تیسفون
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تیسفون (مدائن)، به دست پارتها بنا نهاده شد. این شهر پایتخت امپراتوری پارتها و بعد ساسانیان تا استیلای اعراب بر ایران بود. پس از تسخیر شهر توسط اعراب، سلمان پارسی، به فرمانداری این شهر توسط عمر بن الخطاب برگزیده شد. از آنجا که تیسفون پایتخت بزرگترین امپراتوری آن دوران بود، ثروت فراوانی در آن گرد آمده بود، به همین روی انتقال غنایم چند ماه به طول انجامید. بعدها یعنی در دوره عباسیان شهر تخریب و از قطعات کاخها و ساختمانهای شهر در ساخت شهر جدیدی در همان نزدیکی بنام بغداد استفاده شد.
ماد: | هگمتانه (همدان) |
هخامنشیان: | شوش | پاسارگاد |
اشکانیان: | دامغان | اشکآباد | تیسفون |
ساسانیان: | تیسفون |
طاهریان: | بخارا | نیشابور | مرو |
صفاریان: | زرنج |
سامانیان: | بخارا |
علویان: | طبرستان |
زیاریان: | اصفهان |
بوییان: | همدان | ری | شیراز |
غزنویان: | غزنین |
سلجوقیان: | نیشابور | اصفهان |
خوارزمشاهیان: | سمرقند | گرگانج |
ایلخانیان: | مراغه | تبریز |
تیموریان: | سمرقند | هرات |
صفویان: | اردبیل | تبریز | قزوین | اصفهان | ساری |
افشاریان: | مشهد |
زندیان: | شیراز | کرمان |
قاجاریان: | ساری | تهران |
پهلوی: | تهران |