Oktoberrevolutie
Van Wikipedia
| Communisme |
 |
| Stromingen |
|
Marxisme |
| Personen |
|
Marx · Engels |
| Landen |
|
Sovjet-Unie |
| Verwante onderwerpen |
|
Socialisme |
De Oktoberrevolutie vond plaats op 7 november 1917 in Rusland en betekende het einde van Voorlopige Regering onder leiding van Alexander Kerenski. De opstand van de bolsjewieken, die de geschiedenis zou ingaan als de Oktoberrevolutie, begon (volgens de Juliaanse kalender) in de nacht van 25 oktober met het beroemde schot van de pantserkruiser Aurora op het paleis van de tsaar.
Opstandige troepen bezetten vervolgens het tsaristische winterpaleis en andere strategische plaatsen in Petrograd. In de daarop volgende nacht kapituleerde de Kerenski-regering. Een nieuwe regering werd benoemd door het congres der Sovjets. Vladimir Iljitsj Oeljanov, genaamd Lenin, de leider van de bolsjewieken, werd benoemd tot voorzitter van deze nieuwe Raad van Volkscommisarissen.
Lenin's regering bestond uit vertegenwoordigers van de Bolsjewistische Partij (in januari 1918 omgedoopt tot Russische Communistische Partij) en de Linkse Sociaal-Revolutionaire Partij (een afsplitsing van de Sociaal-Revolutionaire Partij), waaronder Stalin als volkscommissaris voor nationaliteiten en Leon Trotski als volkscommissaris voor buitenlandse zaken {in deze functie wist hij begin 1918 vrede te sluiten met de Centralen en bewerkstelligde zodoende het einde van de Russische deelname aan de Eerste Wereldoorlog).
Nieuwe gewelddadigheden, die de opmaat vormden voor de Russische Burgeroorlog, lieten evenwel niet lang op zich wachten. Daarbij stond het Rode Leger van bolsjewieken en communisten tegenover het Witte van anti-communisten (meest voormalige tsaristische officieren), het Groene van Oekraïense anarchisten) en de Zwarte Garde van anarchisten. Niettemin werd deze oorlog uiteindelijk in 1921 beslecht in het voordeel van het Rode Leger.
