PZL.26

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

PZL.26 (PZL-26) to polski samolot sportowy projektu inżynierów Jerzego Dąbrowskiego, Piotra Kubickiego i Franciszka Misztala opracowany i oblatany w 1934 roku w Państwowych Zakładach Lotniczych.

Spis treści

1 Historia
2 Służba w lotnictwie
3 Opis techniczny
4 Wersje
5 Dane
- 5.1 Ogólne charakterystyki
- 5.2 Osiągi

[edytuj] Historia

Samolot PZL.26 został opracowany na zamówienie polskiego lotnictwa wojskowego dla potrzeb zawodów Challenge mających się odbyć w roku 1934, jako rozwinięcie konstrukcji PZL.19 z mocniejszym silnikiem. Prace sfinansowała Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Samolot oblatano wczesną wiosną 1934 roku. Koncepcję samolotu PZL.26 wykorzystał Jerzy Dąbrowski we wstępnym projekcie myśliwca PZL.62.

[edytuj] Służba w lotnictwie

Samolot był oblatany z silnikiem Gipsy 180 KM. Jednak uznano, iż dla celów poprawy osiągów należy zastosować silnik o większej mocy. Wybór padł na silnik rzędowy Menasco Bucaneer o mocy 265 KM. Samolot w roku 1934 wziął udział w zawodach Challenge 1934. Z powodu awarii silników (pękanie wałów korbowych) trzy samoloty nie ukończyły konkursu a dwa pozostałe zajęły 11 i 17 miejsce. Później był krótko wykorzystywany w lotnictwie sportowym. Przyczyną wycofania samolotu z lotnictwa były bardzo wysilone, zawodne i zużywające dużo paliwa zawodnicze silniki Menasco.

[edytuj] Opis techniczny

Trzy-miejscowy metalowy duralowy dolnopłat ze stałym podwoziem. Samolot był wyposażony w silnik rzędowy Menasco Bucaneer B-6S3 o mocy 265 KM.

[edytuj] Wersje

PZL.26 - samolot zawodniczy, sportowy.

[edytuj] Dane

[edytuj] Ogólne charakterystyki

Masa własna: 560 kg
Masa całkowita: 795 kg
Wymiary:
- Rozpiętość: 10,42m
- Długość: 7,50 m
- Wysokość: 2,09 m
Napęd: 1x265 KM