PZInż 130
Z Wikipedii
| PZInż 130 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Polska |
| Typ | czołg pływający |
| Załoga | 2 |
| Dane techniczne | |
| Silnik | silnik gaźnikowy PZInż 425 |
| Moc | 100 KM |
| Wymiary | |
| Długość maksymalna | 422 cm |
| Szerokość | 208 cm |
| Wysokość | 188 cm |
| Prześwit | 32 cm |
| Masa | |
| Masa własna | 3 920 kg |
| Pojemność zbiorników paliwa | 210 litrów |
| Opancerzenie | |
| Typ pancerza | nitowany |
| Grubość pancerza | 8 mm |
| Osiągi | |
| Prędkości maksymalne | |
| Na drodze | 60 km/h |
| W wodzie | 8 km/h |
| Zdolność pokonywania przeszkód | |
| Zasięg | po drodze 360 km, w terenie 210 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
PZInż 130 - polski eksperymentalny lekki czołg pływający z okresu przed II wojną światową.
[edytuj] Historia
PZInż 130 był eksperymentalnym pojazdem powstałym na bazie brytyjskiego czołgu Vickers-Carden-Loyd Amphibian. Decyzję o rozpoczęciu prac projektowych nad tą konstrukcją podjęto po fiasku rozmów dotyczących zakupu brytyjskiego pojazdu. Głównym projektantem PZInż 130 był inż. Edward Habich. Nieuzbrojony prototyp czołgu był gotów w roku 1937, 2 października 1937 roku został przekazany na testy wojskowe. Podczas rozmaitych rajdów i prób przejechał około 3500 km bez poważnych usterek, zbierając pochlebne opinie ze względu na swoją prędkość i łatwość pokonywania przeszkód terenowych. Mimo to, w maju 1939 roku Sztab Główny podjął decyzję o nierozwijaniu idei czołgów pływających. Prototyp odesłano do Warsztatu Doświadczalnego w Ursusie. Jego dalsze losy są nieznane.
[edytuj] Konstrukcja
Napęd PZInż 130 stanowił polski silnik benzynowy typu PZInż 425 o mocy 100 KM pozwalający na rozwijanie prędkości dochodzącej do 60 km/h. Taka moc silnika pozwalała na równoczesne napędzanie śruby wodnej jak i gąsienic co pozwalało na szybki wyjazd z wody lub szybszą jazdę po dnie płytkich akwenów. Wodny napęd czołgu stanowiła śruba wodna umieszczona w ruchomej osłonie hydrodynamicznej pełniącej rolę steru. Prototyp czołgu był nieuzbrojony, ale docelowo pojazd miał być wyposażony w pojedynczy karabin maszynowy wz. 25 lub w najcięższy karabin maszynowy wz. 38FK. Początkowo rozważano także nkm Hotchkiss wz.30 kal 13,2 mm ale jego niecelność spowodowała odrzucenie tej możliwości. Wnętrze pojazdu składało się z dwóch komór. W prawej znajdował się silnik, w lewej oprócz załogi znajdował się także peryskop odwracalny Gundlacha. Stanowisko dowódcy czołgu mieściło się w jednoosobowej wieży pochodzącej z prac nad czołgiem TKW. W celu poprawienia pływalności czołgu zastosowano błotniki od środka wypełnione masą korkową oraz zmniejszono wagę czołgu poprzez zastosowanie żeberkowych kół nośnych i lekkich gąsienic. Cały czołg pokryty był pancerzem nitowanym o grubości 8 mm co zapewniało ochronę przed pociskami karabinowymi i odłamkami. Jako że pojazd powstawał równolegle do czołgu lekkiego 4TP, wiele elementów tych pojazdów było zunifikowanych.
| Polskie pojazdy wojskowe 1939 | ||
| Czołgi | Samochody pancerne | |
|---|---|---|
| 7TP | TK-3 | TKS | wz.28 | wz. 34 | wz. 29 | |
| Ciągniki artyleryjskie | Samochody osobowe i ciężarowe | |
| C2P | C4P | C7P | PZInż 302 | PF 508 | PF 518 | PF 508/518 | Ursus A | PF 621 | PF 618 | wz. 34 | |
| Pociągi pancerne | ||
| nr 11 (Danuta) | nr 12 (Poznańczyk) | nr 13 (Gen. Sosnkowski) | nr 14 (Paderewski) | nr 15 (Śmierć) | nr 51 (Pierwszy Marszałek) | nr 52 (Piłsudczyk) | nr 53 (Śmiały) | nr 54 (Groźny) | nr 55 (Bartosz Głowacki) | Smok Kaszubski | ||
| Pojazdy prototypowe i doświadczalne | ||
| 4TP | TKW | 10TP | PZInż 130 | PZInż 152 | PZInż 202 | PZInż 222 | PZInż 303 | PZInż 342 | PZInż. 603 | PZInż. 703 | PZInż. 713 | PZInż. 723 | TKD | TKS-D | ||
