Frederick Sanger
Van Wikipedia
Frederick Sanger (13 augustus 1918) is een Brits moleculair bioloog. Hij werkte aan het ophelderen van de structuren van eiwitten. Voor de structuur van insuline ontving hij in 1958 de Nobelprijs voor de scheikunde.
In 1965 bedacht hij een methode voor ketenterminatie, ook wel "Sanger methode" genaamd.
In 1980 ontving hij zijn tweede Nobelprijs voor scheikunde voor "zijn bijdrage tot de bepaling van de base-sequentie van nucleinezuren".
In 1992 werd het naar hem vernoemde Sanger Centrum geopend in Cambridge. Deze instelling richt zich op het in kaart brengen van het genoom van de mens en van andere organismen.
[bewerk] Externe links
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Scheikunde (1951-1975) |
|
1951: McMillan, Seaborg | 1952: Martin, Synge | 1953: Staudinger | 1954: Pauling | 1955: Vigneaud | 1956: Hinshelwood, Semyonov | 1957: Todd | 1958: Sanger | 1959: Heyrovský | 1960: Libby | 1961: Calvin | 1962: Perutz, Kendrew | 1963: Ziegler, Natta | 1964: Hodgkin | 1965: Woodward | 1966: Mulliken | 1967: Eigen, Norrish, Porter | 1968: Onsager | 1969: Barton, Hassel | 1970: Leloir | 1971: Herzberg | 1972: Anfinsen, Moore, Stein | 1973: E.O.Fischer, Wilkinson | 1974: Flory | 1975: Cornforth, Prelog |
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Scheikunde (1976-2000) |
|
1976: Lipscomb | 1977: Prigogine | 1978: Mitchell | 1979: Brown, Wittig | 1980: Berg, Gilbert, Sanger | 1981: Fukui, Hoffmann | 1982: Klug | 1983: Taube | 1984: Merrifield | 1985: Hauptman, Karle | 1986: Herschbach, Lee, Polanyi | 1987: Cram, Lehn, Pedersen | 1988: Deisenhofer, Huber, Michel | 1989: Altman, Cech | 1990: Corey | 1991: Ernst | 1992: Marcus | 1993: Mullis, Smith | 1994: Olah | 1995: Crutzen, Molina, Rowland | 1996: Curl, Kroto, Smalley | 1997: Boyer, Walker, Skou | 1998: Kohn, Pople | 1999: Zewail | 2000: Heeger, MacDiarmid, Shirakawa |
