Joanna Sakowicz

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Joanna Sakowicz
Miejsce urodzenia	Kraków
Państwo	Polska
Data urodzenia	1 maja 1984
Wzrost	172 cm
Waga	60 kg
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1999
Trener	Bogdan Sakowicz
Miejsca w listach rankingowych
Najwyższe miejsce w rankingu WTA	138
Najwyższe miejsce w rankingu debla WTA	523
Zwycięstwa w turniejach singlowych i deblowych
Turnieje singlowe	3
Turnieje deblowe	0

Joanna Sakowicz (ur. 1 maja 1984 w Krakowie) - polska tenisistka, obecnie trzecia rakieta kraju. Uprawia Tenis od 6 roku życia. Hobby Joanny to lotnictwo cywilne oraz projektowanie mody. Jej ulubioną dyscypliną sportu (oprócz tenisa) jest pływanie. Absolwentka Liceum Mistrzostwa Sportowego w Krakowie, obecnie studentka I roku Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie.

[edytuj] Kariera

[edytuj] Początek

Joasia zaczęła grać w wieku sześciu lat po tym jak podczas wakacji spędzonych w Kalifornii, miała okazję oglądać trenujące tenisa dzieci, a najbardziej lubi twarde nawierzchnie. Jest dwukrotną mistrzynią Polski z kortów otwartych - 1999 i 2003 oraz trzykrotną z hali - 2000, 2002 i 2004. W roku 2000 zdobyła brązowy medal w indywidualnych Mistrzostwach Europy juniorek do lat 16 w Hatfield. Od roku 2000 reprezentuje Polskę w Pucharze Federacji. Już w maju 2001 roku, przebijając się wcześniej przez eliminacje, wygrała swój pierwszy turniej ITF - PKO BP Ursynów Cup. Natomiast w lipcu 2002 r. triumfowała w innej imprezie z tego cyklu w Rabacie. Miesiąc wcześniej w Tallinie zwyciężyła w deblu z Czeszką Petrą Cetkovską. W roku 2002 podczas turnieju z cyklu WTA Tour - Idea Prokom Open dotarła do 1/8 finału pokonując sklasyfikowaną na 35. miejscu na świecie Hiszpankę Cristinę Torrens-Valero. Na jesieni z reprezentacją Polski zdobyła złoty medal w Drużynowych Mistrzostw Europy seniorek w Ostrawie. Pokonała tam m.in. zajmującą wówczas 22. miejsce w rankingu WTA Greczynkę Eleni Daniilidou.

Kolejne udane występy w mistrzostwach kraju i pewne zwycięstwa nad innymi polskimi tenisistkami wskazywały na to, że Sakowicz będzie się stopniowo piąć w rankingu WTA i jako pierwsza Polka od czasów Magdaleny Grzybowskiej wejdzie do czołowej setki. Jednak w latach 2003-04 Joanna zmagała się z problemami zdrowotnymi, które spowodowały jej spadek w rankingu. Powroty po dłuższych przerwach w grze nie były zbyt udane. Najlepszy wynik w 2004 roku osiągnęła w turnieju ITF w niemieckim Garching, dochodząc do ćwierćfinału, podobnie jak na jesieni w Glasgow i Sunderlandzie. W Glasgow osiągnęła tę samą fazę również w deblu z Niemką Ancą Barną.

[edytuj] Sezon 2005

Na początku 2005 roku zmagała się z kontuzją przyczepów mięśnia krawieckiego, która poważnie ograniczyła jej wiosenny kalendarz startowy. W kwietniu znalazła się w składzie reprezentacji Polski na rozgrywki o Puchar Federacji w Grupie I Strefy Euro-afrykańskiej. Tam jednak przegrała trzy pojedynki singlowe: z Holenderką Elise Tamaleą, Anne Kremer z Luksemburga i Szwedką Johanną Larsson. Początek lata przyniósł zwyżkę formy Joanny, która na mistrzostwach Polski seniorek we Wrocławiu bez straty seta doszła do finału, jednak w pojedynku decydującym o tytule przegrała 6:4, 2:6, 5:7 z Karoliną Kosińską.

Po udanym występie we Wrocławiu osiągnęła finał w turnieju ITF Bella Cup, przegrywając decydujący pojedynek z Aną Timotic z Serbii i Czarnogóry. Także w deblu wystąpiła w toruńskim finale, razem z Zuzaną Hejdovą. W lipcu Sakowicz osiągnęła ćwierćfinał turnieju ITF we francuskim Les Contamines. Jesień 2005 roku przyniosła jej jeden z najlepszych okresów w karierze. W październiku osiągnęła ćwierćfinał w Boltonie i półfinał w Jersey, a w listopadzie odpadła w ćwierćfinale w Pruchonicach, ale po powrocie do kraju dotarła już do finału opolskiego Hart Open. W Zawadzie pod Opolem przegrała dopiero z Ukrainką Oksaną Ljubcovą. Na początku grudnia Sakowicz wystąpiła w kolejnym finale, tym razem w czeskim Prerovie, gdzie wygrała decydujący pojedynek 6:4, 6:4 z Czeszką Lucie Hradecką. To trzeci tytuł tenisistki PZT Prokom Team.

[edytuj] Sezon 2006

Początek 2006 roku przyniósł Sakowicz półfinał halowego turnieju ITF w angielskim St. Peter, a pod koniec kwietnia osiągnęła drugą rundę eliminacji do warszawskiego turnieju WTA - J&S Cup, ale tu przegrała z Ukrainką Julią Wakulenko. Pod koniec maja wystartowała w eliminacjach do wielkoszlemowej imprezy na kortach ziemnych im. Rolanda Garrosa. W Paryżu wygrała dwa pojedynki: z Tziporą Obziler z Izraela i Czeszką Michaelą Pastikovą, ale w meczu o awans do turnieju głównego przegrała 6:3, 3:6, 0:6 z Białorusinką Wiktorią Azarenko. Miesiąc później nie powiodło jej się na wimbledońskiej trawie, gdzie odpadła w pierwszej rundzie kwalifikacji. Po powrocie z Londynu wystąpiła w mistrzostwach Polski seniorek we Wrocławiu, gdzie skreczowała w wyniku kontuzji podczas ćwierćfinałowego pojedynku z Magdaleną Kiszczyńską. W kolejnym tygodniu bez straty seta osiągnęła finał toruńskiego turnieju ITF - Bella Cup, w którym przegrała 0:6, 2:6 ze Słowenką Andreją Klepac. W sierpniu bardzo dobrze zaprezentowała się w turnieju w Stuttgarcie, gdzie dotarła do 1/2. W drodze do niego pokonała Słowaczkę Jarmilę Gajdosową która w tym czasie sklasyfikowana była na 85 miejscu w rankingu WTA.