بنارویه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بنارویه شهری است در بخش بنارویه شهرستان لارستان استان فارس در جنوب ایران.
بنارویه در ۱۸ کیلومتری بخش جویم واقع شده است تاسال ۱۳۸۳جزئی ازبخش جویم بوده ولی از این سال به بعد تبدیل به بخش مرکزی شده است جمعیت بنارویه حدود ۱۲۰۰۰تفر می‌باشد که بنام دلیران جنوب معروف هستند درآمد مردم اکثرا ازکشاورزی دادوستد و کشورهای حوزه خلیج فارس می‌باشد به طوری که بنارویه دربین شهرهای لار به قطبی از بازرگانی تبدیل شده است و روزانه بعداد زیادی ازافراد روستاهای دیگر برای خرید کالاهای خود به بنارویه می‌‌آیند ازروستاهای تابع بنارویه می‌توان شرفویه لاغران مارمه بختیارویه حسن آباد مارمه رانام برد ازآثار باستانی این بخش خندق معروف که با دیوارهایی به ارتفاع ۱۲متر و با خشت و گل ساخته شده است که عمر آن به دوران قبل ازاسلام برمیگردد ازآثار دیگر شاه نشین نقاره خانه که بربالای کوه شاه نشین که باارتفاعی درخدود ۲۰۰۰متر ساخته شده است همچنین قلعه اسماعیلیه و چاه‌های معروف که دربالای کوه حفرشده و معروف به دولو میباشند که هنوزهیچ کس ازعمق آن بااطلاع نمی‌باشد و همچنین کاروانسرای عباسی که توسط شهرداری و شورای شهر دردست تعمیربوده واحتمالاً تبدیل به بازار مرکزی گردد دارای مردمی متدین شجاع نوع دوست می‌باشد تعداد ۷ مسجد ۳ حسینیه و باشگاه ورزشی بیمارستان در دست احداث می‌باشد آب آشامیدنی مردم از چاه حفرشده با همیاری مردم در کولون جویم که ازطریق لوله کشی به بنارویه میرسد دین مردم اسلام و دارای مذهب جعفری میباشند زبان مردم به لهجه اچمی یا همان پارسی که لهجه مردم جنوب ایران است می‌باشد
