Zygmunt Maszczyk

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Zygmunt Paweł Maszczyk, pseud. "Zyga" (ur. 3 maja 1945 w Siemianowicach Śląskich) – polski piłkarz grający na pozycji pomocnika lub napastnika. Reprezentant Polski, brązowy medalista z Mistrzostw Świata w 1974, złoty medalista olimpijski z 1972 i srebrny z 1976.

Zygmunt Maszczyk był wychowankiem Siemianowiczanki, w której występował w latach 1955-1962. Do Ruchu Chorzów trafił w 1963, gdzie grał aż do 1976. Dzięki doskonałemu wyszkoleniu i swojej pracowitości szybko stał się najpopularniejszym piłkarzem "Niebieskich" w tamtym czasie. W 14 sezonach na pierwszoligowych boiskach bronił barw Ruchu w 310 meczach, strzelając 41 goli, znacznie przyczyniając się do zdobycia trzech mistrzostw Polski (1968, 1974, 1975), Pucharu Polski w 1974; z drużyną dotarł do ćwierćfinału Pucharu UEFA w 1974, a później ćwierćfinału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych w 1975. Do reprezentacji narodowej trafił w 1968, debiutując w meczu z Turcją, w sumie występując w 40 meczach, w których strzelił 2 bramki (obydwie strzelone 26 kwietnia 1972 w meczu z Hiszpanią w Szczecinie, wygranym 2:0). Był jednym z ulubionych zawodników kadry Kazimierza Górskiego, występując w prawie każdym meczu pełne 90 minut. Grał bardzo ambitnie, wyraźnie biegając najwięcej ze wszystkich zawodników, czym zresztą imponował wszystkim. Na Mistrzostwach Świata w 1974 był jedynym reprezentantem aktualnych, klubowych mistrzów Polski, w 7 meczach grał w sumie 592 minuty. Już przed stanem wojennym w 1981 mieszkał i pracował (w fabryce mebli) w Lüdenscheid na terenie RFN porzucając czynne uprawianie sportu. Przez organizacje sportowe został uznany Zasłużonym Mistrzem Sportu (1973), a przez państwo został odznaczony m.in. Złotym i Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Krzyżem Kawalerskim Orła Odrodzenia Polski (1974).