Piromorfit
Z Wikipedii
Piromorfit (pyromorfit) - minerał z gromady fosforanów. Należy do grupy minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych rejonach Ziemi.
Nazwa pochodzi od gr. pyr = ogień i morphe = postać, forma, kształt. Minerał ogrzany w płomieniach ognia zachowuje swój pierwotny kształt.
Spis treści |
[edytuj] Właściwości:
- Wzór chemiczny: Pb 5 [Cl/(PO4) 3 ] – fosforan ołowiu
- Układ krystalograficzny: heksagonalny
- Twardość: 3,5-4
- Gęstość: 6,7 -7
- Rysa: biała
- Barwa: zielona, brunatna w odcieniach, rzadko bezbarwna, biała, żółtawa,
- Przełam: nierówny, muszlowy
- Połysk: tłusty, diamentowy
- Łupliwość: brak
Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupa heksagonalnego zakończonego bipiramidą, niekiedy kryształy mają zarysy beczułkowate. Występuje w skupieniach ziarnistych, pręcikowych, promienistych, naskorupieniach. Jest kruchy i przezroczysty, czasami bywa czerwony lub pomarańczowy (domieszki tlenku chromu). Jest izostrukturalny (izomorficzny ) z mimetezytem, apatytem, wanadynitem. Często tworzy pseudomorfozy po galenie i cerusycie.
[edytuj] Występowanie:
Powstaje jako minerał wtórny w strefie utleniania kruszców ołowiu.
Miejsca występowania: Rosja, Kazachstan, australia, USA, Kanada, Niemcy, Słowacja, Wielka Brytania, Włochy.
W Polsce został znaleziony w kopalniach cynku i ołowiu koło Bytomia oraz na Dolnym Śląsku – G. Sowie, G. Kaczawskie.
[edytuj] Zastosowanie:
- ma znaczenie naukowe – wskaźnik kruszcowych złóż ołowiu
- cenny dla kolekcjonerów
- ruda ołowiu zawiera 75 % Pb
[edytuj] Bibliografia:
- Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne –„Horyzont” 2002r.
- J.Parafiniuk – Minerały systematyczny katalog 2004 – TG”Spirifer” W-wa 2005
- A.Bolewski – Mineralogia szczegółowa – Wyd.Geolog. 1965 r.
- O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996r.
- W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma - Press” 2003r.