Zygmunt Rudomino
Z Wikipedii
Zygmunt Rudomino kontradmirał |
||||||||||||||||||||||||
ur. 1 VII 1923 w Głębokiem zm. 26 X 1993 w Gdyni |
||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||
![]() |
||||||||||||||||||||||||
![]() |
||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||
• walki nad Turią, Bugiem i Wisłą • bitwa o Warszawę • walki na Wale Pomorskim i o Kołobrzeg • forsowanie Odry • bitwa o Berlin i starcia nad Łabą |
||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||
|
Zygmunt Rudomino (ur. 1 lipca 1923 roku, zm. 26 października 1993 roku) - polski kontradmirał, żołnierz piechoty i morski oficer pokładowy okrętów podwodnych. W okresie od 1944 do 1946 roku przebył szlak bojowy od Wołynia do Berlina w składzie 1. Armii Wojska Polskiego. Po II wojnie światowej, do 1984 roku służył w Marynarce Wojennej, dowodząc Brygadą Obrony Wodnego Rejonu Głównej Bazy Marynarki Wojennej oraz 9 Flotyllą Obrony Wybrzeża. Karierę zakończył na stanowisku szefa Służb Technicznych i Zaopatrzenia - zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej ds. techniki i zaopatrzenia.
Spis treści |
[edytuj] 1 Armia Wojska Polskiego
Zygmunt Rudomino urodził się 1 lipca 1923 roku w Głębokiem na Wileńszczyźnie. W latach 1930-1936 uczęszczał do szkoły powszechnej, a następnie do 1939 roku uczył się w gimnazjum. W 1946 roku przyjęto go na Wydział Morski[1] Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni, który ukończył w 1949 roku, otrzymując promocję oficerską i stopień podporucznika marynarki. Był również absolwentem Wyższego Akademickiego Kursu Operacyjnego w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR w Leningradzie (lata 1955-1957).
W 1940 roku został deportowany na Syberię. W 1944 roku wcielono go do 3 Dywizji Piechoty im. Gen. Romualda Traugutta (kolejno 1 Korpus Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, Armia Polska w ZSRR i 1 Armia Wojska Polskiego). W pierwszej fazie działań uczestniczył w forsowaniu Bugu i Wisły, a w 1945 roku brał udział w walkach od Warszawy, przez Wał Pomorski, do Berlina. Po zakończeniu wojny przybył na Wybrzeże.
[edytuj] Marynarka Wojenna
Na pierwsze stanowisko służbowe w Marynarce Wojennej skierowano go do dywizjonu okrętów podwodnych w Gdyni, gdzie został oficerem wachtowym ORP "Żbik". W 1951 roku objął funkcję pomocnika szefa ds. okrętów podwodnych w jednym z wydziałów Sztabu Głównego Marynarki Wojennej w Gdyni. Od 1957 do 1962 roku dowodził Brygadą Obrony Wodnego Rejonu Głównej Bazy Marynarki Wojennej w Helu, a następnie był zastępcą szefa Sztabu Głównego ds. operacyjnych w Dowództwie Marynarki Wojennej. 9 października 1963 roku awansował na stopień wojskowy kontradmirała. W 1966 roku został pierwszym dowódcą 8 Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu. W latach 1968-1983 zajmował stanowisko szefa Służb Technicznych i Zaopatrzenia - zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej ds. techniki i zaopatrzenia, po czym w 1984 roku przeszedł w stan spoczynku. Na emeryturze działał jako przewodniczący Komisji Morskiej Ligi Obrony Kraju. Zmarł 26 października 1993 roku w Gdyni i został pochowany na Cmentarzu Witomińskim.
[edytuj] Odznaczenia
- Krzyż Komandorski i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta)
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Walecznych
- Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi
- Złoty, Srebrny i Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Złoty, Srebrny i Brązowy Medal Za zasługi dla obronności kraju
- Brązowy Medal Zasłużonym na Polu Chwały
- Medal za Warszawę 1939-1945
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
- Medal Za udział w walkach o Berlin
- Medal 10-lecia Polski Ludowej
- Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (radziecki)
- Medal Za zdobycie Berlina (radziecki)
- Medal za wyzwolenie Warszawy (radziecki)
- Medal za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 (radziecki)
[edytuj] Bibliografia
- Kmdr ppor. mgr Piotr Andrzejewski, kmdr ppor. mgr inż. Zygmunt Białogłowski, kpt. mar. mgr inż. Tomasz Dolny, kmdr por. dr Henryk Karwan, kpt. mar. inż. Janusz Królikowski, kadm. Michał Michalski, kmdr por. dypl. Andrzej Walor. "Przegląd Morski." Wyd. kwiecień 2005 rok. Nr 4/2005.
[edytuj] Przypisy
Poprzednik pierwszy zajmował stanowisko |
![]() |
Dowódca 8 Flotylli Obrony Wybrzeża 1966 - 1969 |
![]() |
Następca kmdr Witold Gliński |
Historia | Jednostki organizacyjne | Admirałowie
3 Flotylla Okrętów | 8 Flotylla Obrony Wybrzeża | Brygada Lotnictwa | 1 Morski Pułk Strzelców | 11 Pułk Łączności | 6 Ośrodek Radioelektroniczny | Akademia | Szkoła Podoficerska | Centrum Szkolenia | Ośrodek Szkolenia Nurków i Płetwonurków Wojska Polskiego | Ośrodek Szkolenia Żeglarskiego | Biuro Hydrograficzne | Zespół Informatyki | Centralna Składnica | Stocznia | Archiwum | Klub | Muzeum | Orkiestra Reprezentacyjna
|
Historia | Jednostki organizacyjne | Generałowie
1 Dywizja Zmechanizowana | 12 Dywizja Zmechanizowana | 16 Dywizja Zmechanizowana | 11 Dywizja Kawalerii Pancernej | Pomorski Okręg Wojskowy | Śląski Okręg Wojskowy | Wyższa Szkoła Oficerska | Szkoła Podoficerska w Poznaniu | Szkoła Podoficerska we Wrocławiu | Szkoła Podoficerska w Zegrzu | Centrum Szkolenia w Poznaniu | Centrum Szkolenia w Drawsku Pomorskim
|