سوريان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شهر سوریان (Surian) مرکز شهرستان بوانات از شهرستان های استان فارس است. جمعیت این شهر نزدیک به 15000 نفر می باشد. تاريخچه سوريان در بخش بندي هاي کشوري:
- 1)در سال 1316 بوانات داراي بخشداري شد و از همان هنگام سوريان مرکز بخش بوانات بود.
- 2)در سال 1343 سوريان داراي شهرداري شد.
- 3)در سال 1374 بخش بوانات به شهرستان فزوني يافت اينک از ديدگاه رسمي مر کز شهرستان بوانات شهر بوانات ناميده مي شود که اين دگرگوني نام شهر سوريان به شهر بوانات در همين چند سال گذشته اتفاق افتاده است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] مردمان سوریان
همه مردم این شهر به زبان فارسی سخن می گویند و از دیدگاه دسته بندی قومی، فارس هستند.
[ویرایش] ویژگی های جغرافیای
شهر سوریان به وسیله باغ های سرسبز و انبوه و دو رشته کوه در میان گرفته شده است. کوه ختابون از رشته کوههای زاگرس و از کوههای شهرستان بوانات است که بلند ترین قله این کوهها در بخش جنوبی شهر سوریان جای دارد. همچنین یک رودخانه فصلی از این شهر می گذرد.
[ویرایش] جاهای دیدنی
سوریان طبیعتی زیبا و سرسبز و دیدنی دارد، باغ های انبوه این شهر و کناره سرسبز رودخانه و کوههای باصفا و چشمه های گوارا بینندگان را شاد و خرسند می کند. تفریح گاه و زیارتگاه محمد حنیفه که در دامنه کوه ختابون جای دارد در بهار و تابستان مردم را به سوی خود می کشاند. این تفریح گاه چشمه پرآب و درختان تنومند و سالمند چنار و یک قدمگاه را در بر می گیرد. گفته می شود که این قدمگاه در زمان پیش از ورود اسلام به ایران، آتشکده بوده است.
[ویرایش] آثار تاریخی
شهر سوریان چندین بنای تاریخی مانند مسجد جامع سوریان و پل آجری روی رودخانه اصلی که هر دو از بناهای دوره دیلمیان هستند را در خود به یادگار دارد. منبر معروف مسجد جامع سوریان در موزه ایران باستان نگهداری می شود.