Geschiedenis van Armenië

Van Wikipedia

Armenië was een regionaal rijk met een rijke cultuur die naar de jaren van de eerste eeuw teruggaat, in de periode waar het alle landen tussen de Zwarte Zee en Kaspische Zee omvatte. In 301 was Armenië de eerste formele staat die het christendom aannam als officiële staatsgodsdienst, twaalf jaar voor Rome. Het werd geregeerd door verschillende dynastieën. Maar na veroverd te zijn door Byzantijnen, Arabieren, Turken en Mongolen, was Armenië wezenlijk verzwakt. In 1454 verdeelden het Ottomaanse Rijk en Perzië Armenië onder elkaar.

In 1828, na de Tweede Russisch-Iraanse oorlog werd Perzisch Armenië in het Russische Rijk opgenomen.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog kwamen Armeniërs die in het Ottomaanse Rijk leefden, in opstand. Hierna vond de Armeense Genocide plaats (1915-1916) waarbij enkele honderdduizenden tot misschien wel 1,5 miljoen Armeniërs gedood werden.

Na een korte onafhankelijkheid na de Eerste Wereldoorlog verklaarde Armenië zich onafhankelijk op 28 mei 1918. President Woodrow Wilson van de Verenigde Staten probeerde het Amerikaans Congres ervan te overtuigen dat de VS Armenië moest besturen als mandaatgebied, wat mislukte. Op 10 augustus van dat jaar tekende Armenië het Verdrag van Sèvres, dat door westerse mogendheden ook aan de Turken werd opgelegd. Dat verdrag was als onacceptabel afgedaan door de inmiddels nieuwe Turkse regering, onder leiding van Mustafa Kemal Atatürk. Een jaar later begonnen de Turken, onder Atatürk, aan een bevrijdingsoorlog.

In december 1922 was Armenië een van de stichters van de Sovjet-Unie.

Armeense leiders bleven verdiept in een lang conflict met Azerbeidzjan over Nagorno-Karabach, een hoofdzakelijk Armeens bevolkte enclave van het Sovjet-Azerbeidzjan. Armenië en Azerbeidzjan begonnen in 1988 een oorlog over de enclave; de strijd escaleerde nadat beide landen in 1991 onafhankelijk waren geworden van de Sovjet-Unie. In mei 1994, toen eindelijk een staakt-het-vuren tot stand kwam bezetten Armeense machten niet alleen Nagorno-Karabach maar ook een beduidend gedeelte van Azerbeidzjan. Hierbij vonden meer dan 25.000 Azeri's de dood en vluchten er meer dan een miljoen. Tot op heden bezet Armenië nog 16% van het Azerbaidzjaans grondgebied, waaronder Nagorno-Karabach.

In 2001 trad Armenië toe tot de Raad van Europa.

[bewerk] Zie ook

• Lijst van staatshoofden en premiers van Armenië 1918-1920
• Lijst van staatshoofden van de Armeense SSR 1920-1991
• Lijst van staatshoofden van de Transkaukasische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek 1922-1936
• Lijst van presidenten en premiers van Armenië 1991-heden

{{{afb_links}}}	Geschiedenis van Azië	{{{afb_rechts}}}	{{{afb_groot}}}
Geschiedenis van: Afghanistan - Armenië - Azerbeidzjan - Bahrein - Bangladesh - Bhutan - Brunei - Cambodja - China - Filipijnen - Georgië - India - Indonesië - Irak - Iran - Israël - Japan - Jemen - Jordanië - Kazachstan - Kirgizië - Koeweit - Laos - Libanon - Maldiven - Maleisië - Mongolië - Myanmar - Nepal - Noord-Korea - Oezbekistan - Oman - Oost-Timor - Pakistan - Palestijnse Autoriteit - Qatar - Rusland / Siberië - Saoedi-Arabië - Singapore - Sri Lanka - Syrië - Tadzjikistan - Taiwan - Thailand - Tibet - Turkije - Turkmenistan - Turkse Republiek Noord-Cyprus - Verenigde Arabische Emiraten - Vietnam - Zuid-Korea