Ustrój polityczny Estonii
Z Wikipedii
Estonia jest krajem demokratycznym, w którym występuje wielopartyjny parlamentarno-gabinetowy system rządów. Występuje tu trójpodział i równowaga władz, władza ustawodawcza znajduje się w rękach jednoizbowego parlamentu. Egzekutywa jest dualistyczna – składa się z prezydenta i rządu, a wymiar sprawiedliwości sprawowany jest przez niezawisłe sądy.
Spis treści |
[edytuj] Zarys historii ustroju
Estonia uzyskała niepodległość 24 lutego 1918 r., gdy Rada Seniorów sejmu krajowego ogłosiła Manifest Niepodległości Estonii. Władzę objął Komitet Ocalenia z Konstantinem Pätsem na czele. Wkrótce potem utworzono konstytuantę – Zgromadzenie Ustawodawcze Estonii, którego celem było stworzenie tymczasowej konstytucji. Tak też się stało 4 czerwca 1919 r. Finalną postać konstytucja otrzymała ponad rok później, 15 czerwca 1920 roku.
W latach międzywojennych, w Estonii (podobnie jak i w większość krajów europejskich) miało miejsce siłowe przejęcie władzy przez ugrupowanie autorytarne. Zmiany w konstytucji zaproponowali w 1934 r. wabsowie (członkowie Związku Wojny Wyzwoleńczej) – pragnęli oni supremacji władzy prezydenckiej w kraju. W tym celu zorganizowali referendum. Jednak ówczesny premier Konstantin Päts wprowadził stan wyjątkowy i przeprowadzając faktyczny zamach stanu nie dopuścił do kolejnych wyborów prezydenckich. Władzę w kraju zaczął sprawować reżim autorytarny.
17 czerwca 1940 roku na tereny państw bałtyckich wkraczyły oddziały Armii Czerwonej. Wymusiły one zmiany w rządach i rozpisanie wyborów parlamentarnych. Nowe parlamenty uchwaliły wnioski o przyjęcie w skład ZSRR. Estonia straciła własny byt państwowy po włączeniu jej prawodawstwa w skład ustaw zasadniczych republik radzieckich 25 lipca 1940 roku.
Estonia odzyskała niepodległość gdy ZSRR chyliło się już ku upadkowi. 16 listopada 1988 roku została wydana deklaracja suwerenności, a 2 lutego 1990 roku – deklaracja w sprawie niepodległości państwowej Estonii. Nowa konstytucja została jednak uchwalona dopiero 28 czerwca 1992 roku.
[edytuj] Zgromadzenie Państwowe
Estoński parlament – Zgromadzenie Państwowe (Riigikogu) składa się ze 101 deputowanych, wybieranych w wyborach pięcioprzymiotnikowych: równych, wolnych, powszechnych, bezpośrednich i tajnych. Kadencja wynosi 4 lata. Mandaty rozdzielane są przy pomocy metody d'Hondta.
Podstawową rolą parlamentu jest uchwalanie ustaw oraz udzielanie pełnomocnictw do tworzenia rządu desygnowanemu przez prezydenta kandydatowi na premiera. Parlament może także kontrolować działalność rządu, poprzez instytucję wotum nieufności wobec rządu lub poszczególnych ministrów.
Parlament wybiera również prezydenta oraz zatwierdza budżet państwa (przyjmuje także sprawozdanie z jego realizacji). W określonych przez konstytucję sytuacjach, Zgromadzenie Państwowe wyłania także kandydata na premiera.
[edytuj] System wyborczy
Deputowani wyłaniani są w pięcioprzymiotnikowych wyborach. Mandaty rozdzielane są w systemie proporcjonalnym, dla każdego okręgu wyborczego oblicza się tzw. liczbę prostą, która powstaje przez podzielenie ważnych głosów przez przypadające na dany okręg mandaty. Kandydat zostaje wybrany, jeżeli liczba oddanych na niego głosów jest większa lub równa liczbie prostej. Pozostałe mandaty (kompensacyjne) rozdzielane są z wykorzystaniem zmdyfikowanej metody d'Hondta. Próg wyborczy wynosi 5%.
Czynne prawo wyborcze wynosi w Estonii 18 lat, a bierne – 21.
[edytuj] Prezydent
Wybierany jest przez parlament na kadencję trwającą 5 lat. Wymagane jest, aby kandydat na prezydenta miał minimum 40 lat. Prezydent nie ponosi odpowiedzialności politycznej, ale na wniosek Kanclerza Sprawiedliwości może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej.
Uczestniczy w obsadzeniu urzędu premiera i innych stanowisk rządowych, wskazuje kandydata na Kontrolera Państwowego i Kanclerza Sprawiedliwości, powołuje sędziów Sądu Państwowego. W ściśle określonych przez konstytucję przypadkach ma prawo lub obowiązek rozpisać przedterminowe wybory parlamentarne.
Prezydenci Estonii:
- lata 1921-1934 (głowa państwa nosiła wówczas tytuł Starszego Państwa – est. Riigivanem)
Imię i nazwisko | Rozpoczął urzędowanie | Zakńczył urzędowanie | Partia | |
1 | Ants Piip | 21 listopada 1920 | 25 stycznia 1921 | Estońska Partia Pracy |
2 | Konstantin Päts | 25 stycznia 1921 | 21 października 1922 | Unia Chłopska |
3 | Juhan Kukk | 21 października 1922 | 2 sierpnia 1923 | Estońska Partia Pracy |
Konstantin Päts (drugi raz) | 2 sierpnia 1923 | 26 marca 1924 | Unia Chłopska | |
4 | Friedrich Akel | 26 marca 1924 | 16 listopada 1924 | Estońska Partia Ludowa |
5 | Jüri Jaakson | 16 listopada 1924 | 15 listopada 1925 | Estońska Partia Ludowa |
6 | Jaan Teemant | 15 listopada 1925 | 9 listopada 1927 | Unia Chłopska |
7 | Jaan Tõnisson | 9 listopada 1927 | 4 listopada 1928 | Estońska Partia Ludowa |
8 | August Rei | 4 listopada 1928 | 9 lipca 1929 | Estońska Socjalistyczna Partia Robotnicza |
9 | Otto Strandman | 9 lipca 1929 | 12 lutego 1931 | Estońska Partia Pracy |
Konstantin Päts (trzeci raz) | 12 lutego 1931 | 19 lutego 1932 | Brak | |
Jaan Teemant (drugi raz) | 19 lutego 1932 | 19 lipca 1932 | Unia Chłopska | |
10 | Kaarel Eenpalu | 19 lipca 1932 | 1 listopada 1932 | Unia Chłopska |
Konstantin Päts (czwarty raz) | 1 listopada 1932 | 18 maja 1933 | Brak | |
Jaan Tõnisson (drugi raz) | 18 maja 1933 | 21 października 1933 | Chrześcijańska Partia Ludowa | |
Konstantin Päts (piąty raz) | 21 października 1933 | 24 stycznia 1934 | Brak |
- lata 1938-1940
Imię i nazwisko | Rozpoczął urzędowanie | Zakończył urzędowanie | Partia | |
1 | Konstantin Päts | 24 kwietnia 1938 | 23 czerwca 1940 | Brak |
- od 1992 roku
Imię i nazwisko | Rozpoczął urzędowanie | Zakończył urzędowanie | Partia | |
2 | Lennart Meri | 6 października 1992 | 8 października 2001 | Unia Pro Patria |
3 | Arnold Rüütel | 8 października 2001 | 9 października 2006 | Unia Ludowa Estonii |
3 | Toomas Hendrik Ilves | 9 października 2006 | Partia Socjaldemokratyczna |
[edytuj] Rząd
Działalność rządu, na czele z premierem, jest ściśle powiązana z parlamentem oraz prezydentem. Dzieje się tak, ponieważ zarówno upłynięcie kadencji głowy państwa, jak i Zgromadzenia Państwowego, a także uchwalenie przez Riigikoku wotum nieufności wobec rządu, automatycznie powoduje jego dymisję.
Procedura powoływania nowego rządu jest dość złożona:
- desygnując kandydata na premiera, prezydent jest w swej decyzji niezależny, ale w praktyce jest niemożliwe przeforsowanie kandydata wbrew stanowisku parlamentu,
- akceptacja kandydata prezydenckiego przez parlament musi nastąpić w ciągu 14 dni,
- w przypadku gdy parlament nie zaakceptował kandydata i gdy prezydent rezygnuje z wysunięcia drugiej kandydatury, jak też wówczas gdy ewentualny drugi kandydat nie uzyskał akceptacji parlamentu, zrezygnował lub nie zdołał skompletować rządu, prawo wskazania kandydata przechodzi na Zgromadzenie Państwowe. Jeżeli i tym razem w ciągu 14 dni się nie uda, prezydent rozpisuje przedterminowe wybory parlamentarne.
W celu zainicjowania procedury wotum nieufności wobec rządu, premiera czy poszczególnych ministrów, konieczny jest pisemny wniosek minimum 1/5 składu parlamentu.
Premierzy Estonii w latach:
- 1918-1920
Imię i nazwisko | Rozpoczął urzędowanie | Zakończył urzędowanie | Partia | |
1 | Konstantin Päts | 24 lutego 1918 | 9 maja 1919 | Unia Chłopska |
2 | Otto Strandman | 9 maja 1919 | 18 listopada 1919 | Estońska Partia Pracy |
3 | Jaan Tõnisson | 18 listopada 1919 | 28 lipca 1920 | Estońska Partia Ludowa |
4 | Ado Birk | 28 lipca 1920 | 30 lipca 1920 | Estońska Patia Ludowa |
Jaan Tõnisson (drugi raz) | 30 lipca 1920 | 26 października 1920 | Estońska Partia Ludowa | |
5 | Ants Piip | 26 października 1920 | 21 listopada 1920 | Estońska Partia Pracy |
- 1934-1937
Imię i nazwisko | Rozpoczął urzędowanie | Zakończył urzędowanie | Partia | |
Konstantin Päts (drugi raz) | 24 stycznia 1934 | 3 września 1937 | Brak |
- 1938-1940
Imię i nazwisko | Rozpoczął urzędowanie | Zakończył urzędowanie | Partia | |
6 | Kaarel Eenpalu | 9 maja 1938 | 12 października 1939 | Brak |
7 | Jüri Uluots | 12 października 1939 | 21 czerwca 1940 | Zgromadzenie Narodowe |
8 | Johannes Vares | 21 czerwca 1940 | 25 sierpnia 1940 | Estońska Partia Komunistyczna |
- od 1991 roku
Imię i nazwisko | Rozpoczął urzędowanie | Zakończył urzędowanie | Partia | |
Edgar Savisaar (p.o.) | 20 sierpnia 1991 | 29 lutego 1992 | Powszechny Front Estonii | |
Tiit Vähi (p.o.) | 29 lutego 1992 | 21 października 1992 | (none) | |
9 | Mart Laar | 21 października 1992 | 8 listopada 1994 | Unia Pro Patria |
10 | Andres Tarand | 8 listopada 1994 | 17 kwietnia 1995 | (none) |
11 | Tiit Vähi (drugi raz) | 17 kwietnia 1995 | 17 marca 1997 | Estońska Partia Koalicyjna |
12 | Mart Siimann | 17 marca 1997 | 25 marca 1999 | Estońska Partia Koalicyjna |
Mart Laar (drugi raz) | 25 marca 1999 | 28 lutego 2002 | Unia Pro Patria | |
13 | Siim Kallas | 28 lutego 2002 | 10 kwietnia 2003 | Estońska Partia Reform |
14 | Juhan Parts | 10 kwietnia 2003 | 12 kwietnia 2005 | Res Publica |
15 | Andrus Ansip | 12 kwietnia 2005 | Estońska Partia Reform |
[edytuj] Sąd Państwowy
Odpowiednik naszego Sądu Najwyższego, ale realizuje również funkcje właściwe dla trybunałów konstytucyjnych, tzn. na wniosek Kanclerza Sprawiedliwości orzeka o ważności aktów wydanych przez władzę ustawodawczą, wykonawczą lub samorządową. Stwierdza czy są one sprzeczne z konstytucją lub ustawami.
Składa się z sędziów powoływanych przez prezydenta. Stanowisko sędziego jest dożywotnie, a może on zostać pociągnięty do odpowiedzialności tylko na wniosek Kanclerza Sprawiedliwości i za jednoczesną zgodą parlamentu.
[edytuj] Kanclerz Sprawiedliwości
Powoływany jest na 7 lat przez parlament. Jest to wysoki urzędnik państwowy, cechujący się przede wszystkim niezawisłością, który stoi na straży hierarchicznej zgodności aktów prawnych. Zobowiązany jest on do analizowania wszystkich nowych aktów prawnych, jak również zmian i uzupełnień starych oraz do rozpatrywania kwestii powstających na gruncie funkcjonowania urzędów państwowych.
Dodatkowe kompetencje to dysponowanie wnioskiem o pociągnięcie do odpowiedzialności karnej prezydenta, członków rządu, Kontrolera Państwowego, przewodniczącego Sądu Panstwowego oraz deputowanych.
[edytuj] Kontrola Państwowa
Jest to niezależny organ państwowy, powoływany dla nadzoru nad działalnością gospodarczą państwa. Na jego czele stoi Kontroler Państwowy, powoływany przez parlament na 5-letnią kadencję.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Strona prezydenta Estonii
- Strona Zgromadzenia Państwowego
- Strona Zgromadzenia Państwowego w j. angielskim
- Strona premiera Estonii
Albania • Andora • Austria • Belgia • Białoruś • Bośnia i Hercegowina • Bułgaria • Chorwacja • Czarnogóra • Czechy • Dania • Estonia • Finlandia • Francja • Grecja • Hiszpania • Holandia • Irlandia • Islandia • Liechtenstein • Litwa • Luksemburg • Łotwa • Macedonia • Malta • Mołdawia • Monako • Niemcy • Norwegia • Polska • Portugalia • Rosja • Rumunia • San Marino • Serbia • Słowacja • Słowenia • Szwajcaria • Szwecja • Ukraina • Watykan • Węgry • Wielka Brytania • Włochy