Mao Tse-tung
From Wikipedia
Ovaj članak je dio serije: Marksizam |
Sociologija i antropologija |
Otuđenje |
Buržoazija |
Klasna svijest |
Komunizam |
Kulturalna hegemonija |
Izrabljivanje |
Ideologija |
Proleterijat |
Gospodarstvo |
Marksistička politička ekonomija |
Radna snaga |
Zakon vrijednosti |
Sredstva proizvodnje |
Način proizvodnje |
Proizvodne snage |
Višak rada |
Višak vrijednosti |
Naknada za rad |
Povijest |
Kapitalistička proizvodnja |
Klasna borba |
Diktatura proleterijata |
Izvorna akumulacija |
Proleterska revolucija |
Proleterska internacionala |
Svjetska revolucija |
Filozofija |
Marksistička filozofija |
Historijski materijalizam |
Dijalektički materijalizam |
Socijalizam |
Analitički marksizam |
Autonomni pokreti |
Feministički marksizam |
Humanistički marksizam |
Strukturalni marksizam |
Zapadnjački marksizam |
Istaknuti marksisti |
Karl Marx |
Friedrich Engels |
Karl Kautsky |
Vladimir Lenjin |
Lav Trocki |
Josif Staljin |
Rosa Luxemburg |
Mao Ce tung |
Georg Lukács |
Antonio Gramsci |
Karl Korsch |
Frankfurtska škola |
Louis Althusser |
Kritike |
Kritike marksizma |
Mao Tse-tung ili Mao Zedong (26.12. 1893. - 9.9. 1976.) je kineski političar, vojskovođa, revolucionarni vođa i državnik koji se smatra najvažnijom ličnošću u modernoj kineskoj historiji i jednom od najvećih ličnosti 20. vijeka.
Kao dijete imućnih seljaka se tokom školovanja uključio u radikalnu politiku, da bi godine 1921. postao članom KP Kine. Kao jedan od vođa KP Kine izbjegao je bijeli teror godine 1927. U planinama jugoistočne Kine je započeo ustanak i stvorio Kinesku sovjetsku republiku te razvio vlastitu marksističko-lenjinističku doktrinu koja će se poslije nazvati maoizam. Njegovo inzistiranje na seljacima kao bazi revolucionarnog pokreta i gerilskoj strategiji je dovelo do sukoba s dogmatima koji su inzistirali na oslanjanju na radničku klasu i borbu u gradovima. Mao je taj sukob izgubio, pa su kineski komunisti, odbacivši njegovu strategiju poraženi u sukobu s nacionalističkom vojskom Chang-Kai-Sheka i prisiljeni na Dugi marš u Yenan. Tamo se Mao ponovno nametnuo kao vođa i iz te baze rukovodio borbom protiv Changa i japanskih osvajača koji su napali Kinu godine 1937. Nakon japanskog poraza u drugom svjetskom ratu komunisti i nacionalisti su nastavili rat, da bi krajem 1949. komunisti odnijeli konačnu pobjedu. 1. oktobra 1949. je proglašena NR Kina, a preživjeli nacionalisti su pobjegli na otok Tajvan, koji se danas službeno smatra "otpadnutom" kineskom provincijom.
Mao Tse-tung je tako nakon više od jednog vijeka po prvi put uspio sve kineske teritorije staviti pod jednu vlast i okončati građanske ratove, ustanke i revolucije. Godinu dana kasnije je uspješna kineska intervencija u korejskom ratu povećala prestiž mlade države. Prvih devet godina pod Mao Tse-tungom su također zapamćene po uvođenju niza reformi - pojednostavljanju kineske abecede u svrhu povećanja pismenosti, zaustavljanju inflacije i agrarnoj reformi. No, sva su ta dostignuća zasjenjena ekonomskom katastrofom u koju se pretvorio Veliki korak naprijed. Nešto kasnije se NR Kina odmetnula od svog tradicionalnog saveznika SSSR-a i postala jednom od najizoliranijih država svijeta. Pod Mao Tse-tungom Kina je stvorila i testirala nuklearno oružje i tako postala velikom svjetskom silom. U nastojanju da suzbije opoziciju svojoj vlasti, Mao je godine 1966. pokrenuo Kulturnu revoluciju koja je dovela do općeg ekonomskog i društvenog kaosa. Kaos je zaustavljen tek nekoliko godina kasnije.
Kult ličnosti koji je započeo za Maovog života u NR Kini je nastavljen i nakon njegove smrti. Dok ga se u Kini smatra najvećim nacionalnim junakom, dotle ga u ostatku svijeta, pogotovo među antikomunističkom javnošću, smatraju jednim od najvećih zlotvora 20. vijeka. S druge strane, mnogi njegovu revolucionarnu strategiju smatraju jednim od najblistavijih primjera vojne teorije.
Ovaj biografski članak je u začetku. Uključite se i pomozite Wikipediji proširujući ovaj članak! |