Marian Starownik
Z Wikipedii
Marian Roman Starownik (ur. 2 marca 1954 w Maśluchach), polityk polski, działacz samorządowy, poseł na Sejm z ramienia partii ludowych, starosta powiatu Lubartów.
W 1979 ukończył Wydział Rolny Akademii Rolniczej w Lublinie; kończył również studia podyplomowe na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (1986) oraz w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach (1988, w dziedzinie wychowania fizycznego). Jest właścicielem gospodarstwa rolnego w rodzinnych Maśluchach, specjalizuje się w produkcji zbóż i hodowli rybnej.
Od 1975 należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, później do Polskiego Stronnictwa Ludowego "Odrodzenie" i Polskiego Stronnictwa Ludowego. Był m.in. instruktorem terenowym Wojewódzkiego Komitetu ZSL w Lublinie, członkiem tegoż komitetu (1978-1989), członkiem Rady Naczelnej PSL-Odrodzenie i PSL. Przewodniczy Zarządowi Powiatowemu PSL w Lubartowie. Działał również w Związku Młodzieży Wiejskiej (m.in. przewodniczył Krajowej Komisji Rewizyjnej), Związku Ochotniczych Straży Pożarnych (m.in. wiceprezes Zarządu Głównego i członek władz lokalnych), Ludowym Związku Sportowym (członek władz centralnych i lokalnych).
Od maja 1981 do maja 1982 pełnił funkcję naczelnika gminy Uścimów; odwołany przez wojewodę lubelskiego, po proteście Gminnej Rady Narodowej został w czerwcu 1982 przywrócony na stanowisko. Po reformie samorządowej od 1990 był wójtem tej gminy. W latach 1989-1997 zasiadał przez trzy kadencje w Sejmie, reprezentując kolejno trzy partie ludowe; był m.in. wiceprzewodniczącym Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych (1989-1991) oraz Komisji Samorządu Terytorialnego (1991-1993). Od 2002 pełni funkcję starosty powiatu lubartowskiego.W roku 2006 startował w wyborach do sejmiku wojewódzkiego, gdzie zdobył mandat jednakże wygasł mu on po ponownym wyborze na starostę lubartowskiego bezwzględną większością głosów przez nową radę powiatu.
Został odznaczony m.in. Brązowym Krzyżem Zasługi oraz odznaką Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej. Żonaty, ma trzy córki.
Źródła:
- Kto jest kim w Polsce? Informator biograficzny, Edycja 3, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1993
