Paus Martinus I
Van Wikipedia
600 – 655 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Paus | ||||||
|
Martinus I, de 74ste paus van de Rooms-Katholieke Kerk regeerde van 649 tot 653.
Zijn verkiezing tot paus was verlopen zonder instemming van keizer Constans II van Byzantium. Deze maakte daar een groot probleem van en zond de Exarch van Ravenna naar Rome om Martinus in de kraag te vatten terwijl de paus juist midden in een synode zat. Deze synode hield zich bezig met de Type die Constans II had uitgevaardigd in een vruchteloze poging om de geschillen tussen de monotheleten en de orthodoxen te beslechten. Exarch Olympius besefte wel dat zijn interventie op veel tegenstand zou stuiten en gooide het op een akkoordje met de paus. Zo ontstond er een opstand tegen het centrale gezag van Constantinopel. Nadat deze rebellie met Olympius' plotselinge overlijden doodgebloed was, nam Constans wraak. Hij stuurde zijn nieuwe exarch erop af en deze arresteerde de inmiddels oude en zieke paus op (15 juni 653). Martinus werd naar de hoofdstad gesleept en daar als verrader berecht. Uiteindelijk werd hij naar Cherson verbannen, waar hij in april 655 van honger en verwaarlozing stierf.