Asmogendheden
Van Wikipedia
Asmogendheden, ook wel de As genoemd, is een term uit de Tweede Wereldoorlog waarmee de alliantie tussen Duitsland, Italië en Japan + de geassocieerde landen wordt aangeduid.
De term werd voor het eerst gebruikt door de Italiaanse dictator Benito Mussolini in november 1936 toen hij sprak over een as Rome-Berlijn nadat Italië en Duitsland een vriendschappelijk verdrag hadden getekend (samen met het door Duitsland geannexeerde Oostenrijk vormden zij een as door Europa). Later zouden Duitsland en Italië hun relatie nog meer versterken door het Staalpact van mei 1939.
De voorwaarden van het pact veranderden op 18 maart 1940 tijdens een ontmoeting van Hitler en Mussolini in de Alpen. Daar besloten ze om een alliantie te vormen tegen Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk.
[bewerk] Driemogendhedenpact
De As werd uitgebreid met Japan als gevolg van het Driemogendhedenpact van 27 september 1940. Daarna werd de As nog groter door het toetreden van Hongarije (20 november 1940), Roemenië (23 november 1940) en Slowakije (24 november 1940). Joegoslavië sloot zich ook aan op 25 maart 1941, maar zou zich twee dagen later terugtrekken als gevolg van een geslaagde volksopstand waardoor Duitsland het land zou binnenvallen in april 1941. Bulgarije trad op 1 maart 1941 toe. Op 10 april 1941, nog tijdens de Duitse inval riep Ante Pavelic de Onafhankelijke Staat Kroatië uit, en voegde dat land bij de as.
In veel van deze Asmogendheden werden de joden fanatiek vervolgd, met als belangrijke uitzonderingen Bulgarije, Italië en Japan. Met uitzondering van Japan, Bulgarije en Kroatië namen deze landen ook allemaal deel aan de veldtocht tegen de Sovjet-Unie, waarbij Roemenië zelfs vrijwel zijn hele leger inzette.
Dit waren uiteindelijk de Asmogendheden:
- Duitsland (inclusief Oostenrijk)
- Italië
- Japan
- Bulgarije
- Hongarije
- Roemenië
- Slowakije
- Kroatië
- Iran (Tot 1941)
- Irak (Tot 1941)
Vichy Frankrijk, Finland, Siam en Mantsjoekwo vochten mee aan de zijde van de as, maar maakten er officieel geen deel van uit.
[bewerk] Onderlinge verhoudingen
Feitelijk was het enige dat de landen bond de gemeenschappelijke afkeer jegens Groot-Brittannië, Rusland en de Verenigde Staten. Japan volgde een eigen agenda, en heeft nooit zijn oorlogsinspanningen met de Duitsers gecombineerd. De Italianen kregen langzamerhand een afkeer van hun Duitse bondgenoten, en kwamen uiteindelijk in opstand tegen Mussolini. Roemenië,Slowakije, Hongarije en Bulgarije waren landen die slechts gebonden werden door Duits-Italiaanse dwang, en daarnaast nog een fikse appel met elkaar te schillen hadden. Illustratief hiervoor is het feit dat Roemenië in 1944 overliep naar de geallieerden, en hierbij behalve Duitsland (hiertoe was het verplicht) ook Hongarije de oorlog verklaarde. Kroatië werd lid omdat het slechts bij Duitse en Italiaanse gratie bestond.
