Pendĝardenoj de Babilono
El Vikipedio
La Pendĝardenoj de Babilono (ankaŭ konata kiel la Pendĝardenoj de Semiramida) kaj la muroj de Babilono (apud de hodiaŭa Irako) estis konsiderata kiel unu de la sep mirindaĵoj de la antikva mondo. Ili estis ambaŭ laŭleĝende konstruita de Nebukadnecar la 2-a ĉirkaŭ 600 a.K. Li verŝajne postulis la konstruadon de la ĝardenoj por plaĉigi sian edzinon Amjitis de Media kiu sopiris la arbojn kaj belajn plantojn de ŝia hejmlando. La densa Pendĝardenoj estis amplekse priskribita de helenaj historiistoj kiel Strabo kaj Diodoro Sicila, sed krom tiuj rakontoj tre malmulte da pruvmaterialoj ekzistas. Fakte, neniaj ajn babilonaj priskribaĵoj pri la pendĝardenoj ekzistas.
Iuj eblaj arkeologiaĵoj de la elkavigado de la palaco de Babilono estis trovita, sed nenio tute pruvas ĝiajn fantaziajn priskribojn. Tro la epokoj, la loko eble estis konfuzita kun la ĝardenoj tiuj ekzistita ĉe Nineve, tial tabuletoj de tie klare montras ĝardenojn. Skribado en ĉi tiuj tabuletoj priskribas la ebla uzo de io simila al Arkimeda Ŝraŭbo por levi akvo al la bezona alteco.
[redaktu] Vidu ankaŭ
- Sep mirindaĵoj de la antikva mondo
- Babilono
- Semiramida
Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi.
