Μακεδονία (ορολογία)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
- Το παρόν άρθρο χρησιμοποιεί εκτενώς τους όρους με τους οποίους αυτοπροσδιορίζονται όλες οι εθνότητες στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας με στόχο την κατάδειξη της σημειολογικής σύγχυσης που αυτό συνεπάγεται.
| Μακεδονία | |
 |
|
| Η σύγχρονη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας δεν ορίζεται επισήμως από κανένα διεθνή οργανισμό ή κράτος. Ειδικές αναφορές την εμφανίζουν να απλώνεται σε πέντε κράτη: Αλβανία, Βουλγαρία, Ελλάδα, ΠΓΔΜ, και Σερβία. (Χάρτης σε υψηλότερη ανάλυση) |
Ο ορισμός της Μακεδονίας αποτελεί μεγάλη πηγή σύγχυσης λόγω της συχνά επικαλυπτόμενης χρήσης του όρου για την περιγραφή γεωγραφικών, πολιτικών και ιστορικών περιοχών, γλωσσών και λαών. Οι εθνότητες που κατοικούν στην περιοχή χρησιμοποιούν διαφορετική ορολογία για την ίδια οντότητα, είτε ίδια ορολογία για διαφορετικές οντότητες, πράγμα συχνά περίπλοκο για τους υπόλοιπους κατοίκους της περιοχής και ακόμη περισσότερο για τους ξένους.
Ιστορικά, η περιοχή έχει παρουσιάσει αξιοσημείωτα μεταβαλλόμενα όρια ανά τη Βαλκανική χερσόνησο. Γεωγραφικά, ουδείς ορισμός των συνόρων ή των ονομάτων των υποπεριοχών της κρίνεται αποδεκτός από όλους τους ακαδημαϊκούς και όλες τις εθνότητες. Δημογραφικά, κατοικείται κυρίως από τέσσερις εθνότητες, τρεις εκ των οποίων αυτοχαρακτηρίζονται Μακεδόνες: Μία σλαβική σε εθνικό επίπεδο, ενώ μία άλλη, βουλγαρική, και μια ελληνική σε περιφερειακό επίπεδο. Γλωσσολογικά, τα ονόματα και οι ρίζες των γλωσσών και διαλέκτων που ομιλούνται στην περιοχή αποτελούν πηγή αντιπαράθεσης. Πολιτικά, η χρήση του ονόματος Μακεδονία έχει οδηγήσει την Ελλάδα και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας σε διπλωματική διαμάχη. Παρά τη διαμεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών, αυτή η διαμάχη ακόμη δεν έχει επιλυθεί οριστικά.
Ανεξαρτήτως της ανυπαρξίας σαφών γεωγραφικών ορίων και της ιστορικής φύσεως της περιοχής, η Μακεδονία μπορεί να θεωρηθεί ασφαλώς τοποθετημένη στην καρδιά της Βαλκανικής χερσονήσου. Συνεπώς, ο λόγος γι' αυτή την πολυωνυμία, ετερωνυμία και σύγχυση μπορεί επιτυχώς να περιγραφεί περιληπτικά από τη ρήση του Ουίνστον Τσώρτσιλ: «Τα Βαλκάνια έχουν την τάση να παράγουν περισσότερη ιστορία από αυτήν που μπορούν να καταναλώσουν». [1]
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Ετυμολογία
- Κύριο άρθρο: Ετυμολογία του ονόματος Μακεδονία
Υπάρχουν τρεις θεωρίες για την ετυμολογία του ονόματος Μακεδονία. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, Μακεδών ήταν το όνομα του φυλάρχου της φυλής που πρωτοεγκαταστάθηκε στη δυτική, νότια και κεντρική Μακεδονία και ίδρυσε το βασίλειο της Αρχαίας Μακεδονίας. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Μακεδνοί ήταν δωρική φυλή.[2] Το όνομα πιθανότατα προέρχεται από το επίθετο μακεδνός, που σημαίνει «ψηλός», το οποίο χρησιμοποιεί ο Όμηρος για ένα δένδρο λεύκας,[3] και το οποίο ο λεξικογράφος Ησύχιος της Αλεξάνδρειας καταγράφει ως δωρική λέξη που σημαίνει «μεγάλος» ή «ουράνιος»[4] Μια άλλη θεωρία υποθέτει ότι το όνομα Μακεδόνες μπορεί να σημαίνει «ορεσίβιοι», από το ανεξακρίβωτο Μακεδονικό κτητικό σύνθετο μακι-κεδόνες που σημαίνει «της υψηλής γης».[5]
[Επεξεργασία] Ιστορικά
| Ιστορική Μακεδονία | |
 |
 |
| Αρχαία Μακεδονία | Ρωμαϊκή επαρχία |
 |
 |
| Βυζαντινό Θέμα (προσεγγιστικά όρια) |
Οθωμανική κτήση: (προσεγγιστικά όρια) |
| «Αν δεν ήταν συγκεχυμένο, δεν θα ήταν Μακεδονία». [15] | |
|
Αρχαία Μακεδονία: Προσεγγιστικά όρια πριν τις εκστρατείες του Μ. Αλεξάνδρου, σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα και ιστορικές αναφορές. |
|
Η περιοχή της Μακεδονίας υπήρξε τόπος στον οποίο διαμορφώθηκαν αρκετές ιστορικές πολιτικές οντότητες, οι κυριότερες από τις οποίες παρατίθενται πιο κάτω, με διαφορετικά σύνορα. Την περιοχή κατείχαν οι αρχαίοι Μακεδόνες σε έκταση που σχεδόν συμπίπτει με τη σύγχρονη ελληνική Μακεδονία.[6]
[Επεξεργασία] Παλαιότερη ιστορία
Τα σύνορα της περιοχής της Μακεδονίας χαρακτηρίζονται από προοδευτικά αυξανόμενη ασάφεια κατά τη διάρκεια της παλαιότερης ιστορίας της. Ξεκίνησαν ως ένα σαφώς οροθετημένο βασίλειο, την Αρχαία Μακεδονία, το οποίο ταχύτατα επεκτάθηκε σε μία αυτοκρατορία, καταλαμβάνοντας όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής κτήσης, τα όρια της επαρχίας της Μακεδονίας ήταν συχνά μεταβαλλόμενα. Το ίδιο συνέβη και κατά τη Βυζαντινή περίοδο, όπου το Μακεδονικόν Θέμα μετακινήθηκε εξ ολοκλήρου ανατολικά, εξαιρώντας την πόλη της Θεσσαλονίκης. Οι Οθωμανοί δεν περιλάμβαναν το όνομα Μακεδονία στο διοικητικό τους σχήμα.
Οι ιστορικές πολιτικές οντότητες που χρησιμοποιούσαν το όνομα Μακεδονία ήταν:
- Η Μακεδονία (ως αρχαίο βασίλειο), ήταν στο βορειότερο σύνορο της Αρχαίας Ελλάδας, συνορεύοντας στα δυτικά με το βασίλειο της Ηπείρου και στα ανατολικά με την περιοχή της Θράκης. Το πρώτο Μακεδονικό κράτος, δημιουργήθηκε κατά τον 8ο ή αρχές 7ου αιώνα π.Χ. Ο αξιομνημόνευτος ηγέτης του, Μέγας Αλέξανδρος, μέχρι τον πρώιμο θάνατό του το 323 π.Χ. είχε κατακτήσει όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Η αυτοκρατορία διήρκεσε μέχρι τη Ρωμαϊκή κατάκτηση το 146 π.Χ.
- Η Μακεδονία (ως επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) διήρκεσε από το 146 π.Χ. μέχρι περίπου το 284-395 μ.Χ. Τα σύνορά της μεταβάλλονταν συχνά, σύμφωνα με τις διοικητικές ανάγκες των Ρωμαίων. Στη μέγιστη έκτασή της, συμπεριλάμβανε τις επαρχίες Παλαιά Ήπειρος (Epirus Vetus), Θεσσαλία, και τμήματα της Ιλλυρίας και της Θράκης.
- Η Μακεδονία (ως επαρχία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας) ήταν διοικητικό διαμέρισμα που κατελάμβανε κυρίως την περιοχή της ανατολικής Θράκης. Συνόρευε με τις επαρχίες της Κωνσταντινούπολης, Θράκης, Θεσσαλονίκης και Στρυμόνος. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία διήρκεσε από το διαχωρισμό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε Δυτική και Ανατολική από τον Διοκλητιανό, περί το 284–395, και τελείωσε το 1453, με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς.
- Οι Οθωμανοί κατείχαν την περιοχή της Μακεδονίας για πέντε αιώνες, χωρίς να περιλαμβάνουν το όνομά της στο διοικητικό τους σχήμα. Παρ' όλα αυτά, η περιοχή της Ευρωπαϊκής Τουρκίας μεταξύ Θεσσαλίας και Σερβίας συνέχισε να αποκαλείται Μακεδονία. Το 1904, όταν το μεγαλύτερο τμήμα της ήταν κάτω από διεθνή διαχείριση, περιλάμβανε τα τμήματα της Σαλονίκης, Μοναστηρίου (Μπίτολα), Ουσκούμπ (Σκόπια), Κοσόβου, Δράμας, και Σερρών. Το 1912-3, η περιοχή μοιράστηκε στις βαλκανικές χώρες. [7], [8], [9], [10]
[Επεξεργασία] Νεότερη ιστορία
Με τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Μακεδονία διεκδικήθηκε από όλα τα μέλη της Βαλκανικής Συμμαχίας (Σερβία, Μαυροβούνιο, Ελλάδα, και Βουλγαρία) και από τη Ρουμανία. Η προσωρινή κυβέρνηση της Ελλάδας διεκδίκησε τη Μακεδονία ως τμήμα της, αλλά η Συνθήκη του Λονδίνου, που τερμάτισε τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο όρισε το 1913 τα σύνορά της μεταξύ Άρτας και Βόλου.[11] Λόγω διαφωνιών μεταξύ των συμμάχων, δεν ελήφθη οριστική απόφαση για τη διαίρεση τη Μακεδονίας. Ως αποτέλεσμα του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου, η συγκεχυμένη περιοχή της Μακεδονίας διαχωρίστηκε σε καθορισμένα σύνορα. Οι πολιτικές οντότητες που υπήρξαν είτε ακόμη υπάρχουν στην περιοχή, με το όνομα Μακεδονία είναι:
- Η Μακεδονία (ως διαμέρισμα της Ελλάδας) αναφέρεται σε μια περιοχή που αποτελείται από τρεις περιφέρειες στη Βόρεια Ελλάδα, που προσετερίσθηκαν το 1913, ως αποτέλεσμα των Βαλκανικών Πολέμων, μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της Βαλκανικής Συμμαχίας.[12]
- Η Μακεδονία (ως Σοσιαλιστική Δημοκρατία) αναφέρεται στην Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας (γνωστή και ως Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας) μέλος της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, που ιδρύθηκε το 1946.[13]
- Η Μακεδονία (ως σύγχρονο αυτόνομο κράτος) αναφέρεταιΣ-[3] (από αρκετούς λαούς εκτός Ελλάδας) στη συμβατική περιληπτική μορφή του ονόματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, η οποία εδραίωσε την ανεξαρτησία της από τη Γιουγκοσλαβία μέσω δημοψηφίσματος στις 17 Σεπτεμβρίου, 1991.[14]
[Επεξεργασία] Γεωγραφικά
Η Μακεδονία (ως τρέχων γεωγραφικός όρος) αναφέρεται σε μια περιοχή της Βαλκανικής χερσονήσου στη νοτιοανατολική Ευρώπη, που καλύπτει περίπου 67.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Παρά το ότι τα ακριβή σύνορα της περιοχής δεν ορίζονται από κανένα διεθνή οργανισμό ή κράτος, ειδικές αναφορές, την ορίζουν ως την περιοχή που αντιστοιχεί στις κοιλάδες (από δυτικά προς ανατολικά) των ποταμών Αλιάκμονα, Βαρδάρη / Αξιού και Στρούμα / Στρυμόνα, και τις πεδιάδες γύρω από τη Θεσσαλονίκη και τις Σέρρες.
Ιστορικά, η περιοχή παρουσιάζει αξιοσημείωτα μεταβαλλόμενα σύνορα στη Βαλκανική χερσόνησο, καθότι τα σύνορα ορίζονταν προσεγγιστικά ανάλογα με τις διαχειριστικές απαιτήσεις των κατακτητών της. Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κατοχής, που διήρκεσε πέντε αιώνες, η Μακεδονία δεν ήταν διαχειριστικό διαμέρισμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[15] Ο γεωγράφος H.R. Wilkinson, επισημαίνει ότι η περιοχή «αρνείται ορισμού», αλλά ότι πολλοί γεωγράφοι συμφωνούν «για τη γενική της θέση».[16] Η Μακεδονία ήταν αρκετά ορισμένη το 1897 ώστε ο Ουίλιαμ Έντουαρντ Γκλάντστον να προτείνει την «Μακεδονία για τους Μακεδόνες», εννοώντας όλους τους κατοίκους της, ανεξαρτήτου εθνικότητας.[17] Τα Βαλκανικά κράτη άρχισαν να αναζητούν τα δικαιώματά τους στην περιοχή μετά τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου το 1878, και την επακόλουθη αναθεώρησή της.
Πολλοί εθνογραφικοί χάρτες παρήχθησαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αντιπαράθεσης. Οι κύριες διαφορές τους αφορούν στην απόδοση των περιοχών στην κάθε εθνικότητα μέσα στη Μακεδονία. Αυτό, εν μέρει, ήταν αποτέλεσμα της επιλογής ορισμού: ένας κάτοικος της Μακεδονίας μπορούσε να έχει διαφορετικές εθνικότητες αναλόγως αν το κριτήριο κατηγοριοποίησης ήταν θρησκεία, γενεαλογία, γλώσσα, αυτοπροσδιορισμός ή προσωπική επιλογή. Επιπλέον, οι Οθωμανικές απογραφές, που ήταν με βάση τη θρησκεία, παρερμηνεύονταν από όλες τις πλευρές. Η γενεαλογία, ή η «φυλή», ήταν κυρίως θέμα πρόβλεψης, καθότι οι κάτοικοι της Μακεδονίας μπορεί να μιλούσαν διαφορετική γλώσσα στην αγορά από ότι στο σπίτι. Παράλληλα, μία ίδια σλαβική διάλεκτος μπορεί να αποκαλείτο σερβικά «με βουλγαρικές επιρροές», σλαβομακεδονικά, ή Δυτικά Βουλγαρικά.
Οι χάρτες αυτοί, διέφεραν επίσης κατά τι ως προς τα σύνορα της Μακεδονίας. Τα μόνα αδιαμφισβήτητα όρια ήταν το Αιγαίο Πέλαγος και τα Σερβικά και Βουλγαρικά σύνορα (του 1885). Το αν έφτανε μέχρι την Παλαιά Σερβία, την Αλβανία, και τη Θράκη (όλα μέρη της Οθωμανικής Ρωμυλίας) ήταν συζητήσιμο.[16]
Ο έλληνας εθνογράφος Νικολαΐδης, ο Αυστριακός Meinhard, και ο βούλγαρος Kǎnčev αποδέχτηκαν τα Όρη Σαρ και τους λόφους Τσέρνα, όπως είχαν αποδεχτεί και άλλοι ακαδημαϊκοί προ του 1878.[16] Ο Σέρβος Gopčevič προτίμησε να τα τοποθετήσει αρκετά νοτιότερα, αποδίδοντας ολόκληρη την περιοχή από τα Σκόπια ως τη Στρούμιτσα στην «Παλαιά Σερβία», ενώ κάποιοι μεταγενέστεροι έλληνες γεωγράφοι συμφώνησαν επίσης σε μια πιο περιορισμένη Μακεδονία.[16] Επιπλέον, οι χάρτες μπορεί να παρουσιάζουν άλλες μικροδιαφορές, αν το ένα ή το άλλο χωριό ήταν μακεδονικό: Ένας ιταλικός χάρτης παρουσίαζε το Πρίζρεν, που οι Νικολαΐδης και Meinhard είχαν μόλις αποκλείσει ως λίγο βορειότερο. Στα νότια και δυτικά, τα Γρεβενά, η Κορυτσά, και η Κόνιτσα άλλοτε συμπεριλαμβάνονταν και άλλοτε όχι. Στα ανατολικά, η συνήθης γραμμή ήταν αυτή του ποταμού Νέστου / Μέστα μέχρι βόρεια ή βορειοανατολικά, αλλά ένας γερμανός γεωγράφος εξαιρεί το Μπάνσκο και το Νευροκόπι / Γκότσε Ντέλτσεφ.[16]
Εξτρεμιστές Σλαβομακεδόνες εθνικιστές του κινήματος της «Ενωμένης Μακεδονίας» έχουν εκφράσει εθνικοαπελευθερωτικές απαιτήσεις προς τις περιοχές που ονομάζουν «Αιγαιακή Μακεδονία» (στην Ελλάδα),[18], [19], [20] «Μακεδονία του Πίριν» (στη Βουλγαρία),[21] «Μάλα Πρέσπα και Γκόλο Μπάρντο» (στην Αλβανία),[22] και «Γκόρα και Προχόρ Πετσίνσκι» (στη Σερβία).[23] Έλληνες Μακεδόνες, Βούλγαροι, Αλβανοί και Σέρβοι απαρτίζουν την συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού σε κάθε αντίστοιχο τμήμα της περιοχής. Αυτές οι ακραίες ομάδες δεν λαμβάνουν επίσημη ενθάρρυνση από την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ, ειδικά μετά το 1995 όπου προσετέθη συνταγματική αναθεώρηση που δήλωνε ότι δεν υπήρχαν εδαφικές απαιτήσεις από γειτονικές χώρες. Παρ' όλα αυτά, κάποια σχολικά βιβλία και επίσημες κυβερνητικές εκδόσεις στο κρατίδιο έχουν παρουσιάσει τη χώρα ως μέρος μη απελευθερωμένου συνόλου.[24], [25], [26], [27], [28], [29], [30]
Η περιοχή της Μακεδονίας διαιρείται συνήθως σε τρεις κύριες και δύο δευτερεύουσες υποπεριοχές.[31] Το όνομα Μακεδονία εμφανίζεται κάτω από ειδικές διατυπώσεις στις κύριες περιοχές, ενώ οι μικρότερες αναφέρονται παραδοσιακά με άλλες τοπικές τοπωνυμίες:
[Επεξεργασία] Κύριες υποπεριοχές
| Γεωγραφική Μακεδονία | |
 |
|
|
Κύρια τμήματα: Αιγαιακή ΜακεδονίαΣ-[1] (ή Ελληνική Μακεδονία) |
|
|
Μικρότερες περιοχές: Μάλα Πρέσπα και Γκόλο Μπάρντο (στην Αλβανία) |
Η Μακεδονία συνήθως διαιρείται γεωγραφικά σε τρεις κύριες υποπεριοχές, ειδικά όταν γίνεται αναφορά στο Μακεδονικό ζήτημα. Οι όροι χρησιμοποιούνται σε ακαδημαϊκές εργασίες ανεξάρτητων μερών αν και χρησιμοποιούνται επίσης σε αλυτρωτική σλαβομακεδονική βιβλιογραφία (εθνικιστικής-εθνικοαπελευθερωτικής φύσεως):[32]
- Αιγαιακή ΜακεδονίαΣ-[1] (ή Ελληνική Μακεδονία ) είναι ένας όρος που αναφέρεται στη νότια περιοχή της Μακεδονίας. Τα σύνορά της είναι επί το πλείστον ίδια με αυτά της Αρχαίας Μακεδονίας στην Ελλάδα. Η έκτασή της είναι 34,200 χμ²[33] (σχετικά με τις αναφερθείσες εθνικιστικές-εθνικοαπελευθερωτικές ρίζες του όρου, δείτε Αιγαιακή Μακεδονία).
- Μακεδονία ΠίρινΣ-[2] (ή Βουλγαρική Μακεδονία) είναι μια τοποθεσία στα ανατολικά της περιοχής της Μακεδονίας. Τα σύνορά της συμπίπτουν περίπου με αυτά του διαμερίσματος του Μπλαγκόεβγκραντ στη Βουλγαρία.[31] Η έκτασή της είναι 6,449 χμ².[34]
- Μακεδονία του Βαρδάρη (πρώην Γιουγκοσλαβική Μακεδονία) είναι μια περιοχή στα βόρεια της Μακεδονίας. Τα σύνορά της είναι αυτά της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.[31] Η έκτασή της είναι 25,333 χμ².[35]
[Επεξεργασία] Μικρότερες υποπεριοχές
Επιπρόσθετα στις παραπάνω υποπεριοχές, υπάρχουν επίσης δύο μικρότερες περιοχές, στην Αλβανία και τη Σερβία αντίστοιχα. Αυτές θεωρούνται γεωγραφικά τμήμα της Μακεδονίας. Αναφέρονται από τους εθνικιστές Σλαβομακεδόνες ως ακολούθως,[32] αλλά τυπικά δε αναφέρονται από μη-θιασώτες λόγιους:
Η Μάλα Πρέσπα και Γκόλο Μπάρντο είναι μια μικρή περιοχή δυτικά της περιοχής της Μακεδονίας στη Αλβανία, κυρίως γύρω από τη λίμνη Οχρίδα. Περιλαμβάνει τμήματα των περιοχών Κορυτσά (Korçë), Πόγραδετς και Ντεβόλλ. Συνολικά οι παραπάνω περιοχές καταλαμβάνουν περίπου 3,000 km², αλλά το τμήμα που μας ενδιαφέρει είναι πολύ μικρότερο.
Η Γκόρα (Gora) και η Πρόχορ Πετσίνσκι (Prohor Pchinski) είναι μικρότερα τμήματα βόρεια της περιοχής της Μακεδονίας στη Σερβία. Αντιστοιχούν περίπου στη σερβική περιοχή του Ντραγκάς (Dragash) (435 km²) και της μονής Πρόχορ Πετσίνσκι (Prohor Pčinjski).
[Επεξεργασία] Δημογραφικά
Η περιοχή, όπως ορίζεται παραπάνω, έχει συνολικό πληθυσμό περίπου 5 εκατομμυρίων. Το κύριο αποσαφηνιστικό θέμα στα δημογραφικά είναι ο αυτοπροσδιορισμός δύο σύγχρονων ομάδων. Ο σλαβομακεδονικός πληθυσμός της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας αυτοχαρακτηρίζεται ως Μακεδόνες σε εθνικό επίπεδο, ενώ οι Έλληνες Μακεδόνες αυτοχαρακτηρίζονται Μακεδόνες σε περιφερειακό, και Έλληνες σε εθνικό επίπεδο. Αυτό το πρόβλημα αποσαφήνισης έχει οδηγήσει στη χρήση μιας μεγάλης ποικιλίας όρων που αναφέρονται στις ομάδες αυτές, περισσότερες πληροφορίες για τους οποίους υπάρχουν στο τμήμα Ορολογία κατά εθνότητα.
| Δημογραφική Μακεδονία | |
| Μακεδόνες | Όλοι οι κάτοικοι της περιοχής, ανεξαρτήτου εθνικότητας |
| ΜακεδόνεςΣ-[3] | Σύγχρονη εθνότητα, επίσης αναφερόμενη ως Σλαβομακεδόνες ή Μακεδόνες Σλάβοι[36], Σ-[5] |
| ΜακεδόνεςΣ-[3] | Πολίτες της ΠΓΔΜ ανεξαρτήτως εθνικότητας |
| Μακεδόνες | Ελληνική περιφερειακή ομάδα, επίσης αναφερόμενη ως Έλληνες Μακεδόνες ή Αιγαιακοί ΜακεδόνεςΣ-[1] |
| Μακεδόνες | Ομάδα της αρχαιότητας |
| Μακεδόνες | Βουλγαρική περιφερειακή ομάδα, επίσης αναφερόμενη ως Πιριναίοι.[37] |
| Μακεδο-Ρωμάνοι | Εναλλακτικό όνομα των Αρμάνων |
Οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως Μακεδόνες (συλλογική αναφορά σε όλους τους κατοίκους της περιοχής) που κατοικούν ή κατοικούσαν στην περιοχή είναι:
Ως εθνότητα, ο όρος «Μακεδόνες» αναφέρεταιΣ-[3] στην πλειοψηφία του πληθυσμού της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Η στατιστική του 2002 καταδεικνύει ότι ο πληθυσμός τους εντός της χώρας είναι 1.297.981.[35], [38] Από την άλλη πλευρά, ως νομικός όρος, αναφέρεται σε όλους τους πολίτες της ΠΓΔΜ, ανεξαρτήτως εθνικότητας ή θρησκευτικής πίστης.[35] Παρ' όλα αυτά, το προοίμιο του συντάγματος[14] κάνει διαχωρισμό μεταξύ «του Μακεδονικού λαού» και των «Αλβανών, Τούρκων, Βλάχων, Ρομάνι και άλλων εθνικοτήτων που ζουν στη Δημοκρατία της Μακεδονίας», αλλά για τους οποίους παρέχεται «πλήρης ισότητα ως πολίτες». Το 2002 ο συνολικός πληθυσμός της χώρας ήταν 2,022,547.[38]
Ως περιφερειακή ομάδα της Ελλάδας, ο όρος «Μακεδόνες» αναφέρεται στους Έλληνες που κατοικούν σε όλες τις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως Μακεδονία, και ειδικότερα στην Ελληνική Μακεδονία. Η ομάδα αυτή, αποτελεί τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της ελληνικής Μακεδονίας. Κατά την απογραφή του 2001 ο συνολικός πληθυσμός της ελληνικής περιοχής ήταν 2.625.681.[39]. Σε αυτούς προσμετρώνται και οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο που εποίκησαν τη Μακεδονία το 1922-1923.
Στα χρόνια του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας η Μακεδονία ήταν πολυπληθυσμιακή. Οι κύριες πληθυσμιακές ομάδες ήταν Ρωμιοί, Μουσουλμάνοι και Σλάβοι. Το τοπίο άλλαξε μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους και τη Μικρασιατική καταστροφή, οπότε και επήλθε μέσω ανταλλαγής πληθυσμών και πολιτικών εποικισμού εθνική ομοιογένεια στα διάφορα τμήματα της Μακεδονίας. Στο ελληνικό τμήμα το 1920 το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού κυμαινόταν γύρω στο 45%. Όμως η μαζική εγκατάσταση 300.000-350.000 προσφύγων από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη αποχώρηση 300.000 περίπου Μουσουλμάνων και 60.000 περίπου Βουλγάρων ανέτρεψαν δραματικά τα πληθυσμιακά δεδομένα. Έτσι, το 1926, το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού της Μακεδονίας έφτασε το 88,8%[40].
Ο ίδιος όρος στην αρχαιότητα, περιγράφει τους κατοίκους του Βασιλείου της Μακεδονίας,[17] συμπεριλαμβανομένων των αξιοσημείωτων ηγετών τους Φιλίππου Β΄ και Μεγάλου Αλεξάνδρου που αυτοπροσδιορίζονταν ως Έλληνες.[41]
Ως περιφερειακή ομάδα στη Βουλγαρία, ο όρος «Μακεδόνες» αναφέρεται στους κατοίκους της βουλγαρικής Μακεδονίας, οι οποίοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία αυτοχαρακτηρίζονται ως Βούλγαροι σε εθνικό επίπεδο και ως Μακεδόνες σε περιφερειακό, αλλά όχι εθνικό επίπεδο.[37] Το 2001, ο συνολικός πληθυσμός της βουλγαρικής Μακεδονίας ήταν 341.245, ενώ οι Σλαβομακεδόνες της περιοχής αριθμούσαν 3,117.[42] Οι Βούλγαροι Μακεδόνες επίσης αυτοπροσδιορίζονται ως Πιριναίοι[43] για αποφυγή σύγχυσης με τη γειτονική εθνότητα.
Ο όρος Μακεδο-Ρωμάνοι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτικό όνομα για τους Αρμάνους, εθνότητα με διάσπαρτη παρουσία στα νότια Βαλκάνια, και ειδικότερα στη βόρεια Ελλάδα, την Αλβανία, την ΠΓΔΜ και τη Βουλγαρία, και ως μεταναστευτική κοινότητα στη Βόρεια Ντομπρούγια (Dobruja), της Ρουμανίας. Σύμφωνα με τον Εθνολόγο, ο συνολικός πληθυσμός τους σε όλες τις χώρες είναι 306.237.[44] Αυτή η όχι τόσο συχνά χρησιμοποιούμενη ονομασία είναι η μόνη με αποσαφηνιστικό πορτμαντό, μεταξύ και των μελών της ιδίας της εθνότητας, αλλά και των άλλων εθνοτήτων στην περιοχή.[45]
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η αρχαία αίρεση των Μακεδόνων πήρε το όνομά της από τον ιδρυτή της, Αρχιεπίσκοπο Μακεδόνιο Α΄ της Κωνσταντινούπολης, και όχι από τη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας.
[Επεξεργασία] Γλωσσολογικά
Καθότι η γλώσσα αποτελεί ένα από τα στοιχεία που ορίζουν την εθνική ταυτότητα, οι ίδιες αντιπαραθέσεις που χαρακτηρίζουν τα δημογραφικά βρίσκονται και στα γλωσσολογικά. Αναφορικά με τον όρο μακεδονικός για την περιγραφή ενός γλωσσολογικού φαινομένου, είτε αυτό είναι γλώσσα ή διάλεκτος, υπάρχουν δύο κύριες αντιπαραθέσεις:
| Γλωσσολογική Μακεδονία | |
| ΜακεδονικάΣ-[3] | Σύγχρονη σλαβική γλώσσα, επίσης αναφερόμενη ως σλαβομακεδονικά ή μακεδονικά σλαβικά[46], [47], Σ-[5] |
| Μακεδονικά | Διάλεκτος της ελληνικής γλώσσας, κυρίως αναφερόμενη απλά ως Ελληνικά |
| Μακεδονικά | Γλώσσα ή διάλεκτος της αρχαιότητας |
| Μακεδο-Ρωμανικά | Εναλλακτικό όνομα της αρωμανικής γλώσσας |
Από τη μια πλευρά, οι ρίζες της αρχαίας μακεδονικής γλώσσας είναι άγνωστες, με ένα μέρος των ακαδημαϊκών να υποστηρίζουν ότι ήταν συνδεδεμένη με την αρχαία ελληνική γλώσσα, και ένα άλλο μέρος να υποθέτει ότι ήταν ξεχωριστή γλώσσα. Η ακαδημαϊκή κοινότητα συμφωνεί γενικά ότι, παρά τα λίγα στοιχεία που έχουν βρεθεί, δεν υπάρχουν σαφείς αποδείξεις που να στηρίζουν τη μία ή την άλλη θεωρία.[48], [49], [50], [51]
Από την άλλη πλευρά, η σύγχρονη σλαβομακεδονική γλώσσαΣ-[3] δεν συνδέεται με την αρχαία μακεδονική γλώσσα, και προσβάλλεται από δύο κύριες αντιπαραθέσεις. Η πρώτη αντιπαράθεση αφορά στο όνομά της (εναλλακτικοί τρόποι αναφοράς στη γλώσσα στο τμήμα Ορολογία κατά εθνότητα). Η δεύτερη αντιπαράθεση αφορά στην ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας, ξεχωριστής από τη βουλγαρική, η άρνηση της οποίας είναι θέση που υποστηρίζεται από εθνικιστικές ομάδες,[52] αλλά επίσης, λιγότερο ενθουσιωδώς, και από απλούς Βούλγαρους. Περισσότερες πληροφορίες για το θέμα αυτό παρουσιάζονται στο άρθρο για τη σλαβομακεδονική γλώσσα.
Σήμερα, τα μακεδονικά, είναι επίσης διάλεκτος της σύγχρονης ελληνικής γλώσσας, που αποτελεί κλάδο των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών. Επιπλέον, τα Μακεδο-Ρωμανικά είναι μια Ανατολική Ρομανική γλώσσα που ομιλείται στη νοτιοανατολική Ευρώπη από τους Αρωμάνους.[45]
[Επεξεργασία] Πολιτικά
Οι αντιπαραθέσεις των γεωγραφικών, γλωσσολογικών και δημογραφικών όρων, εκδηλώνονται επίσης και στη διεθνή πολιτική. Ανάμεσα στις αυτόνομες χώρες που προέκυψαν από τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας, ήταν η μέχρι τότε ομοσπονδιακή οντότητα με το επίσημο όνομα Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας, με τις υπόλοιπες να είναι η Σερβία, η Σλοβενία, η Κροατία, η Βοσνία Ερζεγοβίνη και το Μαυροβούνιο. Η ειρηνική απόσχιση αυτού του κρατιδίου, είχε αποτέλεσμα την απαραίτητη αλλαγή στο όνομά του, ώστε να υποδηλώνει την απεξάρτησή του από την ομοσπονδη Γιουγκοσλαβία.
| Πολιτική Μακεδονία | |
 |
|
| Μακεδονία (η Μακεδονία στην Ελλάδα) |
|
 |
|
| Македонија (=«Μακεδονία») (η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας) |
|
Δημοκρατία της ΜακεδονίαςΣ-[3] είναι η συνταγματική ονομασία[14] του αυτόνομου κράτους που καταλαμβάνει το βόρειο τμήμα της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας. Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) είναι ο όρος με τον οποίο αναφέρονται σε αυτό το κράτος οι κυριότεροι διεθνείς οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών,[53] Ευρωπαϊκής Ένωσης,[54] ΝΑΤΟ,[55], ΔΝΤ,[56] Διεθνούς Οργανισμού Εμπορίου,[57] ΔΟΕ,[58] Παγκόσμιας Τράπεζας,[59] Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης,[60] Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη,[61] FIFA,[62] και FIBA.[63] Ο όρος παρουσιάστηκε το 1993 από τα Ηνωμένα Έθνη, μετά από αντιπαράθεση για το όνομα με την Ελλάδα. Κάποιες χώρες χρησιμοποιούν αυτό τον όρο ως ενδιάμεση λύση, μέχρι την οριστικοποίηση της αντιπαράθεσης.
Αμφότερες χώρες, Ελλάδα και ΠΓΔΜ, θεωρούν αυτό τον όρο συγκαταβατικό:[64] αντιτίθενται κάποιοι Έλληνες διότι συμπεριλαμβάνει τον Ελληνικό αυτοπροσδιορισμό Μακεδονία, και αρκετοί στην ΠΓΔΜ επειδή δεν είναι ο περιληπτικός αυτοπροσδιοριστικός όρος.[65] Η Ελλάδα χρησιμοποιεί το ακρωνύμιο (FYROM ή ΠΓΔΜ)Σ-[1] καθώς και την εκτενή μορφή (πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας).
Μακεδονία είναι επίσης και μια γεωγραφική περιοχή στην Ελλάδα, υποδιαιρούμενη στις τρεις διοικητικές περιφέρειες της Δυτικής, Κεντρικής, και Ανατολικής Μακεδονίας (και Θράκης). Η περιοχή εποπτεύεται από το Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης. Η πρωτεύουσα της Ελληνικής Μακεδονίας είναι η Θεσσαλονίκη, που αποτελεί τη μεγαλύτερη πόλη στην περιοχή της Μακεδονίας. Η Θεσσαλονίκη είναι επίσης και «συμπρωτεύουσα»[66] της Ελλάδας, με πρωτεύουσα την Αθήνα.
[Επεξεργασία] Ονομασίες στις γλώσσες της περιοχής
- Μακεδονία
-
Αλβανική: Maqedonia (Μακεντόνια) Σλαβομακεδονική: Македонија (Μακεντόνιγια) Αρμενική: Մակեդոնիա (Μακεντόνια) Ρομανί: Makedoniya (Μακεντόνιγια) Αρωμανική: Machidunia (Ματσιντούνια) Ρωσική: Македония (Μακεντόνιγια) Βουλγαρική: Македония (Μακεντόνιγια) Σερβική: Македонија, Makedonija (Μακεντόνιγια) Ελληνική: Μακεδονία Τουρκική: Makedonya (Μακεντόνια) Λαντίνο: Makedonia, מקדוניה (Μακεντόνια)
[Επεξεργασία] Ορολογία κατά εθνότητα
Όλες αυτές οι αντιπαραθέσεις έχουν οδηγήσει τις εθνότητες της Μακεδονίας στη χρήση όρων με συγκρουόμενους τρόπους. Παρά το γεγονός ότι αυτοί οι όροι μπορεί να μη χρησιμοποιούνται πάντα με προσβλητικό τρόπο, μπορεί να εκλαμβάνονται έτσι από την εθνότητα στην οποία αναφέρονται. Αμφότεροι οι Έλληνες και οι Σλαβομακεδόνες, γενικά χρησιμοποιούν όλους τους όρους που απορρέουν από το όνομα Μακεδονία για να περιγράψουν τη δική τους εθνική ή περιφερειακή ομάδα, και έχουν εφεύρει διάφορους άλλους όρους για να αποσαφηνίζουν την άλλη πλευρά, ή την περιοχή εξ ολοκλήρου.
Μέρος των Βούλγαρων και των Σλαβομακεδόνων έχουν ακραίες απόψεις γύρω από την αλληλοσυγγένειά τους. Αφενός, εξτρεμιστές Σλαβομακεδόνες[67] αναζητούν την άρνηση οποιασδήποτε εθνικής, γλωσσικής και ιστορικής συγγένειας με τους Βούλγαρους. Αφετέρου, εξτρεμιστές Βούλγαροι αναζητούν την υπονόμευση αυτής της διακριτότητας,[68] και συχνά υποστηρίζονται από εξτρεμιστές Έλληνες.[69] Βούλγαροι και Σλαβομακεδόνες αρνούνται τον αυτοπροσδιορισμό της σλαβόφωνης μειονότητας στη Βόρεια Ελλάδα,[70] τα μέλη της οποίας επί το πλείστον αυτοχαρακτηρίζονται Έλληνες. Εξτρεμιστές από όλες τις πλευρές μηχανεύονται και αναπαράγουν πλαστές πληροφορίες, ενώ αρνούνται τις γνήσιες πληροφορίες και προπαγανδίζουν μη επιστημονικές και ψευδο-επιστημονικές θεωρίες.[71], [72], [73]
Ορισμένοι όροι, όπως χρησιμοποιούνται από κάθε εθνότητα, παρουσιάζονται παρακάτω. Κάθε άρνηση του αυτοπροσδιορισμού από οποιαδήποτε πλευρά, ή η απόδοση των όρων που σχετίζονται με τη Μακεδονία από τρίτους προς την άλλη πλευρά, μπορεί να θεωρηθεί ακραία προσβλητική. Γενική χρήση των όρων αυτών ακολουθεί:
[Επεξεργασία] Βουλγαρική
|
[Επεξεργασία] Ελληνική
|
[Επεξεργασία] Σλαβομακεδονική
|
[Επεξεργασία] Σημειώσεις
- σ-[1]a b c Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, το 1947, το Υπουργείο Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης δημοσίευσε ένα βιβλίο, Η Εναντίων της Ελλάδος Επιβουλίς, που αποτελείτο από έγγραφα και ομιλίες αναφορικά με το εξελισσόμενο Μακεδονικό θέμα, και πολλές μεταφράσεις από Γιουγκοσλάβους επισήμους. Αναφέρει τον Γιόσιπ Μπροζ Τίτο να χρησιμοποιεί τον όρο «Αιγαιακή Μακεδονία» στις 11 Οκτωβρίου, 1945 στην αρχή του Ελληνικού Εμφυλίου. Το αυθεντικό έγγραφο έχει αρχειοθετηθεί ως ‘ΥπΕξ A/24581/Γ2/1945’. Για την Αθήνα, ο “νέος όρος, Αιγαιακή Μακεδονία”, (επίσης και “Μακεδονία Πίριν”), πρωτοπαρουσιάστηκε από Γιουγκοσλάβους. Συνειρμικά, αυτή η παρατήρηση καταδεικνύει ότι αυτό ήταν μέρος της Γιουγκοσλαβικής επεκτατικότητας κατά της Ελλάδας, θέτοντας αξιώσεις για την Ελληνική Μακεδονία, αλλά η Αθήνα δεν θέτει θέμα με τον όρο αυτόν καθ' εαυτόν. Η ημερομηνία του 1945 συμφωνεί με βουλγαρικές πηγές. Δείτε επιπλέον πληροφορίες στο άρθρο για την Αιγαιακή Μακεδονία.
- σ-[2]a b Παρά τη χρήση του στο παρελθόν από Βούλγαρους εθνικιστές,[95] ο όρος «Μακεδονία Πίριν» θεωρείται σήμερα προσβλητικός από κάποιους Βούλγαρους,[96] που θεωρούν ότι χρησιμοποιείται ευρέως από Μακεδονιστές ως μέρος της εθνικοαπελευθερωτικής σκέψης της Ηνωμένης Μακεδονίας. Παρ' όλα αυτά, αρκετοί στη χώρα θεωρούν επίσης ότι είναι απλά ένας καθαρά γεωγραφικός όρος, ο οποίος και πράγματι ιστορικά ήταν. Η χρήση του, λοιπόν, αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης.
- σ-[3]a b c d e f g Το συνταγματικό όνομα της χώρας «Δημοκρατία της Μακεδονίας» καθώς και η σύντομη μορφή «Μακεδονία» όταν αυτά αναφέρονται στη χώρα, μπορεί να θεωρηθούν προσβλητικά από τους περισσότερους Έλληνες και Μακεδόνες στην Ελλάδα. Οι επίσημοι λόγοι γι' αυτό, όπως περιγράφονται από το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας, είναι:
- «Η επιλογή του ονόματος “Μακεδονία” από την πΓΔΜ θέτει ευθέως ζήτημα σφετερισμού της πολιτιστικής κληρονομιάς όμορου κράτους. Το όνομα αποτελεί τη βάση για την έγερση αποκλειστικών δικαιωμάτων επί του συνόλου της γεωγραφικής Μακεδονίας. Ειδικότερα, με το να κατονομάζονται “Μακεδόνες” μόνο οι Σλαβομακεδόνες μονοπωλείται το όνομα αυτό υπέρ των Σλαβομακεδόνων και δημιουργείται σημειολογική σύγχυση άρα καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δυνατότητα προσδιορισμού των Ελλήνων Μακεδόνων. Η χρήση του ονόματος μόνο από την πΓΔΜ μπορεί να δημιουργήσει και προβλήματα στον εμπορικό τομέα, ως εφαλτήριο διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και βάση δραστηριοτήτων που πόρρω απέχουν από τα πρότυπα που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικότερα η ρήτρα περί σχέσεων καλής γειτονίας. Το περιεχόμενο των σχολικών εγχειριδίων της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας αποτελεί την καλύτερη απόδειξη».[97]
- σ-[4]^ Ο συντετμημένος όρος «ΦΥΡΟΜ» (ΠΓΔΜ) μπορεί να θεωρηθεί προσβλητικός όταν χρησιμοποιείται για την αυτοχαρακτηριζόμενη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Η εκτενής μορφή του όρου, «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», δεν θεωρείται απαραίτητα προσβλητική, αλλά κάποιοι αυτοχαρακτηριζόμενοι Μακεδόνες μπορεί να τον θεωρούν προσβλητικό λόγω της παραγνώρισης του δικαιώματός τους για αυτοπροσδιορισμό. Ο όρος μπορεί να είναι προσβλητικός και για κάποιους Έλληνες, κάτω από κάποιες προϋποθέσεις, καθότι περιέχει τη λέξη Μακεδονία.
- σ-[5]a b c d Παρά το ότι ήταν αποδεκτός στο παρελθόν, η σύγχρονη χρήση του ονόματος «Σλαβομακεδόνας» όταν αναφέρεται στην εθνότητα ή τη γλώσσα μπορεί να θεωρείται προσβλητική από κάποιους αυτοχαρακτηριζόμενους Μακεδόνες. Το Greek Helsinki Monitor αναφέρει:
- «... ο όρος Σλαβομακεδόνας παρουσιάστηκε και ήταν αποδεκτός από την κοινότητα αυτή καθ' εαυτή, η οποία επιπλέον τότε είχε και πολύ περισσότερο διαδεδομένη μη ελληνική μακεδονική εθνική συνείδηση. Δυστυχώς, σύμφωνα με μέλη της κοινότητας, ο όρος αυτός αργότερα χρησιμοποιήθηκε από τις ελληνικές αρχές με προσβλητικό, εθνο-διακριτικό τρόπο, οπότε και η διστακτικότητα αν όχι εχθρότητα των σύγχρονων Μακεδόνων στην Ελλάδα (σ.σ. ανθρώπων με εθνομακεδονική δηλ. Σλαβομακεδονική συνείδηση) να τον αποδεχθούν».[84]
[Επεξεργασία] Πηγές
- ↑ (Αγγλικά) Linden, Ronald H. Enlarging the Euro-Atlantic Space: Special Issues for Southeast Europe (Αγγλικά) (pdf) pp. 120. Ανακτήθηκε 18 Ιουλίου 2006.
- ↑ Perseus encyclopedia (αρχαία ελληνική & αγγλική μτφ.). Ηρόδοτος, Οι Ιστορίες 1.56, 8.43. Ανακτήθηκε 3 Αυγούστου 2006.
- ↑ Οδύσσεια VII 106
- ↑ Greek-English Lexicon, s.v.
- ↑ Borza, Eugene N. (1982). Athenians, Macedonians, and the Origins of the Macedonian Royal House. Hesperia Supplements, Vol. 19, Studies in Attic Epigraphy, History and Topography. Presented to Eugene Vanderpool. DOI:10.2307/1353964, 7-13.
- ↑ Lane Fox, Robin (2004). Alessandro Magno. Turin: Einaudi, pp. 17-21.
- ↑ Imber, Colin (2002). The Ottoman Empire, 1300-1650: The structure of Power. Houndmills, Basingstoke, Hampshire, UK: Palgrave Macmillan.
- ↑ Inalcik, Halil; Translation by Norman Itzkowitz και Colin Imber (1973). The Ottoman Empire: The Classical Age 1300-1600. London: Weidenfield και Nicholson.
- ↑ Pitcher, Donald Edgar (1972). An Historical Geography of the Ottoman Empire. Leiden, Netherlands: E.J.Brill.
- ↑ Miller, William (1936). The Ottoman empire και its successors. Cambridge [Eng.]: The University Press. pp. 9, 447-9
- ↑ Comstock, John (1829). History of the Greek Revolution complied from official documents of the Greek Government... and other authentic sources. p.5
- ↑ Poulton, Hugh (2000). “Greece”, Who Are the Macedonians?. Indiana University Press. ISBN 0253213592, 85-86.
- ↑ Αυτό το άρθρο περιέχει ύλη από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου Σπουδών Χωρών (Library of Congress Country Studies), που είναι κυβερνητικές εκδόσεις των ΗΠΑ στο public domain. (Αγγλικά) The Library of Congress, Country Studies. Yugoslavia. Ανακτήθηκε 17 Ιουλίου 2006.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 (Αγγλικά) Διεθνές Συνταγματικό Δίκαιο (Αγγλική μετάφραση). Μακεδονία - Σύνταγμα. Ανακτήθηκε 20 Ιουλίου 2006.
- ↑ McCarthy, J. (2001) The Ottoman Peoples και the End of Empire, Oxford University Press, ISBN 0340706570
- ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 Wilkinson, H. R. (1951). Maps and Politics; a review of the ethnographic cartography of Macedonia. Liverpool: Liverpool University Press. LCC DR701.M3 W5, (a) p.1, (b) pp. 2-4,99, 121ff, (c) p.120, (d) pp.4,99, 137 (e) pp. 2,4.
- ↑ 17,0 17,1 Oxford English Dictionary Unabridged — Draft Revision (Mar. 2005) — "Macedonian"
- ↑ Greek Macedonia "not a problem", The Times (London), 5 Αυγούστου 1957
- ↑ Πατρίδες, Ελληνικό περιοδικό του Τορόντο, Σεπτέμβριος - Οκτώβριος, 1988, p. 3.
- ↑ (Αγγλικά) Simons, Marlise, "As Republic Flexes, Greeks Tense Up", New York Times, February 3, 1992.
- ↑ (Αγγλικά) Lenkova, M.; Dimitras, P., Papanikolatos, N., Law, C. (eds) (1999). Greek Helsinki Monitor: Macedonians of Bulgaria (pdf). Minorities in Southeast Europe. Greek Helsinki Monitor, Center for Documentation και Information on Minorities in Europe - Southeast Europe. Ανακτήθηκε 24 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Rainbow - Vinozhito political party. The Macedonian minority in Albania. Ανακτήθηκε 22 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Makedonija - General Information. Ανακτήθηκε 22 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) The vision of "Greater Macedonia". Ανακτήθηκε 14 Σεπτεμβρίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) The vision of "Greater Macedonia". Συγκεκριμένα παραδείγματα (I). Ανακτήθηκε 14 Σεπτεμβρίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) The vision of "Greater Macedonia". Συγκεκριμένα παραδείγματα (II). Ανακτήθηκε 14 Σεπτεμβρίου 2006.
- ↑ The Macedonian Times, semi-governmental monthly periodical, Issue number 23, Ιούλιος-Αύγουστος 1996:14, Πρωτοσέλιδο: Bishop Tsarknjas
- ↑ Facts About the Republic of Macedonia - annual booklets since 1992, Skopje, Republic of Macedonia Secretariat of Information, Second edition, 1997, ISBN 9989-42-044-0. p.14. 2 Αυγούστου, 1944.
- ↑ (Αγγλικά) MIA (Macedonian Information Agency), Macedonia marks 30th anniversary of Dimitar Mitrev's death, Skopje, February 24, 2006
- ↑ (Αγγλικά) Επίσημος ιστότοπος Πρεσβείας ΠΓΔΜ στο Λονδίνο. An outline of Macedonian history from Ancient times to 1991. Ανακτήθηκε 19 Οκτωβρίου 2006.
- ↑ 31,0 31,1 31,2 Danforth, L. M. (1997) The Macedonian Conflict: Ethnic Nationalism in a Transnational World, Princeton University Press, ISBN 0691043566, p.44
- ↑ 32,0 32,1 (Αγγλικά) myMacedonia.net. Ανακτήθηκε 22 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Encyclopædia Britannica. Macedonia (2006). Ανακτήθηκε 21 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Official site: District of Blagoevgrad. Ανακτήθηκε 21 Ιουλίου 2006.
- ↑ 35,0 35,1 35,2 (Αγγλικά) CIA - The World Factbook. Macedonia. Ανακτήθηκε 18 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) MSN Encarta. Former Yugoslav Republic of Macedonia. Ανακτήθηκε 9 Σεπτεμβρίου 2006.
- ↑ 37,0 37,1 (Βουλγαρικά) British Council - Bulgaria. Macedonians of Bulgaria. Ανακτήθηκε 11 Σεπτεμβρίου 2006.
- ↑ 38,0 38,1 (Αγγλικά) State Statistical Office of the Republic of Macedonia (Αγγλικά) (pdf). 2002 census pp. 34. Ανακτήθηκε 21 Ιουλίου 2006.
- ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος (zip xls). Απογραφή 2001. Ανακτήθηκε 21 Ιουλίου 2006.
- ↑ http://www.hri.org/docs/mpegrdocs/last.html#03
- ↑ Pomeroy, S., Burstein, S., Dolan, W., Roberts, J. (1998) Ancient Greece: A Political, Social, and Cultural History, Oxford University Press, ISBN 0-19-509742-4
- ↑ (Βουλγαρικά) National Statistical Institute (of Bulgaria). 2001 census. Ανακτήθηκε 3 Αυγούστου 2006.
- ↑ (Βουλγαρικά) Български новини. Поне един ден веселие и безгрижие. Ανακτήθηκε 12 Σεπτεμβρίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Ethnologue. Report for Macedo-Romanian language. Ανακτήθηκε 3 Αυγούστου 2006.
- ↑ 45,0 45,1 Oxford English Dictionary Unabridged — Draft Revision (Mar. 2005) — "Macedo-"
- ↑ (Αγγλικά) Ethnologue. Report for Macedonian language. Ανακτήθηκε 10 Σεπτεμβρίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) The Linguist List. Ανακτήθηκε 10 Σεπτεμβρίου 2006.
- ↑ Mallory, J.P. και Adams, D.Q. (eds.) (1997), Encyclopedia of Indo-European culture, Taylor & Francis Inc., ISBN 1884964982, p.361
- ↑ Masson, Olivier [1996] (2003). S. Hornblower και A. Spawforth (eds.) The Oxford Classical Dictionary, revised 3rd ed., USA: Oxford University Press. ISBN 0198606419, 905-906.
- ↑ Ahrens, F. H. L. (1843), De Graecae linguae dialectis, Göttingen, 1839-1843 ; Hoffmann, O. Die Makedonen. Ihre Sprache und ihr Volkstum, Göttingen, 1906
- ↑ Hammond, N.G.L. (1989), The Macedonian State. Origins, Institutions και History, Oxford University Press, ISBN 0198149271, pp 12-13
- ↑ Lunt, H. (1986) "On Macedonian Nationality" in Slavic Review, Vol. 45, No. 4. pp. 729-734
- ↑ (Αγγλικά) United Nations. Admission of the State whose application is contained in document A/47/876-S/25147 to membership in the United Nations. Ανακτήθηκε 17 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) European Union. European Commission, Enlargement, The former Yugoslav Republic of Macedonia. Ανακτήθηκε 17 Ιουλίου 2005.
- ↑ (Αγγλικά) NATO. Enlargement. Ανακτήθηκε 18 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) International Monetary Fund. former Yugoslav Republic of Macedonia και the IMF. Ανακτήθηκε 18 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) World Trade Organization. Former Yugoslav Republic of Macedonia (FYROM) και the WTO. Ανακτήθηκε 20 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) International Olympic Committee. Olympic Committee of the Former Yugoslav Republic of Macedonia. Ανακτήθηκε 18 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) World Bank. Countries & Regions. Ανακτήθηκε 18 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) EBRD European Bank for Reconstruction και Development. ebrd και fyr macedonia. Ανακτήθηκε 18 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) The Organization for Security και Co-operation in Europe. Former Yugoslav Republic of Macedonia admitted to OSCE. Ανακτήθηκε 18 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) FIFA Organisation. FYR Macedonia. Ανακτήθηκε 20 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) FIBA Organisation. FYR Macedonia. Ανακτήθηκε 20 Ιουλίου 2006.
- ↑ "Interim Accord between the Hellenic Republic και the former Yugoslav Republic of Macedonia", United Nations, 13 Σεπτεμβρίου 1995.
- ↑ (Αγγλικά) Gatzoulis, B.; Templar, M., A. (2000). MACEDONIA? What's in a Name - A Rose by Any Other Name, Is It Still A Rose?. Pan-Macedonian Association USA, Inc. Ανακτήθηκε 25 Ιουλίου 2006.
- ↑ Δικτυακός τόπος του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ομιλία του δημάρχου Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλου στην τελετή υπογραφής του πρωτοκόλλου αδελφοποίησης με την Καλκούτα της Ινδίας. Ανακτήθηκε 25 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Macedonian Info. Ανακτήθηκε 19 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Macedonian Scientific Institute. Ανακτήθηκε 19 Ιουλίου 2006.
- ↑ 69,0 69,1 Ελληνικές Γραμμές ("Hellenic Lines"). Ανακτήθηκε 17 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Bulgarian Human Rights in Macedonia. Ανακτήθηκε 19 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Arnaiz-Villena, A.; Dimitroski K., Pacho A. et al (2001). HLA genes in Macedonians και the sub-Saharan origin of the Greeks. (theory considered to "lack scientific merit", see below). Blackwell Publishing, Inc.. Ανακτήθηκε 23 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Cavalli-Sforza, Luca, L., Piazza A., Risch, N. (Jan. 10, 2002). "Comment on the above theory: Dropped genetics paper lacked scientific merit". Nature (415): 115. DOI:10.1038/415115b. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) McKie, Robin (November 25, 2001). Article regarding above theory. Journal axes gene research on Jews και Palestinians. The Observer International. Ανακτήθηκε 23 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Βουλγαρικά) Giza, Antony. The Balkan Countries and the Macedonian Question. Ανακτήθηκε 25 Ιουλίου 2006.
- ↑ AIMpress Sofia - Skopje (22 Feb., 2006). Article: Bulgaria recognises Macedonian language. Άρθρο τύπου. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2006.
- ↑ 76,0 76,1 (Βουλγαρικά) Dimitrov, Bozhidar (2003). The Ten Lies of Macedonism. Sofia, Bulgaria: Blaže Koneski. ISBN 954-07-1807-4. Ανακτήθηκε κατά το 2006.
- ↑ (Βουλγαρικά) Todorov, Georgi. Article: The construction of "Zograf" by Stefan the Great. Ανακτήθηκε 25 Ιουλίου 2006.
- ↑ 78,0 78,1 78,2 Τεγόπουλος, Φυτράκης (1997). Μείζον Ελληνικό Λεξικό. Εκδόσεις Αρμονία Α.Ε.. ISBN 9607598040, 674, 1389.
- ↑ (Αγγλικά) Greek Helsinki Monitor & Minority Rights Group-Greece (MRG-G) (rtf). EBLUL και EUROLANG drop references to "Slavo-Macedonia Language" in favor of " Macedonian Language" following criticism by Macedonian diaspora and Minority rights NGOs (13 March 2002). Ανακτήθηκε 25 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Nystazopoulou - Pelekidou, M.; translated by: Kyzirakos I. (1992). The republic of Skopje and the northest geographical boundaries of Macedonia (αγγλικά). The "Macedonian Question": A Historical Review. Ionian University, ISBN 9607260015. Ανακτήθηκε 23 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (Nov. 17, 2004). Προς τους αρχηγούς των κρατών της Ε.Ε. και των Χριστιανικών Εκκλησιών για το ζήτημα της ονομασίας Π.Γ.Δ.Μ.. Ecclesia, ο οίκος της Εκκλησίας της Ελλάδας. Ανακτήθηκε 12 Οκτωβρίου 2006.
- ↑ 82,0 82,1 Ελληνικές Γραμμές. Ανακτήθηκε 18 Ιουλίου 2006.
- ↑ Macedonian in different languages (Αγγλικά). Ανακτήθηκε 19 Ιουλίου 2006.
- ↑ 84,0 84,1 (Αγγλικά) Greek Helsinki Monitor, MRG-G (1993 - 1996). The Macedonians (pdf). Ανακτήθηκε 25 Ιουλίου 2006.
- ↑ Κωνσταντίνος Χολέβας. η επιστροφή των «Σλαβομακεδόνων». Ανακτήθηκε 10 Σεπτεμβρίου 2006.
- ↑ 86,0 86,1 (Σλαβομακεδονικά) (2005) “Maкедонија (Macedonia)”, ЕНЦИКЛОПЕДИЈА Британика (Encyclopedia Britannica). Скопје: Топер.
- ↑ (Σλαβομακεδονικά) A1 TV. Средба на Македонците од Егејска Македонија во Трново. Ανακτήθηκε 21 Ιουλίου 2006.
- ↑ 88,0 88,1 (Σλαβομακεδονικά) Official webpage of the President of the Republic of Macedonia. Остварени средби на Претседателот Бранко Црвенковски за време на неговата посета на Канада. Ανακτήθηκε 21 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Βουλγαρικά) Вѣнко Марковски. Македонска Трибуна (Makedonska Tribuna). Народ, който не познава своята собствена история, се поддава на асимилация. Ανακτήθηκε 21 Ιουλίου 2006.
- ↑ 90,0 90,1 (Σλαβομακεδονικά) Vest Macedonia daily newspaper. Бугарофили и србофили се тепале за црквата Свети Никола. Ανακτήθηκε 21 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Σλαβομακεδονικά) Tribune. Кој го ослободи Марјановиќ од вистината? Кој за што, професорот за “најодвратните бугараши”. Ανακτήθηκε 21 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Σλαβομακεδονικά) A1 TV. Протест на „Виножито“ и на Македонците Егејци на Меџитлија. Ανακτήθηκε 21 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Biser Balkanski, Canadian Macedonian Internet Community. Definition of a Gerkoman. Ανακτήθηκε 17 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Αγγλικά) Malinovski, I. (May 23, 2002). "MARKOVGRAD"-Political Thought of the Serbian South.. Skoplje, FYROM. Ανακτήθηκε 19 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Βουλγαρικά) VMRO-BND (Βουλγαρικό Εθνικό Κόμμα). Ανακτήθηκε 21 Ιουλίου 2006.
- ↑ (Βουλγαρικά) Club for Fundamental Iniciatives. КАК СТАВАХ НАЦИОНАЛИСТ. Ανακτήθηκε 21 Ιουλίου 2006.
- ↑ Ελληνική Δημοκρατία, Υπουργείο Εξωτερικών. Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (πΓΔΜ) - Το ζήτημα του ονόματος με μια ματιά. Ανακτήθηκε 17 Ιουλίου 2006.
[Επεξεργασία] Συνιστώμενες επιπλέον πηγές
- Eugene N. Borza: Before Alexander: constructing early Macedonia. Claremont, CA: Regina Books, 1999. ISBN 0-941690-96-0 (pb)
- Robin Lane Fox, Alexander the Great, Penguin Books, 1973, ISBN 0140088784 (pb).
- Wilkinson, Henry Robert. Maps και politics; a review of the ethnographic cartography of Macedonia. Liverpool: Liverpool University Press.
