Tunel (budownictwo)
Z Wikipedii
Tunel - budowla komunikacyjna w postaci długiego korytarza - podziemna lub podwodna, wykonana metodą odkrywkową lub drążenia. Służy do omijania przeszkód terenowych. Tunele to najczęściej budowle geotechniczne mające swoje wyloty na powierzchni ziemi. Ze względu na przeznaczenie można je podzielić na:
- tunele kolejowe (dla ruchu pociągów);
- tunele drogowe (dla ruchu samochodowego);
- przejścia podziemne (dla ruchu pieszych).
Odrębną grupę tuneli stanowią budowle hydrotechniczne, przeznaczone do transportu wody - sztolnie wodne (gł. w elektrowniach wodnych.
 |
|
W Polsce w myśl obowiązującej Ustawy Prawo o ruchu drogowym (Art. 2, pkt. 14), tunel jest to budowla na drodze, oznaczona odpowiednimi znakami drogowymi. W praktyce oznacza to, że tunelem jest każdy odcinek drogi rozpoczynający się i kończący odpowiednio znakami D37 i D38 (nawet jeśli nie występowałaby na nim wspomniana budowla).
W myśl tej samej Ustawy w tunelu należy używać świateł mijania podczas jazdy w warunkach normalnej przejrzystości powietrza, oraz zabrania się: zawracania, cofania i zatrzymania pojazdu.
Zobacz też: chodnik, kanał, poterna.
Link zewnętrzny: Zestawienie najdłuższych tuneli świata
