Millard Fillmore

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Millard Fillmore

Millard Fillmore (urodzony 7 stycznia 1800 w hrabstwie Cayuga, Nowy Jork, zmarł 8 marca 1874 w Buffalo, Nowy Jork) - trzynasty prezydent USA, urzędujący w latach 1850 - 1853.

Młodość spędził pracując na farmie swojego ojca, następnie został czeladnikiem u krawca. Pomimo iż ukończył jednoklasową szkołę podstawową, kształcił się dalej. W 1830 roku rozpoczął karierę prawnika w Buffalo. Współpracował przez lata z Thurlowem Weedem z partii Wigów, co wprowadziło go w świat polityki. Przez osiem lat był członkiem Izby Reprezentantów.

W 1848 roku został wiceprezydentem Stanów Zjednoczonych. Po śmierci prezydenta Taylora Fillmore objął najwyższy urząd w państwie. Ponieważ cały gabinet Taylora podał się do dymisji, prezydent powołał nowy rząd i rozpoczął współpracę z umiarkowanym skrzydłem Wigów.

W tym czasie trwały gwałtowne spory dotyczące włączenia do USA Kalifornii i ostatecznego uregulowania spraw Teksasu. Zręczna polityka, którą prowadzili prezydent i jego sekretarz stanu, Clay, doprowadziła do przyjęcia w Kongresie ustaw dotyczących przyłączenia Kalifornii, wykreślenia granic stanu Nowy Meksyk, zniesienia handlu niewolnikami na terenie Dystryktu Kolumbii, pomocy państwa w poszukiwaniu zbiegłych niewolników oraz osadnictwa w Teksasie.

Części Wigów nie podobał się stosunek Fillmore'a do niewolnictwa, dlatego też uniemożliwili nominowanie go na kandydata tej partii w wyborach prezydenckich w 1852 roku.

Po rozpadzie partii Wigów Fillmore odmówił przyłączenia się do Partii Republikańskiej. W 1856 roku kandydował w wyborach prezydenckich z ramienia Partii Amerykańskiej. Podczas wojny secesyjnej był przeciwnikiem prezydenta Lincolna.