William H. Taft
Z Wikipedii
| William Howard Taft 1857-1930 |
|
 |
|
| 27. Prezydent Stanów Zjednoczonych | |
| Okres urzędowania | od 4 marca 1909 do 4 marca 1913 |
| Partia polityczna | Partia Republikańska |
| Poprzednik | Theodore Roosevelt |
| Następca | Woodrow Wilson |
| 10. Prezes Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych | |
| Okres urzędowania | od 11 lipca 1921 do 3 lutego 1930 |
| Poprzednik | Edward Douglass White |
| Następca | Charles Evan Hughes |
| 1. Cywilny Gubernator Filipin | |
| Okres urzędowania | od 4 lipca 1901 do 23 grudnia 1903 |
| Poprzednik | Arthur MacArthur, Jr. (gubernator wojskowy) |
| Następca | Luke Edward Wright |
William Howard Taft (15 września 1857 - 8 marca 1930) - dwudziesty siódmy prezydent USA (1909 - 1913), prezes Sądu Najwyższego USA (1921-1930).
Urodził się w rodzinie znanego prawnika. Ukończył uniwersytet w Yale, następnie wrócił do Cincinnati, gdzie nadal studiował i prowadził praktykę. Był bardzo dobrym prawnikiem i administratorem.
Zawsze bardziej pociągało go prawo niż polityka. W wieku 34 lat został sędzią sądu federalnego. Planował zostać członkiem Sądu Najwyższego, jednak jego żona miała inne plany względem niego.
Jego droga do najwyższych godności w państwie prowadziła przez kolejne stanowiska w administracji. W 1900 roku prezydent William McKinley wysłał go na Filipiny. Taft, jako szef cywilnej administracji wysp, rozwinął gospodarkę kraju, budował drogi i szkoły, demokratyzował administrację, dając miejscowej ludności możliwość uczestnictwa w najwyższych władzach.
Za prezydentury Roosevelta Taft był sekretarzem wojny, a w 1907 roku prezydent zdecydował, że powinien zostać jego następcą w Białym Domu. Rok później uzyskał nominację Partii Republikańskiej.
Taftowi kampania wyborcza nie przypadła do gustu. Określił ją jako "jedne z najmniej przyjemnych czterech miesięcy swojego życia". Jako prezydent był jednak wierny programowi Roosevelta. Był jednak legalistą i zdarzało mu się krytykować posunięcia swojego poprzednika, którego administracja, by osiągnąć swoje cele, naciągała prawo.
Taft był na tyle nieudolnym politykiem, że, niespodziewanie popierając akt Payne'a-Aldricha, który przewidywał pozostawienie wysokich taryf celnych, zraził sobie wielu członków własnej partii. Próbował naprawić swój błąd, obniżając cła handlowe z Kanadą, jednak sąsiedni kraj odrzucił jego propozycje. Nominowanie na sekretarza spraw wewnętrznych osoby, źle postrzeganej przez jego partię, znowu nie przysporzyło mu zwolenników.
Krytyka wewnątrz jego partii była tak silna, że nie dostrzegano olbrzymiego wysiłku, jaki Taft włożył w walkę z trustami, poprawę polityki podatkowej państwa, reformę poczty i kolei.
Gdy w roku 1912 Taft ponownie uzyskał nominację republikanów, Roosevelt opuścił partię, stanął na czele progresywistów, zapewniając w ten sposób zwycięstwo Wilsonowi.Taft przegrał wybory, uzyskując 25,06% głosów, co pozwoliło mu na zajęcie dopiero 3 miejsca.
Po opuszczeniu Białego Domu Taft pracował jako profesor prawa na uniwersytecie w Yale. Prezydent Warren Harding powołał go na stanowisko Prezesa Sądu Najwyższego, które sprawował do śmierci.
Dla Tafta sprawowanie tego urzędu było najwyższym wyróżnieniem. Były prezydent napisał kiedyś: "Nie pamiętam, że kiedykolwiek byłem prezydentem".
[edytuj] Zobacz też
- Robert Taft
- Robert Taft junior
- Bob Taft
George Washington | John Adams | Thomas Jefferson | James Madison | James Monroe | John Quincy Adams | Andrew Jackson | Martin Van Buren | William Henry Harrison John Tyler | James Knox Polk | Zachary Taylor | Millard Fillmore | Franklin Pierce | James Buchanan | Abraham Lincoln | Andrew Johnson | Ulysses Simpson Grant | Rutherford Birchard Hayes | James Abram Garfield | Chester Alan Arthur | Grover Cleveland | Benjamin Harrison | Grover Cleveland | William McKinley | Theodore Roosevelt | William Howard Taft | Woodrow Wilson | Warren G. Harding | Calvin Coolidge | Herbert Clark Hoover | Franklin Delano Roosevelt | Harry S. Truman | Dwight David Eisenhower | John Fitzgerald Kennedy | Lyndon B. Johnson | Richard Milhous Nixon | Gerald Rudolph Ford | James Earl Carter | Ronald Reagan | George H. W. Bush | Bill Clinton | George W. Bush
