Trzy Królestwa Korei
Z Wikipedii
| Nazwa koreańska | |
| Transkrypcja poprawiona | Samguk |
| Transkrypcja McCune'a-Reischauera | Samguk |
| Transkrypcja polska | Samguk |
| Hangyl | 삼국 |
| Hancha | 三國 |
| Wymowa | |
| IPA | ? |
| Przybliżona polska | |
Trzema Królestwami Korei zwano królestwa Koguryŏ, Paekche i Silla, które zajmowały tereny Półwyspu Koreańskiego i Mandżurii między I wiekiem p.n.e. a VII wiekiem n.e. Przed okresem Trzech Królestw i podczas jego trwania istniały też mniejsze królestwa i państwa plemienne, takie jak Kaya, Tongye, Okchŏ, Puyŏ, Usan, Tamna i inne. Nazwa "Samguk" lub "Trzy Królestwa" pojawia się w tytułach klasycznych dzieł koreańskiej literatury Samguk Sagi i Samguk Yusa.
Spis treści |
[edytuj] Rys historyczny
Tradycyjnie za początek tego okresu uznaje się rok 57 p.n.e., kiedy królestwo Saro (później Silla) w południowo-wschodniej części półwyspu uniezależniło się od imperium chińskiej dynastii Han. Koguryŏ, na północy półwyspu (na południe od rzeki Yalu), uniezależniło się od Chin w roku 37 p.n.e. Według źródeł koreańskich, w 18 p.n.e., dwaj książęta Koguryŏ opuścili królestwo by uniknąć walki o sukcesję i założyli na południowym zachodzie półwyspu królestwo Paekche, ze stolicą w pobliżu dzisiejszego Seulu, następnie przeniesioną do miasta Ungjin (dziś Kongju), później zaś Sabi (dziś Puyŏ-gun) na południe od Seulu. Według źródeł chińskich, Peakche zostało założone w IV wieku. W I wieku naszej n.e. d Paekche oddzieliło się królestwo Gaya.
Pod koniec rządów dynastii Han w Chinach, na początku III wieku, trzy królestwa rozwijały się, dzieląc wspólną kulturę. Ich oryginalne religie opierały się na szamanizmie. Od I wieku wśród wyższych warstw społeczeństwa rozprzestrzeniał się konfucjanizm i taoizm. W IV wieku szybko rozprzestrzenił się buddyzm stając się oficjalną religią we wszystkich trzech królestwach.
W przymierzu z chińską dynastią Tang, Silla podbiła Koguryŏ w 668 po wcześniejszym podbiciu Paekche w 660, rozpoczynając okres Zjednoczonej Silli i kończąc okres "Trzech Królestw".
[edytuj] Trzy Królestwa
[edytuj] Koguryŏ
zob. Koguryŏ
Koguryŏ, największe z królestw, miało dwie, wymiennie funkcjonujące stolice. Nangnang (dziś Phenian) i Kungae nad rzeką Yalu. W początkach swego rozwoju, królestwo podbiło kawałek po kawałku duże obszary Mandżurii, odbierając w końcu Chińczykom Nangnang w 313. Wpływ kultury Chin na Koguryŏ był duży aż do przyjęcia buddyzmu jako oficjalnej religii w 372.
[edytuj] Paekche
zob. Paekche
W IV wieku królestwo Paekche było bardzo potężne i dominowało nad południową połową półwyspu.
[edytuj] Silla
zob. Silla
Królestwo Silla (które przyjęło tę nazwę w 503, poprzednio nazywało się Saro) zaanektowało sąsiednie królestwa Kaya w pierwszej połowie IV wieku. Koguryŏ oraz Paekche odpowiedziały na to formując alians. Aby zabezpieczyć się przed ewentualnym atakiem obu państw, zacisnęła swe relacje z dynastią Tang. Po podbiciu Koguryŏ i Paekche, Silla usunęła siły Tanga z półwyspu i zajęła tereny na południe od Phenianu.
Stolicą Silli było miasto Sŏrabŏl (dziś Kyŏngju). Buddyzm stał się oficjalną religią królestwa w roku 528.
