Pirotyn

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

pirotyn

Pirotyn (piryt magnetyczny) – minerał z gromady siarczków. Jest minerałem rzadkim.

Nazwa pochodzi od gr. pyrrhos = ognisty

Spis treści

1 Właściwości:
2 Występowanie:
3 Zastosowanie:
4 Bibliografia:
5 Zobacz też:
6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Właściwości:

Wzór chemiczny: FeS – siarczek żelaza
Układ krystalograficzny: heksagonalny
Twardość: 4
Gęstość: 4, 58 –4, 65
Rysa: czarnoszara
Barwa: brązowomiedziowa ciemniejąca pod wpływem zmian powierzchniowych
Przełam: nierówny
Połysk: metaliczny
Łupliwość: wyraźna

Występuje w skupienia zbitych i warstwowych. Tworzy kryształy tabliczkowe, słupkowe o sześciobocznym przekroju. Jest kruchy, nieprzezroczysty, wykazuje silne właściwości magnetyczne. Często zawiera domieszki niklu, kobaltu, złota, platyny.

[edytuj] Występowanie:

W złożach hydrotermalnych, metasomatycznych, kontaktowych oraz w złożach powstałych w wyniku wietrzenia. Spotykany w skałach magmowych: gabrach, norytach, bazaltach.

Miejsca występowania: Kanada, Rosja – Ural, była Jugosławia, Austria, Rumunia, Brazylia, Norwegia, Finlandia, Niemcy, Włochy.

W Polsce: spotykany w gabrach i norytach Dolnego Śląska, w bazaltach okolic Lubania, granitach strzegomskich. W żyłach hydrotermalnych okolic Wojcieszowa, Miedzianki i Kowar oraz złożu arsenu w Złotym Stoku. Występuje też w okolicach Suwałk.

[edytuj] Zastosowanie:

do produkcji kwasu siarkowego
źródło żelaza i siarki także: kobaltu, niklu, platyny, złota.
wydobywany w celu otrzymania pewnych metali, które zastępują żelazo w sieci krystalicznej.
ma znaczenie naukowe
rzadki, poszukiwany kamień kolekcjonerski.

[edytuj] Bibliografia:

Atlas mineralogii –G.G.Gormaz , J.J.Casanovas – „Wiedza i życie”1992r.
W.Heflik, L.Natkaniec – Nowak – Minerały Polski – Wyd. „Antykwa” - 1998r.
J.Żaba - Ilustrowany słownik skał i minerałów – Videograf II Sp. z o. o - 2003r.
W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd.”Alma- Press” 2003r.