Maroko

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Królestwo Maroka (arab. المملكة المغربية‎) – państwo (monarchia konstytucyjna) w północno-zachodniej Afryce. Należy do państw Maghrebu.

المملكة المغربية


Flaga Maroka	Godło Maroka

Dewiza: (arab.) الله، الوطن، الملك
[Allāh, al Waţan, al Malik]
(Bóg, Kraj, Król)

monarchia konstytucyjna

Powierzchnia
• całkowita
• wody śródlądowe

56. na świecie
446 550^[1] km²
~0%

Liczba ludności
• całkowita (2005)
• gęstość zaludnienia

37. na świecie
32 725 847
70 osób/km²

Niepodległość

od Francji
2 marca 1956

Jednostka monetarna

dirham marokański (MAD)

UTC +1

Hymne Cherifien

.ma

+212

Graniczy z (długość wspólnej granicy):
Łączna długość granic: 2 017,9 km

Algierią: 1 559 km
Saharą Zachodnią: 443 km
hiszpańskimi enklawami w Afryce:
- Ceuta: 6,3 km
- Melilla: 9,6 km

Długość wybrzeża morskiego: 1835 km
Najniższy punkt: Sebkha Tah 55 m p.p.m.
Najwyższy punkt: Dżabal Tubkal 4165 m n.p.m.

Ważniejsze miasta: Casablanca, Fez, Tanger, Marrakesz, Wadżda i Meknes.
Grupy etniczne: Arabowie i Berberowie 99,1%, inni 0,7%, Żydzi 0,2%
Religie: muzułmanie 98,7% (głównie sunnici), chrześcijanie 1,1%, żydzi 0,2%
Języki: arabski (urzędowy), dialekty berberyjskie, francuski (głównie w biznesie i dyplomacji)

Głowa państwa: król Muhammad VI (od 23 lipca 1999)
Ustrój: dziedziczna monarchia konstytucyjna. Premier powoływany przez króla; wybory do parlamentu.
Parlament: Izba Radców (Madżlis el-Mustaszarin) i Izba Reprezentantów (Madżlis en-Nuwab)

Bogactwa naturalne: fosforany, ruda żelaza, mangan, ołów, cynk

PKB: 3700 dolarów USA na mieszkańca (według parytetu siły nabywczej w 2001 roku)

Spis treści

1 Warunki naturalne

[edytuj] Warunki naturalne

Maroko leży w zachodniej części Atlasu. Przez środek kraju przebiega pasmo Atlasu Wysokiego (Dżabal Tubkal, 4165 m), równolegle do niego ciągnie się Atlas Średni (Dżabal Bu Nasr, 3340 m) na północy i Antyatlas (Imkut, 2531 m) na południe. Wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego wznoszą się góry Ar-Rif (Dżabal Tidighin, 2456 m). Na północ od Atlasu Średniego rozciąga się Meseta Marokańska. W północno i północno-wschodnej części kamieniste i piaszczyste pustynie Sahary. Nad Oceanem Atlantyckim i w dolnym biegu Wadi Muluja niewielkie niziny. Klimat podzwrotnikowy, na wybrzeżach morskich, w głębi kraju suchy i skrajnie suchy (odmiana górska). Średnia temperatura w styczniu 10–12°C, w lipcu 35-44°C[czasem nawet do 54°C]. Roczna suma opadów w Atlasie Średnim do 1000 mm, na południowej i południowo-wschodnej poniżej 200 mm. W górach zimą występują opady śniegu. Na wybrzeżu atlantyckim częste mgły (wpływ chłodnego Prądu Kanaryjskiego). Rzeki w północnej i zachodniej części (głównie Wadi Umm ar-Rabija, Wadi Muluja), obok zmiennych stanach wód, są wyzyskiwane do nawadniania i do celów energetycznych. Na południu i wschodzie jedynie nieliczne rzeki okresowe (najdłuższa Wadi Dara). Panują stepy i półpustynie, na północ zarośla makii. W górach częściowo zachowane lasy (8% powierzchni kraju), głównie cedry, dąb korkowy, endemiczne drzewo żelazne — argania.

[edytuj] Historia Maroka

Główny artykuł - historia Maroka

Tereny Maroka są siedzibą koczowniczych plemion berberyjskich. Historia Maroka sięga IV wieku p.n.e., kiedy istniało tam państwo mauretańskie (berberyjskie). Przejęte przez Rzymian po upadku Kartaginy, pozostawały przez wieki pod jej władaniem. Później na krótko ziemie te zostały przejęte przez Bizancjum, by stać się ostatecznie domeną świata arabskiego i islamu. Rządzone przez następujące po sobie arabskie dynastie.

W XIX wieku Maroko było areną ścierających się wpływów potęg kolonialnych takich jak Francja, Wielka Brytania, a także przez krótki czas Niemcy. W wyniku porozumienia w Fezie z 1912 roku Maroko stało się protektoratem Francji, a w 1956 roku uzyskało niepodległość. Niepodległe Maroko jest monarchią, które ma ugruntowaną pozycję w świecie arabskim. Od szeregu lat istnieje nierozstrzygnięty problem Sahary Zachodniej, który musiał być zażegnany przez siły ONZ.