ORP Iskra (okręt szkolny 1982)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

ORP Iskra (1982)

Bandera	Polska
Port macierzysty	Gdynia
Data budowy	1981-11-11
Data wodowania	1982-03-06
Stocznia	Stocznia Gdańska
Armator	MW RP
Materiał	stal
Typ	Żaglowiec
Typ ożaglowania	barkentyna
Powierzchnia ożaglowania	899,4 m²
Liczba żagli	15
Ilość masztów	3
Długość całkowita (L)	49 m
Szerokość (B)	8 m
Zanurzenie (D)	3,8 m
Pojemność	299 BRT
Wyporność	380 T
Prędkość maks.	(żagle) 16,5 w (silnik) 9 w
Napęd pomocniczy	Wola 62 ANMa - 75H12 310 KM
Załoga	61

Dzwon okrętowy ORP Iskra

Etatowa załoga ORP Iskra w 2005.
Pierwszy z lewej dowódca okrętu kmdr ppor. Robert Żywiec, drugi zastępca dowódcy kpt. mar. Jacek Miłowski.

ORP Iskra – współczesny okręt szkolny, drugi żaglowiec (barkentyna projektu B79/II) o tej nazwie służący w Polskiej Marynarce Wojennej.

[edytuj] Historia

Barkentyna gaflowo-bermudzka ORP "Iskra" projektu B79/II została wybudowana w Stoczni Gdańskiej im. Lenina w celu zastąpienia zasłużonego szkunera o tej samej nazwie, który został wycofany ze slużby w 1977 roku. Jednostka jest jednym z trzech bliźniaczych okrętów projektu, a zaprojektowanych przez inż. Zygmunta Chorenia. Oprócz niej zbudowano także (jako pierwszą w serii) STS "Pogorię" pływającą pod polską banderą, oraz "Kalikarę" należącą do Marynarki Wojennej Bułgarii (później powstały jeszcze dwie podobne jednostki – polski żaglowiec eksperymentalny R/V Oceania, oraz wybudowana w Szczecinie kanadyjska "Concordia"). Stępkę pod ORP "Iskra" położono 11 listopada 1981, a okręt wodowano 6 marca 1982. Banderę Marynarki Wojennej podniesiono 11 sierpnia 1982.

Zadania obecnej "Iskry" są takie same jak poprzedniczki. Okręt kontynuuje tradycje żeglarskie w Marynarce Wojennej RP. Na jego pokładzie praktykę kandydacką oraz marynarską odbywają podchorążowie Akademii Marynarki Wojennej. Ponadto okręt chodzi często w rejsy z młodzieżą Ligi Morskiej i Rzecznej.

Po rozpoczęciu służby okręt wszedł w skład Grupy Okrętów Szkolnych Akademii Marynarki Wojennej, a od 01.01.1995 znajdował się w Grupie Okrętów Szkolnych Dywizjonu Okrętów Szkolno-Badawczych 3. Flotylli Okrętów. W dniu 23.06.2006 okręt przeszedł do Dywizjonu Zabezpieczenia Hydrograficznego. Macierzystym portem jednostki jest Port Wojenny Gdynia.

Dowódcy ORP "Iskra":

kpt. mar. Lech Soroka (1982 - 1984)
kmdr Czesław Dyrcz (1984 - 1997)
kmdr ppor. Robert Sitek (1997 - 2002)
kmdr ppor. Robert Żywiec (2002 - 2006)

Podczas swojej służby "Iskra" odwiedziła wiele portów, m.in. Amsterdam, Nowy Jork, Liverpool, Sydney, Rio de Janeiro, Londyn, Filadelfię, Halifax, Kapsztad, Las Palmas. Okręt obecny był prawie na wszystkich akwenach morskich świata. W 1987 jednostka wygrała słynne regaty Cutty Sark, w 1990 otrzymała Medal Pokoju sekretarza generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, a w 1995 opłynęła dookoła świat. Żaglowiec każdego roku uczestniczy w regatach oraz zlotach żaglowców i okrętów wojennych. Załoga pięciokrotnie otrzymywała miano Najlepszego Okrętu Marynarki Wojennej.

[edytuj] Dane techniczne

trójmasztowa barkentyna (szkuner bark)
ożaglowanie:
- rejowe na fokmaszcie
- gaflowe na grotmaszcie
- bermudzkie na bezanmaszcie
powierzchnia żagli:
- żagle podstawowe (2 komplety) – łącznie 15 żagli o powierzchni 899,4 m² wykonanych z dacronu przez firmę Sail Service w Gdańsku w maju 2004 r.
  - latacz – 57,7 m²
  - bomkliwer – 43,5 m²
  - kliwer – 44,5 m²
  - foksztaksel – 43,4 m²
  - fokżagiel – 95 m²
  - dolny marsel – 65 m²
  - górny marsel – 58 m²
  - bramsel – 47 m²
  - bombramsel – 39 m²
  - grotstensztaksel – 62,7 m² (wg zaleceń załogi)
  - grotbramsztaksel – 38,5 m²
  - grotbombramsztaksel – 34,1 m²
  - grotżagiel – 140 m²
  - grottopsel – 36 m²
  - bezanżagiel – 95 m²
- żagle dodatkowe (1 komplet):
  - genua (zamiast foksztaksla) – 60,5 m²
  - bezantopsztaksel – 40 m²
  - fisherman – 72 m²
- żagle sztormowe (1 komplet):
  - foksztaksel sztormowy – 23 m²
  - grotstensztaksel sztormowy – 23 m²
  - grot sztormowy (trajsel) – 25 m²
  - bezan sztormwy (trajsel) – 25 m²
- do 1040 m² (zmiana powierzchni ożaglowania w różnych okresach służby)
takielunek stały i półstały: liny stalowe nierdzewne (remont II-V 2004 r.)
takielunek ruchomy: liny propylenowe.
długość całkowita – 49,0 m
szerokość – 8 m
zanurzenie średnie – 3,8 m
- dziób – 3,6 m
- rufa – 4,0 m
wyporność – 380 ton
napęd pomocniczy: "Wola" 62 ANMa - 75H12
- silnik spalinowy wysokoprężny
- moc – 310 KM (228 kW)
- 12 cylindrów w układzie V
- nienawrotny, bez doładowania
- chłodzony wodą słodką, która zaś chłodzona jest wodą morską
- napędzający jedną śrubę nastawną o średnicy 1,5 m – kierunek obrotu w prawo
- sprzęgło elastyczne
prędkość na silniku – 9 węzłów – przy bezwietrznej pogodzie
rekord prędkości pod żaglami – 16,5 węzła – uzyskany w 18.08.2004 r. około godz. 01.30 200Mm na S od Nowej Fundlandii
załoga
- 18 osób załogi stałej:
  - 5 oficerów
  - 2 chorążych
  - 2 podoficerów
  - 9 marynarzy
- na czas rejsu można zaokrętować dodatkowo:
  - 1 lekarz
  - 2 wykładowców
  - 40 podchorążych (w tym 4 na hamakach)