Reprezentacja Chin w piłce nożnej

Z Wikipedii

Reprezentacja Chin w piłce nożnej

Skrót FIFA	CHN
Przydomek	-
Związek piłkarski	中國足球協會
Rok założenia	1924
Prezes	Xie Yalong
Trener	Zhu Guanghu od 2005
Najwięcej meczów	Fan Zhiyi (109)
Najwięcej bramek	Hao Haidong (37)
Pierwszy mecz  Filipiny - Chiny 0-1 (Filipiny; 01.02.1913)  Finlandia - Chiny 4-0 (Helsinki, Finlandia; 04.08.1952)
Najwyższe zwycięstwo Chiny -  Guam 19-0 (Ho Chi Minh, Wietnam; 26.01.2000)
Najwyższa porażka  Stany Zjednoczone - Chiny 5-0 (Palo Alto, USA; 04.04.1992)

Reprezentacja Chin w piłce nożnej należała do FIFA od 1931 roku. W 1958, a więc dziewięć lat po proklamowaniu przez Mao Zedonga Chińskiej Republiki Ludowej, wystąpiła z tej organizacji. Przez ponad dwadzieścia lat Chiny były piłkarską białą plamą, nie grały w eliminacjach ani do mistrzostw świata ani do mistrzostw Azji.

W 1979 roku, trzy lata po śmierci Mao i chińskim otwarciu na świat, drużyna narodowa znów została przyjęta do FIFA. Od tej pory regularnie występuje w rozgrywkach o Puchar kontynentu. Dwukrotnie – w 1984 i 2004 roku – dotarła do finału. Najpierw uległa Arabii Saudyjskiej, a dwadzieścia lat później dała się ograć Japonii. W finałach mistrzostw świata wystąpiła tylko raz. W 2002 roku zespół prowadzony przez Serba Borę Milutinovicia odpadł już po fazie grupowej, przegrywając wszystkie mecze (0:2 z Kostaryką, 0:4 z Brazylią, 0:3 z Turcją) .

W Chinach piłka nożna cieszy się umiarkowanym zainteresowaniem. Jeśli już, to oczy kibiców zwrócone są w stronę żeńskiej reprezentacji, która należy do ścisłej światowej czołówki. W 1996 roku Chinki zdobyły srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich, a trzy lata później grały w finale mistrzostw świata.

Od początku XXI wieku coraz więcej chińskich piłkarzy występuje w klubach europejskich. Kilku z nich można spotkać w drugich ligach Niemiec i Włoch, a także w Premiership. Kilka lat temu w barwach Crystal Palace grał były kapitan reprezentacji, rekordzista pod względem liczby gier w kadrze Fan Zhiyi. Pomocnik Li Tie jest zawodnikiem Evertonu, a 21-letni Dong Fangzhuo terminuje w Manchesterze United. Największą gwiazdą reprezentacji jest stoper Sun Jihai, od 2001 roku filar obrony Manchesteru City.

Po Mundialu 2002 z funkcji selekcjonera zrezygnował Milutinović. Jego następca, Holender Arie Haan, mimo dobrego wyniku w Pucharze Azji 2004, przegrał eliminacje do kolejnych mistrzostw świata i został zdymisjonowany. Od początku 2005 roku trenerem kadry jest 57-letni Zhu Guanghu.

Spis treści 1 Udział w mistrzostwach świata 2 Udział w Pucharze Azji 3 Znani piłkarze 4 Trenerzy reprezentacji Chin od początku XXI wieku 5 Mecze z Polską 6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Udział w mistrzostwach świata

• 1930– 1954 – Nie brała udziału
• 1958 – Nie zakwalifikowała się
• 1962– 1978 – Nie brała udziału
• 1982– 1998 – Nie zakwalifikowała się
• 2002 – Runda grupowa
• 2006 – Nie zakwalifikowała się

[edytuj] Udział w Pucharze Azji

• 1956– 1972 – Nie brała udziału
• 1976 – III miejsce
• 1980 – Runda grupowa
• 1984 – II miejsce
• 1988 – IV miejsce
• 1992 – III miejsce
• 1996 – Ćwierćfinał
• 2000 – IV miejsce
• 2004 – II miejsce

[edytuj] Znani piłkarze

• Qu Bo
• Yang Chen
• Dong Fangzhuo
• Xie Hui
• Sun Jihai
• Shao Jiayi
• Jiang Jin
• Ma Mingyu
• Li Tie
• Fan Zhiyi
• Du Wei

[edytuj] Trenerzy reprezentacji Chin od początku XXI wieku

• 2000-02 – Velibor Milutinović
• 2002-04 – Arie Haan
• od 2005 – Zhu Guanghu

[edytuj] Mecze z Polską

Piłkarze Chin dwukrotnie grali z Polską - oba mecze przegrali (bramki: 0-2):

• 15 stycznia 1984, Kalkuta (Indie): ChRL-POLSKA 0:1 (Adamiec)
• 27 stycznia 1984, Kalkuta (Indie): ChRL-POLSKA 0:1 (Wójcicki)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna witryna związku

• RSSSF – archiwum wyników