Reprezentacja Szwajcarii w piłce nożnej

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Reprezentacja Szwajcarii w piłce nożnej

Skrót FIFA

SUI

Przydomek

Nati

Związek piłkarski

Schweizerischer Fussballverband

Rok założenia

1895

Prezes

Ralph Zloczower

Trener

Jakob Kuhn od 2001

Najwięcej meczów

Heinz Hermann (117)

Najwięcej bramek

Max Abegglen,

Kubilay Türkyilmaz (po 34)

Pierwszy mecz

Francja -

Szwajcaria 1-0
(Paryż, Francja; 12.02.1905)

Najwyższe zwycięstwo

Szwajcaria -

San Marino 7-0
(St.Gallen, Szwajcaria; 05.06.1991)

Najwyższa porażka

Szwajcaria -

Anglia 0-9
(Bazylea, Szwajcaria; 20.05.1909)

Węgry - Szwajcaria 9-0
(Budapeszt, Węgry; 29.10.1911)

Szwajcarzy byli pionierami piłki nożnej – pierwsze lokalne kluby powstawały tam już od lat 60. XIX wieku. W roku 1899 szwajcarski emigrant Hans Gamper założył w stolicy Katalonii klub FC Barcelona. W 1958 ówczesny selekcjoner reprezentacji Szwajcarii Karl Rappan wymyślił system gry oparty na twardej obronie (verrou, tzw. "szwajcarski rygiel"). Pochodną od tej właśnie koncepcji jest włoskie catenaccio.

Szwajcarski Związek Piłki Nożnej został powołany pod koniec XIX wieku. Od roku 1904 Szwajcaria jest członkiem FIFA, a od 1954 – UEFA. Największy sukces na arenie międzynarodowej Helweci odnieśli w roku 1924, kiedy to na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu ich zespół zdobył srebrny medal.

Najlepsze wyniki w finałach mistrzostw świata (ćwierćfinał) osiągali w 1934, 1938 i 1954, czyli wtedy, gdy byli gospodarzami turnieju.

Od 2001 roku selekcjonerem kadry jest Jakob Kuhn, pierwszy od 1989 roku Szwajcar na tym stanowisku. Najpierw po ośmioletniej przerwie wprowadził Helwetów do mistrzostw Europy, a dwa lata później – do Mundialu 2006. Na tym drugim turnieju jego podopieczni zajęli w rozgrywkach grupowych pierwsze miejsce (wyprzedzili m.in. przyszłych wicemistrzów świata Francuzów), ale w 1/8 finału nie dali rady Ukraińcom.

Na sukces reprezentacji złożyły się także dobre występy najlepszego w ostanim czasie klubu szwajcarskiego FC Basel. Zespół prowadzony od 2000 roku przez Christiana Grossa w sezonie 2002-2003 jako drugi zespół ze Szwajcarii awansował do fazy grupowej Ligi Mistrzów. Wyprzedził w niej Liverpool FC i Spartak Moskwa i z drugiego miejsca awansował do dalszych gier, gdzie jednak nie dał rady Manchesterowi United, Juventusowi Turyn i Deportivo La Coruña.

Trzon drużyny narodowej stanowią zawodnicy młodzi, głównie dawni podopieczni Kuhna z reprezentacji juniorskich i młodzieżowych. W bramce pewną pozycję ma Pascal Zuberbühler, zawodnik wprawdzie 36-letni, ale tuż przed nim występują 24-letni Philipp Degen z Borussi Dortmund i dwa lata młodszy Philippe Senderos, z londyńskim Arsenalem finalista Ligi Mistrzów 2005-06. Liderem drugiej linii jest Johann Vogel z Betisu Sewilla. Ostatnio coraz pewniejszą pozycję mają pomocnicy Tranquillo Barnetta (22, Bayer Leverkusen), Valon Behrami (22, Lazio Rzym) i Blerim Dzemaili (21, FC Zurych). Miejsce w ataku zarezerwowane jest dla Alexandra Freia (28, Borussia Dortmund), do niedawna jednego z najskuteczniejszych napastników Ligue 1.

Sam Kuhn wielokrotnie podkreślał, że jego młodzi piłkarze powinni rozkwitnąć dopiero na Euro 2008, którego Szwajcaria jest współgospodarzem.

[edytuj] Lata 1994-1996

W roku 1994 Szwajcarzy prowadzeni przez Anglika Roya Hodgsona doszli do 1/8 finału mistrzostw świata. Dwa lata później (awans wywalczył Hodgson, ale w turnieju drużynę prowadził Artur Jorge) zadebiutowali na mistrzostwach Europy.

W bramce od początku lat 90. niepodwarzalną pozycję miał (reprezentacyjną karierę zakończył w 2001 roku) Marco Pascolo. Zawodnik m.in. FC Zurych, Nottingham Forest i Cagliari Calcio był wyróżniającym się zawodnikiem na obu turniejach, a po Euro 1996 znalazł się w czwórce najlepszych bramkarzy turnieju. Polscy kibice mogą go pamiętać z towarzyskiego meczu w Larnace, a także z występów w Servette Genewa, kiedy to w sezonie 2002-03 klub ten został wyeliminowany z Pucharu UEFA przez Amikę Wronki.

Mistrzostwa Europy były zwieńczeniem kariery 36-letniego obrońcy Alaina Geigera, który dwa lata wcześniej zagrał we wszystkich meczach na Mundialu. Filarem defensywy na obu turniejach byli także Marc Hottiger oraz młody Yvan Quentin. W 1994 roku na środku obrony występował Dominique Herr, na Euro zastąpiony Ramonem Vegą. W 1996 roku na wielkiej imprezie piłkarskiej debiutował 22-letni Stéphane Henchoz, w 2001 roku zdobywca Pucharu UEFA z Liverpool FC.

Najwięcej zmian zaszło w linii pomocy. Po mistrzostwach świata karierę zakończył doświadczony Georges Bregy, poza tym trener Artur Jorge zrezygnował z usług Christophe'a Ohrela i, co dla szwajcarskich kibiców było największym zaskoczeniem, Alaina Suttera. Ich miejsce zajęli młodzi i nieograni na europejskich boiskach – 23-letni Sebastien Jeanneret oraz 19-letni Johann Vogel, obecnie zawodnik A.C. Milan. Ogromnym zaufaniem obu selekcjonerów cieszył się za to Ciriaco Sforza, suweren środka boiska, pomocnik Bayernu Monachium, który w obu turniejach należał do najlepszych zawodników reprezentacji.

W ataku pewne miejsce miał (aż do 2004 roku) kapitan drużyny i jeden z najbardziej znanych szwajcarskich piłkarzy Stéphane Chapuisat. W roku 1997 był podstawowym zawodnikiem Borussi Dortmund i wraz z nią zdobył Puchar Mistrzów. W 1994 roku jego partnerem w linii napadu Szwajcarii był zawodnik VfB Stuttgart Adrian Knup, a dwa lata później – rezerwowy na Mundialu Marco Grassi oraz Kubilay Türkyilmaz, który zresztą zdobył jedyną dla Szwajcarów bramkę w Mistrzostwach Europy 1996.

MISTRZOSTWA ŚWIATA USA 1994:
Mecze grupowe:
* 18 czerwca, Detroit USA 1:1 (Bregy '39)
* 22 czerwca, Detroit RUMUNIA 4:1 (Sutter '16, Chapuisat '53, Knup '66 i '69)
* 26 czerwca, San Francisco KOLUMBIA 0:2

1/8 finału:
* 2 lipca, Waszyngton HISZPANIA 0:3

MISTRZOSTWA EUROPY ANGLIA 1996:
Mecze grupowe:
* 8 czerwca, Londyn ANGLIA 1:1 (Türkyilmaz '84k.)
* 13 czerwca, Birmingham HOLANDIA 0:2
* 18 czerwca, Birmingham SZKOCJA 0:1

[edytuj] Udział w mistrzostwach świata

1930 – Nie brała udziału
1934 – Ćwierćfinał
1938 – Ćwierćfinał
1950 – Runda grupowa
1954 – Ćwierćfinał
1958 – Nie zakwalifikowała się
1962 – Runda grupowa
1966 – Runda grupowa
1970– 1990 – Nie zakwalifikowała się
1994 – 1/8 finału
1998– 2002 – Nie zakwalifikowała się
2006 – 1/8 finału

[edytuj] Udział w mistrzostwach Europy

1960– 1992 – Nie zakwalifikowała się
1996 – Runda grupowa
2000 – Nie zakwalifikowała się
2004 – Runda grupowa
2008 – ZAPEWNIONY START (JAKO WSPÓŁGOSPODARZ)

[edytuj] Znani piłkarze

[edytuj] Rekordziści

Stan na 1 marca 2006.

Najwięcej występów w kadrze

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Mecze
1	Heinz Hermann	1978-91	117
2	Alain Geiger	1980-96	112
3	Stephane Chapuisat	1989-04	103
4	Johann Vogel	od 1995	82
5	Severino Minelli	1930-43	80
6	André Egli	1979-94	79
=	Ciriaco Sforza	1991-01	79
8	Stéphane Henchoz	1993-05	72
9	Alfred Bickel	1936-54	71
10	Max Abegglen	1922-37	68
=	Roger Wehrli	1978-89	68

Najwięcej goli w kadrze

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Mecze (Gole)
1	Kubilay Türkyilmaz	1988-01	62 (34)
=	Max Abegglen	1922-37	68 (34)
3	André Abegglen	1927-43	52 (29)
=	Jacques Fatton	1946-55	53 (29)
5	Adrian Knup	1989-96	49 (26)
6	Alexander Frei	od 2001	42 (23)
=	Josef Hügi	1951-61	34 (23)
8	Charles Antenen	1948-62	56 (22)
9	Lauro Amado	1935-48	54 (21)
=	Stephane Chapuisat	1989-04	103 (21)
11	Robert Ballaman	1948-61	50 (19)

[edytuj] Trenerzy Szwajcarii od lat 90.

1989-91 – Uli Stielike
1992-95 – Roy Hodgson
1996-96 – Artur Jorge
1996-97 – Rolf Fringer
1998-99 – Gilbert Gress
2000-01 – Enzo Hector Trossero
od 2001 – Jakob Kuhn

[edytuj] Mecze z Polską

Piłkarze Szwajcarii grali z Polską dziewięć razy – wygrali raz, cztery razy w meczu padł remis i cztery razy schodzili z boiska pokonani (bramki 9:18):

13 marca 1938, Zurych: SZWAJCARIA-POLSKA 3:3 (Amado 2, A.Abegglen k. – Wilimowski, Wostal, Piątek)
4 czerwca 1939, Warszawa: POLSKA-SZWAJCARIA 1:1 (Piątek – Amado)
5 maja 1971, Lozanna: SZWAJCARIA-POLSKA 2:4 (Künzli, Kuhn – Szołtysik, Banaś, Deyna, Lubański)
10 maja 1972, Poznań: POLSKA-SZWAJCARIA 0:0
11 maja 1976, Bazylea: SZWAJCARIA-POLSKA 2:1 (Bizzini, Barberis – Boniek)
15 listopada 1978, Wrocław: POLSKA-SZWAJCARIA 2:0 (Boniek, Ogaza) - el.ME
12 września 1979, Lozanna: SZWAJCARIA-POLSKA 0:2 (S.Terlecki 2) - el.ME
27 marca 1984, Zurych: SZWAJCARIA-POLSKA 1:1 (Hermann – Boniek)
28 lutego 2001, Larnaka (Cypr): POLSKA-SZWAJCARIA 4:0 (Olisadebe, Karwan, Hajto k., Krzynówek)