Cyril Norman Hinshelwood
Van Wikipedia
Cyril Norman Hinshelwood (19 juni 1897 - 9 oktober 1967) was een Britse fysisch chemicus. In 1956 verkreeg hij de Nobelprijs voor de Scheikunde voor zijn onderzoek naar het mechanisme van chemische reacties.
Hinshelwood werd geboren in Londen, kreeg zijn eerste onderwijs in Canada en keerde in 1905 bij de dood van zijn vader terug naar Chelsea, waar hij voor de rest van zijn leven zou blijven. Hij studeerde aan de Westminster City School en aan het Balliol College van de Universiteit van Oxford.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werkte Hinshelwood in een explosievenfabriek. Van 1921 tot 1937 was hij tutor aan het Trinity College en vanaf 1937 was hij professor in de scheikunde aan de Universiteit van Oxford. Hij was lid van diverse adviescommissies op wetenschappelijk gebied voor de Britse regering en hij was vanaf 1929 lid van de Royal Society, waarvan hij van 1955 tot 1960 president was. In 1948 werd hij geridderd en in 1960 werd hij onderscheidden met de Order of Merit.
Zijn eerste onderzoek naar de moleculaire kinetiek leidde tot de publicatie van Thermodynamics for Students of Chemistry (Thermodynamica voor scheikundestudenten) en The Kinetics of Chemical Change (De kinetiek van de chemische verandering) in 1926. Samen met Harold Warris Thompson bestudeerde hij de explosieve reactie van waterstof met zuurstof en beschreef hij het verschijnsel van een een kettingreactie. Zijn volgende verrichtingen op het gebied van chemische veranderingen in de bacteriële cel bleek van grote waarde voor later onderzoek op het gebied van antibiotica en geneesmiddellen. Zijn boek, The Chemical Kinetics of the Bacterial Cell (De chemische kinetiek van de bacteriële cel) werd in 1946 gepubliceerd, gevolgd door Growth, Function and Regulation in Bacterial Cells (Groei, functie en regulatie in bacteriële cellen) in 1966. In 1951 publiceerde hij The structure of Physical Chemistry (De structuur van de fysische chemie).
In 1956 verkreeg hij samen met de Rus Nikolay Semenov de Nobelprijs voor de Scheikunde voor zijn onderzoek naar de mechanismes van chemische reacties.
Hinshelwood trouwde nooit. Hij sprak veel talen en zijn grootste hobbies waren schilderen, het verzamelen van Chinees aardewerk en buitenlandse literatuur. Hij stierf thuis, op 9 oktober 1967.
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Scheikunde (1951-1975) |
|
1951: McMillan, Seaborg | 1952: Martin, Synge | 1953: Staudinger | 1954: Pauling | 1955: Vigneaud | 1956: Hinshelwood, Semyonov | 1957: Todd | 1958: Sanger | 1959: Heyrovský | 1960: Libby | 1961: Calvin | 1962: Perutz, Kendrew | 1963: Ziegler, Natta | 1964: Hodgkin | 1965: Woodward | 1966: Mulliken | 1967: Eigen, Norrish, Porter | 1968: Onsager | 1969: Barton, Hassel | 1970: Leloir | 1971: Herzberg | 1972: Anfinsen, Moore, Stein | 1973: E.O.Fischer, Wilkinson | 1974: Flory | 1975: Cornforth, Prelog |
