Bloedplaatje
Van Wikipedia
Bloedplaatjes (trombocyten) worden net als de andere bloedcellen gevormd in het beenmerg. Trombopoëtine, een hormoon, stimuleert de ontwikkeling en proliferatie van reuscellen die megakaryoblasten worden genoemd. Deze reuscellen ondergaan endomitose. Dat wil zeggen dat de kern van de cel zich deelt, terwijl de cel hierbij niet groter wordt. De megakaryoblasten differentiëren zich tot megakaryocyten. Deze cellen hebben een goed ontwikkeld golgi-apparaat, vele mitochondriën, ruw endoplasmatisch reticulum en lysozomen. Door afsnoeringen van de megakaryocyt worden bloedplaatjes gevormd. Uit een megakaryocyt kunnen wel duizenden bloedplaatjes worden gevormd. Bloedplaatjes zijn dus eigenlijk geen volledige cellen meer maar slechts fragmentjes. De levensduur van een bloedplaatje in de bloedsomloop is ongeveer 8 à 10 dagen.
Als een bloedvatwand beschadigd is, blijven de bloedplaatjes daaraan plakken. Steeds meer bloedplaatjes blijven plakken aan de beschadigde wand en ook aan elkaar. Zo wordt er een afsluitende bloedprop gevormd. Hierna wordt fibrine gevormd uit fibrinogeen. Fibrine is een vezelachtige stof die een netwerk van draden gaat vormen om de bloedprop te verstevigen.
[bewerk] Ziekten
- Trombocytopenie: een te kort aan bloedplaatjes in het bloed. Het gevolg is dat bloedingen door beschadigingen van de vaatwand niet goed worden gestelpt, wat in ernstige gevallen levensgevaarlijk kan zijn. Ook krijgt men snel blauwe plekken.
- Trombocytose: een teveel aan bloedplaatjes in het bloed. Hierdoor kunnen spontane bloedstolsels ontstaan (Trombose).
- Trombocytopathie: de bloedplaatjes hebben dan een gestoorde functie en doen niet wat ze doen moeten. De symptomen zijn vergelijkbaar met trombocytopenie.
[bewerk] Zie ook
 Hematopoese |
