New Immissions/Updates:
boundless - educate - edutalab - empatico - es-ebooks - es16 - fr16 - fsfiles - hesperian - solidaria - wikipediaforschools
- wikipediaforschoolses - wikipediaforschoolsfr - wikipediaforschoolspt - worldmap -

See also: Liber Liber - Libro Parlato - Liber Musica  - Manuzio -  Liber Liber ISO Files - Alphabetical Order - Multivolume ZIP Complete Archive - PDF Files - OGG Music Files -

PROJECT GUTENBERG HTML: Volume I - Volume II - Volume III - Volume IV - Volume V - Volume VI - Volume VII - Volume VIII - Volume IX

Ascolta ""Volevo solo fare un audiolibro"" su Spreaker.
CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Hugo Claus - Wikipedia

Hugo Claus

Van Wikipedia

Hugo Maurice Julien Claus (Brugge, 5 april 1929) is een Vlaams dichter, schrijver, schilder, filmmaker; én de meest bekroonde auteur uit het Nederlandse taalgebied.

Het werk van Hugo Claus is zeer divers van karakter én van kwaliteit. Het tragische, verhevene, klassieke mengt zich met het banale, burleske en obscene. Terugkerende thema's zijn: de liefde voor de moeder, de haat tegen de (afwezige) vader, schuldgevoel door het katholieke geloof, Vlaanderen in en na de oorlog. Uit zijn latere werk spreekt sociale geëngageerdheid. Claus publiceerde eerder onder het pseudoniem Dorothea van Male de roman Schola nostra (1971). Hij gebruikte tevens ook de pseudoniemen hugo c. van astene, Anatole Ghekiere, Jan Hyoens en Thea Streiner.

In 1983 publiceerde hij het omvangrijke werk Het verdriet van België, dat waarschijnlijk zijn bekendste prozawerk is, en waarin hij in de vorm van een familiekroniek vol autobiografische feiten de politiek-sociale verhoudingen in België beschrijft en op zoek is naar de wortels van fascisme en collaboratie in WO II die hij verafschuwt als een reactie op zijn vader die beschuldigd is van collaboratie en die uit Kortrijk naar Oostende moest vluchten na de WO II. Tegelijk is de roman een Bildungsroman van een literair begaafde en vroegrijpe jongen en tevens een beeld van de Vlaamse middenstand uit de beschreven periode.

Inhoud

[bewerk] Omtrent zijn leven

Hugo Claus wordt geboren als oudste zoon van de drukker Jozef (Joseph) Claus en Germaine Vanderlinden. In februari 1931 komt zijn broer Guido ter wereld (overl. 9 november 1991), later gevolgd door Odo (januari 1934) en Johan (november 1938). Drie maand later - vader Claus is ondertussen ook handelaar in schoolgerief geworden en actief in het amateurtoneel - verhuist het gezin naar Astene, het dorp waar moeder Germaine opgroeide. Jozef start er de drukkerij 'De Lindekens'.

Zoon Hugo brengt de grootste tijd van zijn jeugd op de kostschool door, onder meer te Eke en bij de nonnen in Aalbeke, en volgt de lagere cyclus van de Grieks-Latijnse humaniora aan het 'Koninklijk Atheneum' in Kortrijk en later te Astene. Tijdens de oorlogsjaren verwisselt hij de ene school voor de andere zonder het ergens echt goed te kunnen aarden. Al in 1946 verlaat hij definitief het ouderlijk huis en gaat in Sint-Martens-Leerne wonen, alwaar hij, naar verluidt, beeldhouwklas volgt aan de Gentse 'Academie voor Schone Kunsten'. Hij schrijft gedichten, schildert en heeft ambities om acteur te worden.

Hij voorziet in zijn levensonderhoud als boekilllustrator, en met het schilderen van landschapjes en gevels, en publiceert op achttienjarige leeftijd zijn eerste dichtbundel en een jaar later zijn eerste roman. In 1947, het jaar waarin hij debuteert met de bundel experimentele poëzie Kleine reeks, werkt hij als seizoenarbeider in een suikerfabriek in Noord-Frankrijk. Vanaf 1 april 1949 vervult hij zijn dienstplicht, deels als redacteur van het tijdschrift 'Soldatenpost'. Intussen heeft hij samen met enkele gelijkgezinden het avant-gardetijdschrift 'Tijd en Mens' gesticht en houdt hij tevens in 1949 zijn eerste expositie als schilder in de boekhandel van de Franstalige dichter Henri Vandeputte in Oostende.

Zijn eerste roman De Metsiers (1950), geschreven toen hij pas 21 jaar oud was - en overigens om een weddenschap in ongeveer één maand tijd - wordt een echt succes. (De Metsiers heette aanvankelijk De eendenjacht). Hij zond het manuscript in voor de Leo J. Krijnprijs en kreeg meteen een bekroning voor het gebruik van het meervoudige vertelperspectief. Toch vindt hij zichzelf in de eerste plaats nog schilder, hoewel hij meteen werd erkend als een literair "wonderkind" kwamen er ook negatieve reacties over de inhoudelijke aspecten van het boek als incest en inteelt.

Van 1950 tot 1953 woont hij in Parijs waar hij in contact komt met het surrealisme, het existentialisme en het Cobramodernisme. Hij ontmoet er kort de acteur en theaterfilosoof Antonin Artaud, die hij als zijn geestelijke vader beschouwt. Aansluitend woont hij twee jaar in Parijs waar hij via zijn vriendin Elly Overzier contacten heeft met het filmmilieu. Vermoedelijk in augustus 1952 keert Claus terug naar Gent, weldra gevolgd door Elly, en verblijft te Oostakker, waar ook zijn beide ouders dan verblijven.

In 1953 vestigt Hugo Claus zijn naam als prozaschrijver met het boek De Hondsdagen en schrijft hij zijn eerste avondvullende toneelstuk, Een bruid in de morgen, waarin de incestueuze relatie tussen broer en zus centraal staat. In 1955 wordt het stuk voor het eerst opgevoerd. De meningen over het stuk zijn nogal verdeeld. Sommigen vinden het vulgair, anderen erkennen zijn meesterschap. In ieder geval is Claus' naam als toneelschrijver gevestigd.

Van februari 1953 tot begin 1955 verblijft hij in Italië, waar vriendin Elly Overzier (geboren in 1928), in enkele films acteert. Zij is de dochter van een Nederlands reder en hij huwt haar op 26 mei 1955 te Gent. Zijn Italiaanse filmervaringen zijn stof voor de roman De koele minnaar.

Van april 1955 tot november 1964 woont hij samen met Elly Overzier|Elly in Gent, waar hij aan de 'Academie voor Beeldende Kunsten' en de 'Toneelschool' studeert. Op 6 oktober 1963 wordt hun enige zoon, Thomas Pieter Achilles, geboren. Begin 1964 solliciteert Claus tevergeefs naar de functie van directeur van de 'Koninklijke Nederlandse Schouwburg' in Gent. Hij is daardoor zeer vergramd en verbiedt (tijdelijk) dat zijn stukken nog langer te Gent worden opgevoerd.

In de jaren die daarop volgen laat de veelzijdige Claus veel van zich horen. Hij wordt ook politiek actief en komen politieke thema's in zijn werk meer tot uiting, zoals in Morituri waarin hij zich afzet tegen het imperialisme. Hij schrijft romans, verhalen, gedichten en toneelstukken. Ook geniet hij bekendheid als filmregisseur, scenarioschrijver en beeldend kunstenaar. In 1965 regisseert hij zijn eerste film (De Vijanden), waarvoor hij zelf het scenario schrijft. In 1966 volgt de toneelregie van Thyestes, en in 1969 gaat zijn toneelstuk Vrijdag - met zijn latere vriendin Kitty Courbois in de hoofdrol - in Amsterdam in première. Dit is het eerste toneelstuk waar zijn beroemde mengtaal van dialect en Nederlands in naar voren komt.

Tussendoor maakt hij reizen naar o.a. Italië, Griekenland, Spanje, Turkije, de Verenigde Staten (van november 1959 - april 1960), Mexico en Cuba. Terug in België oordeelde een rechtbank dat een van zijn theaterproducties (Masscheroen) in strijd was met de openbare zeden en legde hem vier maanden gevangenisstraf op, een vonnis dat na publiek protest (de 'Anti-Censuur Protest Read-in') in een voorwaardelijke gevangenisstraf en effectieve boete werd omgezet.

Na vijf jaar op een 250 jaar oude boerenhoeve in Nukerke (Vlaamse Ardennen), alsook even te Knokke te hebben gewoond, verhuist hij in maart 1970 naar Amsterdam waar hij tot 1971 samenwoont met de actrice Kitty Courbois, voor wie hij later het boek Het jaar van de kreeft schrijft.

De veerkracht van zijn levensstijl loopt parallel met de virtuoze beweeglijkheid van zijn artistieke productie, waarin geen `rode draad' te vinden is. Een ongelukkige liefdesrelatie leidde tot een bundel gedichten, Dag, jij (1971), die evenzeer opviel door zijn seksuele expliciteit als door zijn verzengende emotionele heftigheid. Nog jaren nadien bleef de roddelpers in Claus' privé-leven wroeten.

Van 1974 tot 1978 is Hugo Claus weer in Parijs, dit keer samen met de actrice Sylvia Kristel. Uit deze relatie wordt op 10 februari 1975 zijn tweede zoon, Arthur, geboren.

Uiteindelijk verhuist hij in 1977 alleen terug naar Gent, waar zijn broer Guido inmiddels - sinds 1973 - de 'Hotsy Totsy Club' uitbaat, een populair artiesten- en Jazzcafé, en alwaar Hugo geregeld opdaagt met zijn literaire vrienden. Op 11 december wordt de film Vrijdag - Claus tekende voor het scenario, de dialogen en de regie - in roulatie gebracht en schrijft hij aan zijn bekendste werk Het verdriet van België, dat in 1983 verschijnt. De megahype naar aanleiding van de verschijning leidt tot een megasucces en wordt later, in 1994, verfilmd door de Zwitsere regisseur Claude Goretta.

Zijn vader en moeder overlijden beiden, respectievelijk in 1986 en 1984, te Gent. In 1986 ontvangt Hugo Claus de Prijs der Nederlandse Letteren, de hoogste onderscheiding voor een Nederlandstalig auteur. Op 12 juni 1993 treedt Claus voor de tweede maal in het huwelijk met Veerle De Wit en woont een tijdlang in Cavaillon (Zuid-Frankrijk). In 1996 wordt aan de Universiteit Antwerpen wordt het 'Studie-en documentatiecentrum Hugo Claus' opgericht, het eerste in zijn soort gewijd aan een nog levend auteur.

Hugo Claus is sinds 1957 Ridder in de Orde van Leopold II, Ridder in de Kroonorde (1971) en drager van de 'Bronzen Medaille van de stad Gent'. Hij geldt sinds jaren als een gedoodverfde kandidaat-winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur.

[bewerk] Omtrent zijn oeuvre

In het begin van de jaren vijftig verraste en choqueerde Claus met uiterst realistische romans waarin met niets ontziende oprechtbaarheid de mens tot in het uiterste ontluisterd wordt. De stijl is krachtig, het taalgebruik bruisend-expressionistisch, en de toon fel, cynisch en geladen. Later wordt zijn proza soberder, maar de toon blijft hard.

Claus is één van de belangrijkste en productiefste na-oorlogse kunstenaars: in ruim een halve eeuw publiceert hij meer dan 150 afzonderlijke titels. Er verschijnen van zijn werk meer dan honderd vertalingen in een twintigtal talen.

De waardering voor zijn werk is enorm. Hij geldt als vormvernieuwer en ontvangt meer dan 40 literaire prijzen, waaronder: vier Staatsprijzen voor Toneelliteratuur, één Staatsprijs voor Poëzie, en één voor Proza; de Prijs der Nederlandse Letteren, de hoogste onderscheiding voor een Nederlandstalig auteur; de Driejaarlijkse Henriëtte Roland Holst-prijs voor zijn gehele toneeloeuvre; de Cultuurprijs van de Stad Gent (1978); de Constantijn Huygensprijs, en de Aristeion Literatuurprijs, de hoogste Europese literaire onderscheiding.

De publicatie in maart 1983 van zijn lang verbeide magnum opus Het verdriet van België zorgt in de pers voor een nooit geziene hype. Het boek heeft in de voorbije decennia ook in het buitenland veel succes geoogst. Niet alleen is het in vele talen vertaald, het is zowat de enige naoorlogse Vlaamse roman die tot de klassiekers van de moderne Europese literatuur mag worden gerekend.

Naast de invloeden van de Nouveau-roman is er ook de invloed van James Joyce (Finnegan's Wake) te bespeuren. Is Het Verdriet van België (1983) een vlot leesbare roman over zijn jeugdjaren in het Kortrijkse, dan is de roman De Verwondering (1962 - die zich te Oostende afspeelt waar zijn vader een uitgeverij had in de Karel Janssenslaan), een cryptische sleutelroman met verwijzingen naar de klassieken.

Net als zijn levensstijl is ook Claus’ artistieke productie gevarieerd en grillig. Sinds 1947 werkt hij aan een groot en eigenzinnig oeuvre: hij schrijft gedichten, verhalen, romans, toneelstukken, operalibretto’s en scenario’s voor film, televisie en stripverhaal. Hij vertaalt, schildert en regisseert.

Alhoewel het oeuvre van Claus de inhoud en de kracht van een Gerard Walschap of een Louis Paul Boon mist, is hij een van onze grootste taalvirtuozen sinds Willem Elschot.

Hij was is mede-oprichter van 'Tijd en Mens' (1949), redacteur van 'De Gids' en het 'Nieuw Vlaams Tijdschrift', en medewerker van 'Arsenaal', 'Avenue', 'Snoecks' ,'Blurb', 'Braak', 'Cobra', 'Podium' en 'De Vlaamse Gids'.

In 1962 richt hij het tijdschrift 'Randstad' op, samen met Harry Mulisch, Ivo Michiels en Simon Vinkenoog.

Hij schreef zelfs chansons voor de zangeres Liesbeth List.

  • Volgens een enquête (1999) van het weekblad "Knack" en de "Vereniging ter Bevordering van het Vlaamse Boekwezen" werd de roman Het verdriet van België het Nederlandstalige boek van de 20ste eeuw.
  • Het 'Studie- en documentatiecentrum Hugo Claus', opgericht in 1996, wil de studie van het werk van Hugo Claus stimuleren, indien wenselijk coördineren en, waar nodig, oriënteren. Het wil dat doen onder meer door een systematisch geordend bestand van gegevens ter beschikking te stellen voor het onderzoek en door het bekend maken van relevante resultaten.

[bewerk] Omtrent zijn poëzie

Zijn experimenteel getinte, antirationalistische poëzie heeft een sterk visueel element en evolueerde van vrij klassieke belijdenislyriek in Kleine reeks (1947) naar explosief modernisme in de jaren vijftig, zodat hij naast Lucebert als de belangrijkste Vijftiger gold.

Het eerste hoogtepunt, De Oostakkerse gedichten (1955), zet de toon voor het hele werk: de spanning tussen animaal en seksueel vitalisme en een scherpe en erudiete intelligentie die speelt met motieven en citaten uit onder meer de klassieke literatuur.

Zijn poëzie is zeer divers: van sociaal geëngageerd via experimenteel en associatief tot zeer persoonlijke liefdeslyriek. In de latere poëzie (o.a. De sporen, 1993) evolueert Claus in een meer abstracte en postmodernistische richting.

Samen met Remco Campert, Gerrit Kouwenaar, Simon Vinkenoog en Lucebert bevond hij zich intussen in de voorste gelederen van de nieuwe generatie Nederlandstalige dichters. Die generatie van de Vijftigers had haar stempel gedrukt door een antitraditionele, antirationele, anti-esthetische, experimentele kunstvorm te omhelzen die ontvankelijk was voor invloeden van de Nieuwe Wereld. Na 1960 was de groep uiteengevallen toen de leden elk hun eigen weg gingen.

Hugo Claus is geen groot lyricus, en hoewel zijn stijl helder en puntig is, kan hij evenmin een groot satiricus of epigrammenschrijver worden genoemd. Zijn poëzie is echter van meet af aan gekenmerkt door een ongewone mengeling van intelligentie en passie, waaraan uiting wordt gegeven in een medium waarover hij zo'n snelvingerige controle heeft dat de kunst onzichtbaar wordt.

Veel korte stukken uit zijn oeuvre zijn hooguit vluchtig en occasioneel, maar desondanks is het in vrij overvloedige mate doorspekt met gedichten waarvan de verbale concentratie, de gevoelsintensiteit en de intellectuele reikwijdte hun auteur een plaats onder de beste Europese dichters van het einde van de twintigste eeuw garanderen.[1]

[bewerk] Omtrent zijn theaterwerk

Rob de Graaf noemt Claus in Toneel Theatraal: "de godfather van de moderne Nederlandstalige toneelschrijfkunst". Het toneeloeuvre van Claus is zeer omvangrijk: 35 oorspronkelijke stukken en nog eens 31 vertalingen en bewerkingen van Engelse, Griekse, Latijnse, Franse, Spaanse en Nederlandse toneelstukken en romans.

Het eerste stuk, De getuigen, dateert van 1952, en hoewel de stroom toneelwerken iets minder frequent lijkt te zijn geworden, is zij nog steeds niet beëindigd. In dat eerste stuk bepaalt hij al onmiddellijk het thema waaraan hij meer dan veertig jaar trouw is gebleven en dat als een rode draad door al zijn stukken loopt: 'begeerte'. Het is een natuurlijke impuls die eeuwenlang aan de teugels van geloof en moraal is gelegd. De lichamelijke begeerte werd gekoppeld aan de voortplanting, terwijl begeerte buiten het huwelijk verboden werd.

Aanvankelijk verwees Claus naar het katholicisme, later voegt hij hieraan verwijzingen naar de Griekse en Romeinse mythologie toe.

Tot het beste van Claus' oeuvre behoren met name die stukken waarin zijn gespannen verhouding tot Vlaanderen tot uiting wordt gebracht. Dat gebeurt in Een bruid in de morgen (1955) dat beïnvloed is door Tennessee Williams, een klassieker inmiddels, maar ook in Suiker (1958), Vrijdag (1969) en Interieur (1971). Het zijn stukken waarin stof, uitwerking en inspiratie in zeldzaam evenwicht zijn.

[bewerk] Omtrent zijn filmwerk

  • "Mensen van mijn leeftijd zijn nu eenmaal enorm door de film beïnvloed. Ik wilde zo dicht mogelijk bij die wereld komen. De droom, daar ging het om. De droom heeft de allures van de film, van het beeld". (Hugo Claus, in 1978)

Van 1953 tot 1955 werkt Hugo Claus tijdens zijn verblijf in Italië sporadisch mee aan films van onder andere Alberto Lattuada en Luigi Malerba.

Claus schrijft zijn eerste filmscenario Dorp aan de rivier (1958), naar de roman van Anton Coolen. Dorp aan de rivier wordt geregisseerd door Fons Rademakers, voor wie Claus ook Mira of De teloorgang van de Waterhoek (1971, naar Stijn Streuvels), en Het mes (1960) bewerkt.

In totaal schrijft hij meer dan twintig filmscenario's, waaronder: Het jaar van de kreeft (verfilmd door Herbert Curiel, 1975), Pallieter (naar Felix Timmermans, 1976), en Het gezin Van Paemel (1986), naar Cyriel Buysse.

In 1968 gaan de eerste twee films van Hugo Claus als regisseur in première: De vijanden, en Het speelmeisje. Bijna twaalf jaar later, in 1980, regisseert Claus de filmbewerking van zijn bekroond toneelstuk Vrijdag.

Hugo Claus is midden de jaren 80 de drijvende kracht achter de prestigieuze Conscience-verfilming De leeuw van Vlaanderen met Jan Decleir en Julien Schoenaerts.

In 1990 volgt Het sacrament met Frank Aendenboom en Ann Petersen. Het sacrament is de filmadaptatie van Omtrent Deedee.

Zijn (voorlopig) laatste film De verlossing dateert uit 2001.

[bewerk] Prijzen:

[bewerk] Bibliografie

  • 1947 - Kleine reeks (poëzie)
  • 1948 - Registreren (poëzie)
  • 1950 - Die waere ende suevere chronycke van sGraevensteene : Esbatement ofte cluyte [...] (proza onder pseudoniem Anatole Ghekiere)
  • 1950 - Zonder vorm van proces (poëzie)
  • 1951 - Vierendelen (poëzie)
  • 1950 - De Metsiers (roman)
  • 1951 - Over het werk van Corneille (essay)
  • 1952 - tancredo infrasonic (poëzie)
  • 1952 - De hondsdagen (roman)
  • Een huis dat tussen nacht en morgen staat (1953, poëzie)
  • Natuurgetrouw (1954, verhalen)
  • Cinq lithographies en couleur (1954, essay bij werk van Karel Appel)
  • De Oostakkerse gedichten (1955, poëzie)
  • Paal en perk (1955, poëzie)
  • Een bruid in de morgen (1955, toneel)
  • De koele minnaar (1956, roman)
  • Het lied van de moordenaar (1957, toneel)
  • Onder het Melkwoud (1957, luisterspel, vertaling van Under Mild Wood van Dylan Thomas)
  • De zwarte keizer (1958, verhalen)
  • Suiker (1958, toneel)
  • Als een jonge hond (1958, verhalen)
  • Dantons dood (1985, toneel, vertaling van Dantons Tod van Georg Büchner)
  • Mama, kijk, zonder handen ! (1959, toneel)
  • Het mes (1960, filmscenario) (ook als verhaal in Sociale verhalen)
  • Een geverfde ruiter (1961, poëzie)
  • De dans van de reiger (1962, toneel)
  • De verwondering (1962, roman)
  • Karel Appel, schilder (1962, essay)
  • Omtrent Deedee (1963, roman)
  • De man van Tollund (1963, gedicht)
  • Het teken van de hamster (1963, poëzie)
  • Love Song (1963, poëzie op werk van Karel Appel)
  • Louis Paul Boon (1964, essay)
  • Oog om oog (1964, poëzie)
  • Karel Appel, schilder (1964, essay en gedichten)
  • De legende en de heldhaftige, vrolijke en roemrijke avonturen van Uilenspiegel en van Lamme Goedzak in Vlaanderen en elders (1965, massaspel)
  • Gedichten (1965, poëzie)
  • Het landschap (1965, gedicht)
  • Thyestes (1966, toneel)
  • Acht toneelstukken (1966, toneel)
  • De dans van de reiger (1966, verhaal naar eigen filmscenario)
  • Het Goudland (1966, toneel)
  • De vijanden (1967, cinéroman)
  • Relikwie (1967, poëzie)
  • De avonturen van Belgman 1 (1967, stripverhaal)
  • De vijanden (1967, toneel)
  • Masscheroen (1968, toneel naar Mariken van Nieumeghen)
  • Morituri (1968, libretto)
  • Wrraaak! (1968, toneel)
  • Genesis (1969, poëzie)
  • Natuurgetrouwer (1969, verhalen, uitgebreide uitgave van Natuurgetrouw)
  • Vrijdag (1969, toneel)
  • Blauwdruk van de opera Reconstructie (1969, libretto)
  • Heer Everzwijn (1970, poëzie)
  • Van horen zeggen (1970, poëzie)
  • De Spaanse hoer (1970, toneel)
  • Tand om tand (1970, toneel)
  • Het leven en de werken van Leopold II (1970, toneel)
  • Dag jij (1971, poëzie)
  • Interieur (1971, toneel)
  • Mira of De teleurgang van de waterhoek (1971, filmscenario)
  • Schola nostra (1971, roman onder het pseudoniem Dorothea van Male)
  • Oedipus (1971, toneel)
  • Gebed om geweld (1972, verhalen)
  • Schaamte (1972, roman)
  • Het jaar van de kreeft (1972, roman)
  • De vossejacht (1972, toneel)
  • Figuratief (1973, poëzie)
  • Pas de deux (1973, toneel)
  • Blauw blauw (1973, toneel)
  • De wangebeden (1974, poëzie)
  • De groene ridder I: In het Wilde Westen (1974, verhaal)
  • De groene ridder II: De paladijnen (1974, verhaal)
  • De groene ridder VII: Aan de evenaar (1974, verhaal)
  • Thuis (1975, toneel)
  • Het Jansenisme (1975, poëzie)
  • Orestes (1976, toneel)
  • P.P. Rubens, schilder en diplomaat (1977, televisiereeks)
  • Jessica (1977, roman)
  • Jessica (1977, toneel)
  • Emblemata (1977, poëzie)
  • De vluchtende Atalanta (1977, verhaal)
  • Het huis van Labdakos (1977, toneel)
  • Het graf van Pernath (1977, poëzie)
  • Het verlangen (1978, roman)
  • Antiphon (1978, toneel)
  • Cobra Revisited (1978, gedicht)
  • Van de koude grond (1978, poëzie)
  • Zwart (1979, poëzie bij werk van Karel Appel en Pierre Alechinsky)
  • Claustrum (1979, poëzie)
  • Gedichten 1969-1978 (1979, poëzie)
  • Fuga (1979, poëzie)
  • Treize manières de regarder un fragment d'Alechinsky / Dertien manieren om een fragment van Alechinsky te zien (1979, essay)
  • De pen gaat waar het hart niet kan (1980, interviews, samengesteld door Gerd de Ley)
  • 63 Kwatta-rijmen voor Gans België (1980, gedichten)
  • Ontmoetingen met Corneille en Karel Appel (1980, gedichten en beschouwingen, samengesteld door Erik Slagter)
  • Phaedra (1980, toneel)
  • Jan zonder Vrees (1980, toneel)
  • De verzoeking (1980, roman)
  • Vrijdag (1981, film)
  • Een hooglied (1981, toneel)
  • Fiesta (1981, gedichten)
  • Jan de Lichte (1981, gedicht)
  • Een winters verhaal van William Shakespeare (1981, toneel)
  • Almanak (1982, poëzie, verzamelbundel)
  • Het haar van de hond (1982, toneel)
  • Lysistrata (1982, toneel)
  • Het hooglied van Salomo (1982, gedicht)
  • Het verdriet van België (1983, roman)
  • De Leeuw van Vlaanderen (1984, filmscenario)
  • Serenada (1984, toneel)
  • Een bijzondere cirkel (1984, uit Natuurgetrouwer, in Vlaamse verhalen na 1965)
  • Halloween (1985, gedichten bij tekeningen van Sylvia Kristel)
  • Blindeman (1985, toneel)
  • Gezegden (1985, gedichten)
  • Georg Faust (1985, libretto)
  • De mensen hiernaast (1985, verhalen)
  • Het weerzinwekkend bezoek (1985, gedichten)
  • Alibi (1985, poëzie)
  • De dief van liefde (1985, poëzie)
  • Gevulde contouren (1985, poëzie)
  • Mijn honderd gedichten (1986, poëzie)
  • Oidipoes in Kolonos (1986, toneel)
  • Hamlet (1986, toneel)
  • In Kolonos (1986, toneel)
  • Sonnetten (1986, poëzie)
  • Bewegen (1986, poëzie)
  • Evergreens (1986, poëzie)
  • Château Migraine (1987, verhaal)
  • Sporen (1987, poëzie)
  • Hymen (1987, gedichten bij tekeningen van Corneille)
  • Imitaties (1987, gedichten)
  • Romeo en Julia (1987, toneel)
  • Gilles! (1988, toneel)
  • Een andere keer (1988, verhaal)
  • Een zachte vernieling (1988, roman)
  • Het huis van Bernarda Alba (1988, toneel)
  • Het schommelpaard (1988, toneel)
  • Woyzeck (1988, toneel)
  • Toneel I (1988, toneel, heruitgave van Acht toneelstukken)
  • De zwaardvis (1989, novelle, Boekenweekgeschenk 1989)
  • Toneel II (1989, toneel)
  • Het sakrament (1989, filmscenario)
  • Perte totale (1989, proza en poëzie bij schetsen)
  • Steeds / Cité (1990, poëzie)
  • Gedichten (1990, poëzie)
  • Toneel III (1991, toneel)
  • Richard Everzwijn (1991, toneel)
  • Zomernacht (1991, toneel)
  • Het mondeling verraad (1991, toneel)
  • Geplette gedaanten (1992, gedichten)
  • Verroeren (1992, toneel)
  • Koning Lear (1993, toneel)
  • 10 manieren om naar P.B.S. te kijken (1993, poëzie)
  • Toneel IV (1993, toneel)
  • Onder de torens (1993, toneel)
  • De Sporen (1993, poëzie)
  • Zij (1993, poëzie)
  • Belladonna (1994, roman)
  • Gedichten 1948-1993 (1994, poëzie)
  • Ach Clemens (1995, gedicht)
  • De eieren van de kaaiman (1995, toneel)
  • Borgerocco of De Dood in Borgerhout (1995, libretto)
  • Et voilà, le travail! (1995, poëzie)
  • Zoek de zeven (1995, poëzie)
  • De verlossing (1996, toneel)
  • De geruchten (1996, roman)
  • Visite / Winteravond (1996, toneel)
  • Impromptu (1997, poëzie)
  • De komedianten (1997, toneel)
  • Oktober 43 (1998, poëzie)
  • De aap in Efese (1998, poëzie)
  • Onvoltooid verleden (1998, roman)
  • Het laatste bed (1998, novelle)
  • Voor de reiziger (1998, poëzie)
  • Het huis van de liefde (1999, poëzie, bloemlezing)
  • Goede geschiedenissen of een A.B.C. van de kinderheiligen (1999, leesboek en plakboek)
  • Wreed geluk (1999, poëzie)
  • Verhalen (1999, verhalen)
  • Phaedra (1999, toneel)
  • Toneel (1999, alle toneelstukken, delen I en II)
  • Een slaapwandeling (2000, novelle)
  • Een andere keer (2000, verhalen, bloemlezing)
  • De schrijver. Een literaire estafette (2000, verhalen)
  • De verlossing (2000, film)
  • De avondzon (2000, verhalen)
  • Made in Belgium (2000, poëzie)
  • De groeten (2001, poëzie - ter gelegenheid van Gedichtendag)
  • Sans Merci (2002, poëzie)
  • Mijn hart en ik (2002, poëzie, bloemlezing)
  • Ik schrijf je neer (2002, poëzie)
  • De tafel is leeg (2002, poëzie)
  • Zeezucht (2003, poëzie)
  • De verzoeking en andere novellen (2003)
  • In geval van nood (2004, poëzie)
  • Flagrant, bij etsen van Pierre Alechinsky (2004, poëzie)

[bewerk] Literatuur

  • 1980 Hugo Claus (in: 'Kritisch Lexicon van de Moderne Nederlandstalige Literatuur' - Groningen: Martinus Nijhoff Uitgevers) - Paul Claes.
  • 1985 Hugo Claus (in: 'De Nederlandse en Vlaamse auteurs. Van middeleeuwen tot heden, met inbegrip van de Friese auteurs' - Weesp:De Haan) - J. Duytschaever en G.J. van Bork.

[bewerk] Noten

  1. J.M. Coetzee, 'Coetzee over Claus'. In: De Standaard, 3-3-2006.

[bewerk] Externe links

Wikiquote Wikiquote heeft een collectie citaten gerelateerd aan Hugo Claus.
 

Static Wikipedia (no images)

aa - ab - af - ak - als - am - an - ang - ar - arc - as - ast - av - ay - az - ba - bar - bat_smg - bcl - be - be_x_old - bg - bh - bi - bm - bn - bo - bpy - br - bs - bug - bxr - ca - cbk_zam - cdo - ce - ceb - ch - cho - chr - chy - co - cr - crh - cs - csb - cu - cv - cy - da - de - diq - dsb - dv - dz - ee - el - eml - en - eo - es - et - eu - ext - fa - ff - fi - fiu_vro - fj - fo - fr - frp - fur - fy - ga - gan - gd - gl - glk - gn - got - gu - gv - ha - hak - haw - he - hi - hif - ho - hr - hsb - ht - hu - hy - hz - ia - id - ie - ig - ii - ik - ilo - io - is - it - iu - ja - jbo - jv - ka - kaa - kab - kg - ki - kj - kk - kl - km - kn - ko - kr - ks - ksh - ku - kv - kw - ky - la - lad - lb - lbe - lg - li - lij - lmo - ln - lo - lt - lv - map_bms - mdf - mg - mh - mi - mk - ml - mn - mo - mr - mt - mus - my - myv - mzn - na - nah - nap - nds - nds_nl - ne - new - ng - nl - nn - no - nov - nrm - nv - ny - oc - om - or - os - pa - pag - pam - pap - pdc - pi - pih - pl - pms - ps - pt - qu - quality - rm - rmy - rn - ro - roa_rup - roa_tara - ru - rw - sa - sah - sc - scn - sco - sd - se - sg - sh - si - simple - sk - sl - sm - sn - so - sr - srn - ss - st - stq - su - sv - sw - szl - ta - te - tet - tg - th - ti - tk - tl - tlh - tn - to - tpi - tr - ts - tt - tum - tw - ty - udm - ug - uk - ur - uz - ve - vec - vi - vls - vo - wa - war - wo - wuu - xal - xh - yi - yo - za - zea - zh - zh_classical - zh_min_nan - zh_yue - zu -

Static Wikipedia 2007 (no images)

aa - ab - af - ak - als - am - an - ang - ar - arc - as - ast - av - ay - az - ba - bar - bat_smg - bcl - be - be_x_old - bg - bh - bi - bm - bn - bo - bpy - br - bs - bug - bxr - ca - cbk_zam - cdo - ce - ceb - ch - cho - chr - chy - co - cr - crh - cs - csb - cu - cv - cy - da - de - diq - dsb - dv - dz - ee - el - eml - en - eo - es - et - eu - ext - fa - ff - fi - fiu_vro - fj - fo - fr - frp - fur - fy - ga - gan - gd - gl - glk - gn - got - gu - gv - ha - hak - haw - he - hi - hif - ho - hr - hsb - ht - hu - hy - hz - ia - id - ie - ig - ii - ik - ilo - io - is - it - iu - ja - jbo - jv - ka - kaa - kab - kg - ki - kj - kk - kl - km - kn - ko - kr - ks - ksh - ku - kv - kw - ky - la - lad - lb - lbe - lg - li - lij - lmo - ln - lo - lt - lv - map_bms - mdf - mg - mh - mi - mk - ml - mn - mo - mr - mt - mus - my - myv - mzn - na - nah - nap - nds - nds_nl - ne - new - ng - nl - nn - no - nov - nrm - nv - ny - oc - om - or - os - pa - pag - pam - pap - pdc - pi - pih - pl - pms - ps - pt - qu - quality - rm - rmy - rn - ro - roa_rup - roa_tara - ru - rw - sa - sah - sc - scn - sco - sd - se - sg - sh - si - simple - sk - sl - sm - sn - so - sr - srn - ss - st - stq - su - sv - sw - szl - ta - te - tet - tg - th - ti - tk - tl - tlh - tn - to - tpi - tr - ts - tt - tum - tw - ty - udm - ug - uk - ur - uz - ve - vec - vi - vls - vo - wa - war - wo - wuu - xal - xh - yi - yo - za - zea - zh - zh_classical - zh_min_nan - zh_yue - zu -

Static Wikipedia 2006 (no images)

aa - ab - af - ak - als - am - an - ang - ar - arc - as - ast - av - ay - az - ba - bar - bat_smg - bcl - be - be_x_old - bg - bh - bi - bm - bn - bo - bpy - br - bs - bug - bxr - ca - cbk_zam - cdo - ce - ceb - ch - cho - chr - chy - co - cr - crh - cs - csb - cu - cv - cy - da - de - diq - dsb - dv - dz - ee - el - eml - eo - es - et - eu - ext - fa - ff - fi - fiu_vro - fj - fo - fr - frp - fur - fy - ga - gan - gd - gl - glk - gn - got - gu - gv - ha - hak - haw - he - hi - hif - ho - hr - hsb - ht - hu - hy - hz - ia - id - ie - ig - ii - ik - ilo - io - is - it - iu - ja - jbo - jv - ka - kaa - kab - kg - ki - kj - kk - kl - km - kn - ko - kr - ks - ksh - ku - kv - kw - ky - la - lad - lb - lbe - lg - li - lij - lmo - ln - lo - lt - lv - map_bms - mdf - mg - mh - mi - mk - ml - mn - mo - mr - mt - mus - my - myv - mzn - na - nah - nap - nds - nds_nl - ne - new - ng - nl - nn - no - nov - nrm - nv - ny - oc - om - or - os - pa - pag - pam - pap - pdc - pi - pih - pl - pms - ps - pt - qu - quality - rm - rmy - rn - ro - roa_rup - roa_tara - ru - rw - sa - sah - sc - scn - sco - sd - se - sg - sh - si - simple - sk - sl - sm - sn - so - sr - srn - ss - st - stq - su - sv - sw - szl - ta - te - tet - tg - th - ti - tk - tl - tlh - tn - to - tpi - tr - ts - tt - tum - tw - ty - udm - ug - uk - ur - uz - ve - vec - vi - vls - vo - wa - war - wo - wuu - xal - xh - yi - yo - za - zea - zh - zh_classical - zh_min_nan - zh_yue - zu

Static Wikipedia February 2008 (no images)

aa - ab - af - ak - als - am - an - ang - ar - arc - as - ast - av - ay - az - ba - bar - bat_smg - bcl - be - be_x_old - bg - bh - bi - bm - bn - bo - bpy - br - bs - bug - bxr - ca - cbk_zam - cdo - ce - ceb - ch - cho - chr - chy - co - cr - crh - cs - csb - cu - cv - cy - da - de - diq - dsb - dv - dz - ee - el - eml - en - eo - es - et - eu - ext - fa - ff - fi - fiu_vro - fj - fo - fr - frp - fur - fy - ga - gan - gd - gl - glk - gn - got - gu - gv - ha - hak - haw - he - hi - hif - ho - hr - hsb - ht - hu - hy - hz - ia - id - ie - ig - ii - ik - ilo - io - is - it - iu - ja - jbo - jv - ka - kaa - kab - kg - ki - kj - kk - kl - km - kn - ko - kr - ks - ksh - ku - kv - kw - ky - la - lad - lb - lbe - lg - li - lij - lmo - ln - lo - lt - lv - map_bms - mdf - mg - mh - mi - mk - ml - mn - mo - mr - mt - mus - my - myv - mzn - na - nah - nap - nds - nds_nl - ne - new - ng - nl - nn - no - nov - nrm - nv - ny - oc - om - or - os - pa - pag - pam - pap - pdc - pi - pih - pl - pms - ps - pt - qu - quality - rm - rmy - rn - ro - roa_rup - roa_tara - ru - rw - sa - sah - sc - scn - sco - sd - se - sg - sh - si - simple - sk - sl - sm - sn - so - sr - srn - ss - st - stq - su - sv - sw - szl - ta - te - tet - tg - th - ti - tk - tl - tlh - tn - to - tpi - tr - ts - tt - tum - tw - ty - udm - ug - uk - ur - uz - ve - vec - vi - vls - vo - wa - war - wo - wuu - xal - xh - yi - yo - za - zea - zh - zh_classical - zh_min_nan - zh_yue - zu