Wikipedysta:Romuald Wróblewski/Brudnopis6
Z Wikipedii
[edytuj] Wielkopolska Wschodnia
Wielkopolska Wschodnia, kraina historyczna położona w środkowo-zachodniej Polsce, w dorzeczu środkowej Warty i Noteci, ze stolicą w Kaliszu.
Na północy Wielkopolska Wschodnia graniczy z Pomorzem Środkowym (linia Dobrzynki) i Pomorzem Wschodnim (linia Brdy), na wschodzie z Kujawami (linia Noteci i południowego Gopła) oraz ziemią łęczycką i sieradzką, na południu z Małopolską (linia dolnej Warty), Śląskiem Opolskim (linia dolnej Prosny) i Dolnym Śląskiem (linia Brdy), na zachodzie z Wielkopolską Zachodnią i ziemią wałecką (linia Gwdy).
Współcześnie obszar Wielkopolski Wschodniej stanowi większą część województwa wielkopolskiego oraz część województwa kujawsko-pomorskiego.
[edytuj] Wielkopolska Zachodnia
Wielkopolska Zachodnia, kraina historyczna położona w zachodniej Polsce, w dorzeczu środkowej Warty, ze stolicą w Poznaniu.
[edytuj] Kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa w Kaliszu
| Kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa w Kaliszu | |
| Data budowy | 1592–1597 |
| Wyznanie | katolicki |
| Wezwanie | św. Wojciech, św. Stanisław |
| Architekt | Jan Maria Bernardoni |
| Budulec | cegła |
| Obecnie | istnieje |
Kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa w Kaliszu, położony w zespole gmachów jezuickich na Starym Mieście; pojezuicki, wczesnobarokowy, trzynawowy, czteroprzęsłowy, bazylikowy z emporami; wzniesiony w latach 1592–1597 z fundacji prymasa Stanisława Karnkowskiego według projektu Jana Marii Bernardoniego z Como; katolicki, konsekrowany w 1595, w latach 1798–1945 ewangelicki, od 1945 garnizonowy; najstarszy kościół jezuicki w Polsce; w wieży kościoła pierwsze polskie obserwatorium astronomiczne (1613).
ul. Kolegialna 2, konsekrowany 8 września 1595
[edytuj] Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Kaliszu
czyli franciszkański :>
[edytuj] Szpital św. Trójcy w Kaliszu
kiedyś napisać :>
[edytuj] Stare Miasto (Kalisz)
- Dom Herbicha, św. Stanisława 1, 1886?
- Hotel Polonia, św. Stanisława 9,
- Kaliskie Towarzystwo Muzyczne, pl. Jana Pawła II 7, wzniesiony w latach 1901–1902 według projektu Władysława Stachelskiego, uroczyście otwarty 25 października 1902,
[edytuj] Jan Batory
Ukończył Wydział Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi w 1951 (dyplom 1956). Pracę rozpoczął jako asystent reżyser Wandy Jakubowskiej przy filmie Żołnierz zwycięstwa (1953).
[edytuj] gk
| Powiat | Miasto powiatowe | Inne miejscowości | |
|---|---|---|---|
| Gubernia kaliska | |||
| kaliski |  |
Kalisz | Błaszki • Chocz • Iwanowice • Koźminek • Opatówek • Staw • Stawiszyn |
| kolski |  |
Koło | Babiak • Brdów • Brudzew • Dąbie • Grzegorzew • Izbica • Kłodawa • Sompolno |
| koniński |  |
Konin | Golina • Rychwał • Ślesin • Tuliszków • Władysławów |
| łęczycki |  |
Łęczyca | Grabów • Ozorków • Parzęczew • Piątek • Poddębice |
| sieradzki |  |
Sieradz | Burzenin • Szadek • Warta • Zduńska Wola • Złoczew |
| słupecki |  |
Słupca | Lądek • Kazimierz • Kleczew • Pyzdry • Skulsk • Wilczyn • Zagórów |
| turecki |  |
Turek | Dobra • Uniejów |
| wieluński |  |
Wieluń | Bolesławiec • Działoszyn • Lututów • Praszka • Wieruszów |
[edytuj] Zygmunt Samosiuk
| Zygmunt Samosiuk | |
| Urodzony | 10 marca 1939 Kalisz |
| Zmarł | 24 listopada 1983 Warszawa |
Zygmunt Samosiuk (ur. 10 marca 1939 w Kaliszu, zm. 24 listopada 1983 w Warszawie), polski operator filmowy.
[edytuj] Dzielnice Wilna
under construction:
| Dzielnice Wilna | |
|---|---|
| Antokol | Fabianiszki | Grzegorzewo | *Justynówka | Karolinki | Łoździany | Nowa Wilejka | Nowe Miasto | Nowy Świat | Ponary | Poszyłajcie | *Rossa | Rybaki | Stare Miasto | Śnipiszki | "Šeškinės seniūnija"| Werki | Wierszuliszki | *Wilcza Łapa | *Zameczek | *Zwierzyniec | |
ready, go:
| Dzielnice Wilna | |
|---|---|
| Antokol | Fabianiszki | Grzegorzewo | Justynówka | Karolinki | Leszczyniaki | Nowa Wilejka | Nowe Miasto | Nowy Świat | Ponary | Poszyłajcie | Rossa | Rybaki | Stare Miasto | Śnipiszki | Szeszkinie | Werki | Wierszuliszki | Wilcza Łapa | Zameczek | Zwierzyniec | |
once again:
| Dzielnice Wilna | |
|---|---|
| Antokol | Fabianiszki | Grzegorzewo | Justynówka | Karolinki | Leszczyniaki | Nowa Wilejka | Nowe Miasto | Nowy Świat | Ponary | Poszyłajcie | Rossa | Rybaki | Stare Miasto | Śnipiszki | Szeszkinie | Werki | Wierszuliszki | Wilcza Łapa | Zameczek | Zwierzyniec | |
[edytuj] Biblioteka Wróblewskich w Wilnie
Biblioteka Wróblewskich w Wilnie, Państwowa Biblioteka im. Eustachego i Emilii Wróblewskich w Wilnie, polska biblioteka fundacyjna założona w 1912 w Wilnie, zagarnięta przez Republikę Litewską w 1939, obecnie Biblioteka Litewskiej Akademii Nauk.
Biblioteka Wróblewskich została założona przez wileńskiego adwokata, kolekcjonera i bibliofila Tadeusza Wróblewskiego w 1912. Wróblewski zarówno skupował księgozbiory i kolekcje bibliofilskie, jak i przyjmował w postaci książek swoje honoraria. Biblioteka była systematycznie powiększana, trafiały do niej bezcenne księgozbiory polskie i obce z obszaru dawnej Rzeczpospolitej oraz Rosji i Prus. W początkach biblioteki Wróblewski był nie tylko jej właścicielem, lecz także kustoszem, później jednak, ze względu na zasobność zbiorów, biblioteka została przekazana w depozyt państwa polskiego.
W 1926 bibliotekę upaństwowiono jako Państwową Bibliotekę im. Eustachego i Emilii Wróblewskich w Wilnie. Dla jej potrzeb rząd Rzeczpospolitej Polskiej zakupił pałac Tyszkiewiczów[1] położony u zbiegu ul. Arsenalskiej (obecnie Tadeusza Wróblewskiego) i Zygmuntowskiej. W latach 1928–1929 pałac został przebudowany według projektu Stanisława Miecznikowskiego[2]. Od 1930 w gmachu biblioteki mieścił się także Instytut Badań Europy Wschodniej i Szkoła Nauk Politycznych. W 1931 w oparciu o prywatne zbiory jej długoletniego kustosza Ludwika Abramowicza przy bibliotece powstało Muzeum Ikonograficzne Wilna. W latach 1934–1939 dyrektorem biblioteki był Stefan Burhardt. W 1939 zbiory biblioteczne obejmowały co najmniej 163 000 woluminów, 35 000 rękopisów, kolekcje numizmatyczne i kartograficzne, galerię malarstwa polskiego i obcego[3].
Po wkroczeniu litewskich wojsk okupacyjnych do Wilna (27 października 1939) Biblioteka Wróblewskich została zagarnięta przez państwo litewskie. Razem z innymi polskimi bibliotekami (m.in. biblioteką Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Wilnie) posłużyła do utworzenia Biblioteki Litewskiej Akademii Nauk (lit. Lietuvos mokslų akademijos biblioteka). Nigdy żadna jej część nie została zwrócona państwu polskiemu.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Pałac Tyszkiewiczów został wzniesiony pod koniec XIX wieku w miejscu dawnego pałacu Radziwiłłów.
- ↑ Kłos J., Wilno, Wilno 1937, s. 261.
- ↑ Lietuvos mokslų akademijos biblioteka (lit.). [dostęp 30 marca 2007]
[[Kategoria:Wilno] [[Kategoria:Polskie biblioteki|Wróblewskich w Wilnie]
[edytuj] Tadeusz Wróblewski
| Tadeusz Wróblewski | |
| Urodzony | 8 listopada 1858 Wilno |
| Zmarł | 3 lipca 1925 Wilno |
Tadeusz Wróblewski (ur. 8 listopada 1858 w Wilnie, zm. 3 lipca 1925 tamże), polski prawnik i teoretyk prawa, słynny adwokat i mówca, polityk; kolekcjoner i bibliofil, fundator biblioteki.
[edytuj] Stare Miasto (dzielnica Wilna)
|
||||
|
||||
| Dewiza: {{{dewiza}}} | ||||
| [[Grafika:{{{zdjęcie}}}|250px]] {{{opis_zdjęcia}}} | ||||
| Status | dzielnica | |||
| Zespół dzielnic | {{{zespół}}} | |||
| Powierzchnia | 4,5 km² | |||
| Liczba mieszkańców - liczba ludności |
21 000 |
|||
| Położenie na mapie Wilna [[Grafika:{{{mapa_miasta}}}|250px|Położenie na mapie Wilna]] |
||||
| [{{{www}}} Strona internetowa dzielnicy] | ||||
 [{{fullurl:commons:{{{galeria_commons}}}|uselang=pl}} Galeria zdjęć w Wikimedia Commons] |
||||
 [[:wikinews:pl:{{{wikinews}}}|Wiadomości w Wikimedia Wikinews]] |
||||
Stare Miasto (lit. Senamiestis), centralna dzielnica administracyjna Wilna, położona na lewym brzegu Willi, u ujścia Wilejki; obemuje Śródmieście, wschodnią część Łukiszek, Stare Miasto, zachodnią część Zarzecza, Popławy.
[edytuj] Rossa (dzielnica Wilna)
|
||||
|
||||
| Dewiza: {{{dewiza}}} | ||||
| [[Grafika:{{{zdjęcie}}}|250px]] {{{opis_zdjęcia}}} | ||||
| Status | dzielnica | |||
| Zespół dzielnic | {{{zespół}}} | |||
| Powierzchnia | 12,7 km² | |||
| Liczba mieszkańców - liczba ludności |
13 100 |
|||
| Położenie na mapie Wilna [[Grafika:{{{mapa_miasta}}}|250px|Położenie na mapie Wilna]] |
||||
| [{{{www}}} Strona internetowa dzielnicy] | ||||
|
[{{fullurl:commons:{{{galeria_commons}}}|uselang=pl}} Galeria zdjęć w Wikimedia Commons] |
||||
| [[:wikinews:pl:{{{wikinews}}}|Wiadomości w Wikimedia Wikinews]] |
||||
Rossa (lit. Rasos), lewobrzeżna dzielnica administracyjna Wilna, położona nad Wilejką, na wschód i południe od Starego Miasta; obemuje wschodnią część Zarzecza, Leoniszki, Belmont, Markucie, Rossę, Hrybiszki, Dunajkę, Lipówkę, Kuprianiszki.
[edytuj] Werki
|
||||
|
||||
| Dewiza: {{{dewiza}}} | ||||
| [[Grafika:{{{zdjęcie}}}|250px]] {{{opis_zdjęcia}}} | ||||
| Status | dzielnica | |||
| Zespół dzielnic | {{{zespół}}} | |||
| Założono | 1387 | |||
| Powierzchnia | 55,7 km² | |||
| Liczba mieszkańców - liczba ludności |
30 900 |
|||
| Położenie na mapie Wilna [[Grafika:{{{mapa_miasta}}}|250px|Położenie na mapie Wilna]] |
||||
| [{{{www}}} Strona internetowa dzielnicy] | ||||
|
[{{fullurl:commons:{{{galeria_commons}}}|uselang=pl}} Galeria zdjęć w Wikimedia Commons] |
||||
| [[:wikinews:pl:{{{wikinews}}}|Wiadomości w Wikimedia Wikinews]] |
||||
Werki (lit. Verkių seniūnija, Verkiai), prawobrzeżna dzielnica administracyjna Wilna, położona na północ od Śnipiszek i na wschód od Antokolu; miasto od 1904,
; obejmuje Bołtupie, ... Jerozolimka,
Seniūnijai priklauso Baltupiai, Jeruzalė, Santariškės, Visoriai, Naujieji Verkiai, Balsiai, Ožkiniai, Staviškės, Didieji Gulbinai, Mažieji Gulbinai, Naujaneriai, Pagubė.
[edytuj] Zameczek (dzielnica Wilna)
|
||||
| Status | dzielnica | |||
| Powierzchnia | 13,8 km² | |||
| Liczba mieszkańców - liczba ludności |
16 000 |
|||
Zameczek (lit. Pilaitės seniūnija, Pilaitė) prawobrzeżna dzielnica administracyjna Wilna, położona nad Suderwianką, na wschód od Wierszuliszek; obejmuje Cegielnię, Warnę, Smolnicę, Poddziekaniszki, Dworzyszcze, Zameczek.
