Maksymilian Robespierre
Z Wikipedii
Maximilien François Marie Isidore de Robespierre (urodzony 6 maja 1758 - stracony 28 lipca 1794) - adwokat i mówca, członek Stanów Generalnych i Konstytuanty w latach 1789-1791, jeden z czołowych organizatorów i przywódców rewolucji francuskiej - 1789, przywódca radykalnego klubu jakobinów. Był zwany, z powodu swojej nieskazitelnej uczciwości, nieprzekupnym. W 1793 r., po obaleniu rządów umiarkowanych żyrondystów, jakobini przejęli władzę, tworząc Komitet Ocalenia Publicznego, na którego czele stanął w lipcu 1793 Robespierre.
Był wychowywany przez ciotki; matka zmarła przy porodzie, a ojciec porzucił rodzinę. Wychowanie Robespierre'a odbywało się w duchu niezwykle religijnym. Po studiach prawniczych Robespierre próbował bez powodzenia praktyki adwokackiej w Paryżu. Wrócił do rodzinnego Arras, gdzie szybko został adwokatem znanym z kierowania się zasadami prawdy i sprawiedliwości. Do 1789 nie interesował się polityką-był raczej filozofującym o polityce adwokatem. Jednak na wieść o zwołaniu Stanów Generalnych rozpoczął kampanię wyborczą; został wybrany jako przedstawiciel Stanu Trzeciego. Podpisywał się z partykułą "de" w nazwisku i przedstawiał się jako zubożały szlachcic. Historycy nie ustalili, czy był nim rzeczywiście, czy też za takiego się tylko podawał.
W Stanach Generalnych sławę przyniosły mu mowy przeciwko bogactwu Kościoła oraz cenzusowi wyborczemu, czyli za głosowaniem powszechnym.
Wprowadził radykalne reformy społeczne, wprowadził maksymalne ceny i płace oraz zniósł resztki ciężarów feudalnych. Zwalczał opozycyjną frakcję Dantona i Marata oraz hebertystów - Héberta za pomocą terroru - kazał ich ściąć. Był współautorem konstytucji jakobińskiej, najbardziej demokratycznej konstytucji czasów nowożytnych (gwarantującej m.in. głosowanie powszechne), która jednak ze względu na sytuację w państwie (wojna, ponadto powstania kontrrewolucyjne na prowincji) nigdy nie weszła w życie. Jako deista czynił starania na rzecz wprowadzenia we Francji kultu Istoty Najwyższej jako obowiązującej religii. Komitet Ocalenia Publicznego, któremu przewodził, zdołał wyprowadzić kraj z największego kryzysu. Wbrew temu, co się dość powszechnie uważa, Robespierre nie był inicjatorem Wielkiego Terroru w czerwcu i lipcu 1794.
Robespierre kierował niepodzielnie polityką Francji do lipca 1794, gdy został oskarżony przez Konwent Narodowy o spisek i bez sądu zgilotynowany w wyniku przewrotu 9 thermidora.
Wbrew mylącej formie nazwiska, Robespierre nie wywodził się ze szlachty, tylko z bogatej rodziny burżuazyjnej. Formułkę "de" stracił dopiero w latach Rewolucji.
