Nadleśnictwo Koszęcin

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Siedziba nadleśnictwa Koszęcin

Fragment rezerwatu Rajchowa Góra

Lipowa aleja w pobliżu leśnictwa Lipowiec

Nadleśnictwo Koszęcin - jednostka organizacyjna Lasów Państwowych podległa Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Katowicach.

[edytuj] Historia

Obecne granice nadleśnictwa Koszęcin utworzono na mocy Zarządzenia Nr 62 Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia 10 października 1978 roku, łączącego Nadleśnictwa Boronów, Zielona i Koszęcina w jedną jednostkę organizacyjną Lasów Państwowych, wchodzącej w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Katowicach. Nadleśnictwa powstałe po nacjonalizacji w 1946 roku terenów ziemskich należących do rodziny Hohenlohe-Ingelfingen.

Siedziba Nadleśnictwa znajduje się w Koszęcinie, w budynku wzniesionym w roku 1810 (data poddawana wątpliwościom) przez niemieckiego architekta Fryderyka Wilhelma Degnera na zlecenie urzędujących tutaj książąt z rodu Hohenlohe-Ingelfingen. Wzniesiony w stylu klasycznym według planu prostokąta, w późniejszym okresie dobudowano skrzydła boczne, będące od strony podwórza. Wejście główne zdobi portyk wspierany na czterech kolumnach.

[edytuj] Warunki geograficzno-przyrodnicze

Powierzchnia Nadleśnictwa wynosi 20 462 ha, w tym 19 702 ha powierzchni leśnej. W skład wchodzi 14 leśnictw, podzielonych na 3 obręby leśne:

Obręb Boronów - ogólna powierzchnia 6610 ha
- leśnictwo Kalina
- leśnictwo Boronów
- leśnictwo Dębowa Góra
- leśnictwo Kamienica
- leśnictwo Cieszowa
Obręb Koszęcin - ogólna powierzchnia 7168 ha
- leśnictwo Lipowiec
- leśnictwo Trójca
- leśnictwo Dubiele
- leśnictwo Brusiek
- leśnictwo Piłka
Obręb Zielona - ogólna powierzchnia 6671 ha
- leśnictwo Dyrdy
- leśnictwo Piasek
- leśnictwo Zielona
- leśnictwo Kalety

Według obecnego podziału administracyjnego Polski, lasy Nadleśnictwa znajdują się w północnej części województwo Śląskie, częściowo obejmując powiat lubliniecki i powiat tarnogórski, w których skład wchodzi 6 gmin wiejskich.

Według położenia przyrodniczo-leśnego lasy Nadleśnictwa znajdują się w Śląskiej i Małopolskiej krainie przyrodniczo-leśnej, dzielonej na dzielnice równiny Opolskiej i wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej.

Klimat obszaru zalicza się regionu klimatycznego Wyżyn Środkowych, cechującego się umiarkowanymi czynnikami klimatycznymi. Roczna średnia temperatura powietrza waha się w granicach 7,5 - 9,0 stopni. Średnia rocznych opadów jest zróżnicowana, wynosi w granicach 620 - 890 mm. Powierzchnia lasów Nadleśnictwa znajduje się w strefie pośredniej między wpływami kontynentalnymi, a oceanicznymi. Przeważają w niej wiatry słabe, umiarkowane, wiejące głównie z zachodu, południowego zachodu i południa.

W drzewostanie dominują siedliska borowe (70% powierzchni leśnej), których najczęstszym gatunkiem jest Sosna. Drzewostany sosnowe zajmują 86% ogólnej powierzchni leśnej, przeciętnie osiągając wiek 52 lat.

Bliskie sąsiedztwo (50 km) aglomeracji śląskiej inicjuje procesy chorobowe lasów Nadleśnictwa. Całość powierzchni leśnej zakwalifikowano jako znajdującą się pod wpływem szkodliwych emisji przemysłowych. Obszar podzielono na dwie strefy uszkodzeń:

I strefa uszkodzeń

- całość obrębu Koszęcin (powierzchnia 7168 ha)
- część obrębu Boronów (oddziały 1-227 o powierzchni 6459 ha)

II strefa uszkodzeń

- całość obrębu Zielona (powierzchnia 6671 ha)
- część obrębu Boronów (oddziały 228-256 o powierzchni 730 ha)

[edytuj] Ochrona przyrody

Formy ochrony przyrody na terenie Nadleśnictwa Koszęcin:

3 rezerwaty przyrody

- Góra Grojec
- Jeleniak Mikuliny
- Rajchowa Góra
(powierzchnia ogólna 70,74 ha)

1 park krajobrazowy

- Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą
(powierzchnia parku w zarządzie Nadleśnictwa Koszęcin - 7730 ha)

41 pomników przyrody

(34 pojedyncze drzewa, 6 grup drzew, głaz narzutowy)

4 użytki ekologiczne

- Łąka Trzcionka w leśnictwie Piasek
- Łąka kosaćcowa w leśnictwie Kalety
- Torfowisko Dubiele w leśnictwie Dubiele
- Torfowisko Strzebiń w leśnictwie Dubiele
(powierzchnia ogólna 19,03 ha)

2 strefy ochronne

- Orzeł Bielik gniazdujący od roku 1992
(strefa ochrony ścisłej 95 ha, ochrona częściowa 63 ha)
- Bocian czarny, gniazdujące dwie pary
(strefa ochrony ścisłej i częściowej łącznie - 230 ha)