PZL.19
Z Wikipedii
PZL.19 (PZL-19) to polski samolot sportowy projektu inżynierów Jerzego Dąbrowskiego i Franciszka Misztala opracowany i oblatany w 1932 roku w Państwowych Zakładach Lotniczych.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Samolot PZL.19 został opracowany na zamówienie Ministerstwa Komunikacji dla potrzeb zawodów Challenge 1932 mających się odbyć w roku 1932.
[edytuj] Służba w lotnictwie
Samolot ten był wykorzystywany w lotnictwie sportowym, biorąc udział w licznych rajdach i zawodach.
W roku 1932 samoloty PZL.19 wzięły udział w międzynarodowych zawodach samolotów sportowych Challenge. W polskich aeroklubach był używany do zawodów i rajdów takich jak wykonany w 1933 roku, przez kapitanów Bajana i Dudzińskiego, rajd na trasie Warszawa - Charków - Leningrad - Lwów - Wiedeń.
[edytuj] Właściwości
Samolot był budowany pod kątem uzyskania możliwie dużej prędkości lotu i konstruktorzy odnieśli tu duży sukces. Był to najszybszy samolot sportowy polskiej konstrukcji do końca 1933 roku. Jednakże samolot miał konstrukcyjnie mały zapasy stateczności, szczególnie bocznej (w ślizgu). Cecha ta była przyczyną utraty w wypadkach 2 (z 3 zbudowanych) maszyn, na jednej z nich (SP-AHH) podczas próby bicia rekordu zginął pilot doświadczalny Józef Lewoniewski. Rozwinięciem tej konstrukcji był samolot PZL.26
[edytuj] Opis techniczny
Metalowy duralowy dolnopłat ze stałym podwoziem. Wyposażony w klapy i sloty. Samolot był wyposażony w silnik rzędowy de Havilland "Gipsy III" o mocy 130 KM. W wersji rajdowej (SP-AHH)montowano większy (657 litrów) zbiornik paliwa i przesuniętą kabinę drugiego członka załogi.
[edytuj] Wersje
- PZL.19 - samolot sportowy.
[edytuj] Dane
[edytuj] Ogólne charakterystyki
- Masa własna: 478 kg
- Masa całkowita: 792 kg
- Wymiary:
- Rozpiętość: 10,42m
- Długość: 7,15 m
- Wysokość: 2,00 m
- Napęd: 1x130 KM
[edytuj] Osiągi
- Prędkość maksymalna: 216 km/h
- Prędkość przelotowa: 190 km/h
- Pułap: 4000 m
- Wznoszenie: 4 m/s
- Zasięg:
- Normalny: 1000 km
- Maksymalny: 5000 km (wersja dalekodystansowa)
