Geschiedenis van de rechterlijke macht in Nederland
Van Wikipedia
| Geschiedenis van Nederland |
| [[Afbeelding:|210px|center]] |
|
..Naar chronologie
|
|
..Naar onderwerp
|
|
..Naar overzeese gebiedsdelen
|
|
..Naar provincie
|
|
..Naar voormalige koloniën
|
De geschiedenis van de rechterlijke macht, zoals Nederland die nu kent, begint in 1811. Het huidige Nederlandse grondgebied, (met uitzondering van Zeeuws-Vlaanderen en Limburg, die al in 1795 bij Frankrijk waren gevoegd) werden bij het Franse keizerrijk van Napoleon ingelijfd. De Franse wetten en bestuurlijke en rechterlijke instellingen werden ingevoerd. Dat betekende een grote breuk met het verleden. In plaats van een wir-war van kleine en grote gerechten, schepenbanken, drostambten en baljuwschappen, die per regio en plaats konden verschillen, kwam er een pyramidale en uniforme rechterlijke organisatie. Er was een Hof van Cassatie te Parijs voor heel het Keizerrijk, waar de vonnissen van de lagere rechter verbroken (gecasseerd) konden worden op grond van vormfouten of strijdigheid met de wet.
Voor de oudere geschiedenis, zie:
[bewerk] Externe link
- members.home.nl/m.v.boven Website met biografieën van de leden van de rechterlijke macht in 1811
| Dit artikel is een beginnetje over geschiedenis. U wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. |  |
