วากยสัมพันธ์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาศาสตร์ |
ภาษาศาสตร์เชิงทฤษฎี |
สัทศาสตร์ |
สรวิทยา |
สัณฐานวิทยา |
วากยสัมพันธ์ |
อรรถศาสตร์ |
ลีลาวิทยา |
วจนปฏิบัติศาสตร์ |
ภาษาศาสตร์ประยุกต์ |
ภาษาศาสตร์สังคม |
ภาษาศาสตร์เพิ่มพูน |
ภาษาศาสตร์ปริชาน |
ภาษาศาสตร์เชิงคำนวณ |
ภาษาศาสตร์เชิงประวัติศาสตร์ |
ศัพทมูลวิทยา |
รายชื่อนักภาษาศาสตร์ |
ในทางภาษาศาสตร์ วากยสัมพันธ์ หมายถึง การศึกษาว่าด้วยกฏของความสัมพันธ์ของแบบแผนองค์ประกอบของประโยคในภาษา อันเป็นส่วนหนึ่งของหลักไวยกรณ์ของภาษา ในภาษาไทย "วากยสัมพันธ์" เป็นส่วนหนึ่งของหลักไวยกรณ์ไทยที่กำหนดขึ้นเป็นหนึ่งในแบบแผนหรือไวยกรณ์ของภาษาไทย ซึ่งประกอบด้วย 4 แบบแผนหลัก ได้แก่ อักขรวิธี ซึ่งศึกษาว่าด้วยอักษร, วจีวิภาค ศึกษาว่าด้วยคำ, วากยสัมพันธ์ ศึกษาว่าด้วยความสัมพันธ์ของคำในประโยค, และ ฉันทลักษณ์ คือ กฏเกณฑ์ของการเขียนภาษาในรูปแบบต่างๆ
วากยสัมพันธ์ ยังเป็นชื่อตำราไวยากรณ์ไทยว่าด้วยประโยค และความเกี่ยวข้องของส่วนต่างๆ ในประโยค การศึกษากฎหรือความสัมพันธ์ของภาษาอย่างเป็นแบบแผน ที่ควบคุมการเรียงคำเป็นวลี และวลีเป็นประโยค
![]() |
วากยสัมพันธ์ เป็นบทความเกี่ยวกับ ภาษา หรือ ตัวอักษร ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ วากยสัมพันธ์ ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |