Philip Noel-Baker

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Philip John Noel-Baker (ur. 1 listopada 1889 w Londynie, zm. 8 października 1982 w Londynie) - brytyjski polityk, dyplomata, prawnik, laureat Pokojowej Nagrody Nobla 1959, a także medalista olimpijski w lekkoatletyce.

Był synem Josepha Allena Bakera, kwakra urodzonego w Kanadzie, który po przybyciu do Wielkiej Brytanii działał jako fabrykant i sprawował mandat w Radzie Miejskiej Londynu oraz Izbie Gmin. Philip Baker (człon Noel przybrał w 1943 od nazwiska żony Irene) studiował początkowo w USA (w kolegium kwakrów w Haverford), następnie w Cambridge. Działał aktywnie w środowisku studentów w Cambridge, m.in. jako prezydent stowarzyszenia studenckiego Cambridge Union Society. W czasie studiów zajmował się sportem, biegał średnie dystanse. W późniejszym okresie został powołany do ekipy olimpijskiej i zdobył srebrny medal w biegu na 1500 m na igrzyskach w Antwerpii 1920. Na kolejnych igrzyskach w Paryżu 1924 był kapitanem ekipy brytyjskiej (rozsławionej filmem Rydwany Ognia).

W okresie I wojny światowej organizował i dowodził jednostkami sanitarnymi. Został uhonorowany odznaczeniami wojennymi brytyjskimi, francuskimi i włoskimi. Brał udział w konferencji pokojowej w Paryżu w 1919, a następnie w formowaniu Ligi Narodów. Był sekretarzem znanego dyplomaty brytyjskiego lorda Roberta Cecila, a następnie Sir Erica Drummonda, pierwszego sekretarza generalnego Ligi Narodów. W latach 1924-1929 wykładał prawo międzynarodowe na Uniwersytecie w Londynie, w latach 1933-1934 na Uniwersytecie Yale.

W 1924 kandydował po raz pierwszy w wyborach do Izby Gmin, reprezentując Partię Pracy; nie uzyskał mandatu. Został wybrany w 1929 i zasiadał w Izbie Gmin do 1931, a następnie w latach 1936-1970. W okresie II wojny światowej był sekretarzem parlamentarnym premiera Winstona Churchilla, po wojnie pozostał w rządzie Clementa Attlee jako sekretarz stanu ds. lotnictwa (1946-1947) i sekretarz stanu ds. stosunków wewnętrznych w Brytyjskiej Wspólnocie Narodów (1947-1950).

Aktywnie działał w brytyjskiej delegacji w ONZ, współtworzył Kartę Narodów Zjednoczonych. W 1959 za całokształt wieloletniej pracy na rzecz pokoju światowego i rozbrojenia został uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla.

Był autorem m.in.:

Disarmament (1926)
The Arms Race. A Programme for World Disarmament (1958)

Pierwszy gabinet Clementa Attlee, 1945-1950

W dniu powstania
Lord Addison • Albert Alexander • Clement Richard Attlee • Aneurin Bevan • Ernest Bevin • Stafford Cripps • Hugh Dalton • James Chuter Ede • Arthur Greenwood • George Hall • George Isaacs • Jack Lawson • Herbert Morrison • Lord Pethick-Lawrence • Emanuel Shinwell • Lord Stansgate • Joseph Westwood • Ellen Wilkinson • Tom Williams
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Inman • Arthur Creech Jones • Lord Listowel • Philip Noel-Baker • Lord Pakenham • George Tomlinson • Harold Wilson • Arthur Woodburn