Województwo łódzkie (II Rzeczpospolita)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł dotyczy województwa łódzkiego w II Rzeczypospolitej. Zobacz też: województwo łódzkie w latach 1945 - 1998 i województwo łódzkie od 1999.

województwo łódzkie

Utworzone

Stolica województwa

ostatni: Henryk Józewski

Powierzchnia w 1921 r.

19 034 km²

Powierzchnia w 1939 r.

21 709 km²

Ludność

2.252.769 mieszk.
(1921)
mieszk.

Gęstość zaludnienia

118,4 mieszk./km²
(1921)
mieszk./km²

Tablica rejestracyjna

ŁD

zobacz: szczegółowy podział administracyjny

powiaty	grodzkie
	ziemskie	13
gminy	miejskie
	wiejskie

Podział administracyjny Polski po 1938

Podział Polski na powiaty (1930) - woj.łódzkie zaznaczone kolorem czerwonym

Województwo łódzkie powstało po reformie administracyjnej w 1919 r. Ówczesne województwo o powierzchni 19 034 km² i ludności w 1926 r. 2 253 000 mieszkańców obejmowało część wschodnią obecnego województwa wielkopolskiego oraz południową i centralną część łódzkiego. Stolicą województwa było miasto Łódź. W 1930 r. podzielone było na 13 powiatów ziemskich oraz 1 miejski. W skład województwa wchodziło także 46 miast (1930) i 232 gminy. Graniczyło z 3 województwami: od zachodu z poznańskim, od południa z kieleckim, od północy oraz wschodu z warszawskim, a także od południowego zachodu z Niemcami.

[edytuj] Ludność

W roku 1926 ludność województwa zamieszkująca miasta wynosiła 38,7%. Polacy stanowili 83,2% ogółu mieszkańców, Żydzi - 12%, Niemcy - 1,6%. 77% mieszkańców łódzkiego wyznawało religię katolicką, 14,5% mojżeszową, 7,6% ewangelicką i 0,7% unicką.

53,8% mieszkańców województwa łódzkiego zatrudniona była w rolnictwie, 24,6% w przemyśle (głównie włókienniczy), a 8,3% w handlu.

[edytuj] Struktura powierzchni

Według danych z roku 1929 r., województwo ma obszar 19 034 km², w tym:

grunty orne: 65,6%
łąki: 7,3%
pastwiska: 5,6%
lasy: 13,5%
nieużytki i tereny przemysłowe: 8%

[edytuj] Podział administracyjny

powiat	miasto powiatowe	powierzchnia km² (1929)	ludność (1929)	gęstość os./km²
Podział na powiaty w latach 1919-1938
brzeziński	Brzeziny	1 117	125 029	111,9
kaliski	Kalisz	1 480	180 320	121,8
kolski	Koło	1 233	112 029	90,9
koniński	Konin	1 313	111 415	84,9
łaski	Łask	1 403	149 404	106,5
łęczycki	Łęczyca	1 316	122 422	93,1
łódzki (miejski)	Łódź	58,75	597 183	10165
łódzki (wiejski)	Łódź	883	110 381	125,1
piotrkowski	Piotrków Trybunalski	2 088	197 285	94,5
radomszczański	Radomsko	2 113	169 847	80,4
sieradzki	Sieradz	1 613	155 425	96,4
słupecki	Słupca	1 070	83 985	78,5
turecki	Turek	1 248	102 139	81,8
wieluński	Wieluń	2 101	181 362	86,3

[edytuj] Największe miasta

miasto	powiat	ludność (1929)
Największe miasta województwa łódzkiego
Łódź	łódzki (miejski)	597 183
Kalisz	kaliski	55 613
Piotrków Trybunalski	piotrkowski	43 437
Tomaszów Mazowiecki	brzeziński	35 484
Pabianice	łaski	34 967
Zgierz	łódzki (wiejski)	24 800
Zduńska Wola	sieradzki	23 540
Radomsko	radomszczański	20 372
Koło	kolski	13 040
Ozorków	łęczycki	12 589
Wieluń	wieluński	11 032
Brzeziny	brzeziński	10 633
Konin	koniński	10 379
Łęczyca	łęczycki	10 267
Turek	turecki	10 073
Sieradz	sieradzki	9 284

[edytuj] Podział administracyjny (1938)

W 1938 r. nastąpiła zmiana granic terytorialnych województw. Do województwa poznańskiego przyłączono powiaty: kaliski, kolski, koniński, słupecki i turecki. Z województwa kieleckiego do łódzkiego: konecki i opoczyński, a z warszawskiego: kutnowski, łowicki, rawski i skierniewicki.