Paus Innocentius I
Van Wikipedia
– 417 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
||||||
Paus | ||||||
|
Innocentius I, de veertigste paus van de Rooms-katholieke Kerk, was volgens Hiëronymus de zoon van zijn voorganger, paus Anastasius I. Het Liber Pontificalis spreekt dit echter tegen en noemt Innocentius van Albano als zijn vader. Zijn naam betekent de onschuldige.
Over het begin van zijn pontificaat bestaan twijfels, het jaar 402 wordt ook wel genoemd. Tijdens zijn pontificaat werd Rome veroverd door Alarik (410). Wat zijn politiek betreft streefde hij vooral naar het uitbouwen van de macht van de bisschop van Rome. Dit valt op te maken uit brieven die zijn bisschoppen van hem ontvingen.
Zijn politiek maakte hem niet geliefd in het oosten, waar hij de regels die in het West-Romeinse Rijk gehandhaafd werden strenger wilde laten naleven. Ook nam hij stelling tegen Pelagius, een Britse monnik die de erfzonde verwierp en uitging van het goede in de mens. Hierdoor verkreeg Innocentius de steun van Augustinus, de belangrijkste tegenstander van Pelagius.
Hij wordt als heilige vereerd op 12 maart (voorheen op 28 juli).