Westland Lysander
Z Wikipedii
Westland Lysander | |
![]() |
|
Dane podstawowe | |
Państwo | Wielka Brytania |
Wytwórnia | Westland Aircraft Limited |
Typ | samolot współpracy z armią |
Konstrukcja | górnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej, podwozie klasyczne – stałe |
Załoga | 2 |
Historia | |
Data oblotu | 15 czerwca 1936 |
Lata produkcji | 1937 – 1942 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 silnik gwiazdowy Bristol Mercury XXX |
Moc | 870 KM (640 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 15,25 m |
Długość | 9,15 m |
Wysokość | 4,42 m |
Powierzchnia nośna | 24,15 m² |
Masa | |
Własna | 1 990 kg |
Startowa | 2 860 kg |
Osiągi | |
Prędkość max. | 340 km/h |
Prędkość minimalna | 90 km/h |
Prędkość wznoszenia | 6,35 m/s |
Pułap | 6 500 m |
Zasięg | 930 km |
Rozbieg | 278 m |
Dobieg | 310 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny maszynowe Browning kal. 7,69 mm 2 sprzężone karabiny maszynowe Lewis kal. 7,69 mm 16 bomb po 10 kg każda na 2 wysięgnikach przytwierdzonych do goleni podwozia albo 3 bomby o łącznej masie 226 kg na zaczepach pod kadłubem |
|
Użytkownicy | |
Wielka Brytania, Polska |
Westland Lysander – brytyjski samolot współpracy z armią, zaprojektowany i zbudowany w 1936 roku w wytwórni Westland Aircraft Limited
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1934 roku w brytyjskiej firmie lotniczej Westland Aircraft Limited opracowano projekt samolotu współpracy z armią lądową służący do rozpoznawania, korygowania ognia artylerii i atakowania celów naziemnych. Projekt powstał pod kierunkiem inż. W. E. Pettera. Pierwszy prototyp został oblatany 15 czerwca 1936 roku. Drugi prototyp, przystosowany do prób w warunkach tropikalnych, zbudowano w grudniu 1936 roku, a na początku 1937 roku wysłano go do Indii, w celu przeprowadzenia prób.
Prototyp oznaczono jako Westland Lysander Mk I skierowany do produkcji seryjnej na początku 1937 roku. W następnych latach wytwarzano następne wersje tego samolotu różniące się między sobą w zasadzie tylko rodzajem silnika. Samolot ten spełniał warunki samolotów krótkiego startu i lądowania (STOL).
Wersje produkowane seryjne samolotu Westland Lysander:
- Mk I – wersja podstawowa z silnikiem Bristol Mercury XII o mocy 890 KM (655 kW)
- Mk II – wersja z silnikiem Bristol Perseus XII o mocy 905 KM (666 kW)
- Mk III – wersja z silnikiem Bristol Mercury XX o mocy 870 KM (640 kW)
- Mk IIIA – wersja z silnikiem Bristol Mercury XXX o mocy 870 KM (640 kW)
- TT Mk IIIA – wersja wersji Mk IIIA przystosowana do holowania celów powietrznych
Produkcja samolotów Westland Lysander trwała do stycznia 1942 roku i w okresie 1937 – 1942 wyprodukowano łącznie 1425 samolotów tego typu wszystkich wersji.
[edytuj] Użycie w lotnictwie
Pierwsze seryjne samoloty Westland Lysander jako pierwszy otrzymał 16 dywizjon RAF. Jesienią 1939 roku 6 dywizjonów Royal Air Force wyposażonych w samoloty Westland Lysander przerzucono do Francji do współpracy z Brytyjskim Korpusem Ekspedycyjnym. W 1940 roku po rozpoczęciu przez Niemców inwazji na Francję okazało się, że samoloty Westland Lysander przy dużej przewadze Luftwaffe w powietrzu są nieprzydatne w bezpośrednich działaniach bojowych, jak rozpoznanie oraz atakowanie pierwszej linii wroga. W czasie działań poniosły ciężkie straty.
W związku z doświadczeniami z Francji, samoloty Westland Lysander zostały wycofane z działań bojowych i pełniły tylko funkcje pomocnicze, służyły do ratowania zestrzelonych u brzegów Anglii lotników, rzadziej do rozpoznania. Od 1943 roku służyły już wyłącznie do szkolenia i służby specjalnej - współpracy z ruchem oporu w okupowanych krajach.
Samoloty Westland Lysander podczas II wojny światowej uczestniczyły również w działaniach bojowych w Grecji, Egipcie, Palestynie, w Indiach i Birmie.
[edytuj] Użycie w lotnictwie polskim
Samoloty Westland Lysander Mk III otrzymał zorganizowany w październiku 1940 roku polski 309 dywizjon współpracy z Armią, a w czerwcu 1942 roku otrzymał on wersję Mk IIIA. Do lipca 1942 roku samoloty te były używane do szkolenia w wykonywaniu różnych zadań we współpracy z 1 Polskim Korpusem w Szkocji. Ponieważ doświadczenia pierwszych lat II wojny światowej wykazały, że samolot ten nie nadaje się do współpracy z jednostkami lądowymi, polski dywizjon nie wykonywał na nich zadań bojowych.
Natomiast samoloty Westland Lysander z dodatkowymi zbiornikami paliwa – co przedłużyło długotrwałość lotu do 8 godzin, były używane w 138 dywizjonie do zadań specjalnych RAF, gdzie była również eskadra polska. Dywizjon ten zajmował się współpracą z ruchem oporu w okupowanych krajach Europy, prawie wyłącznie operując nad terenem okupowanej Francji.
[edytuj] Opis konstrukcji
Samolot Westland Lysander Mk IIIA był dwumiejscowym samolotem współpracy z armią lądową, górnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Kabiny – zakryte. Podwozie klasyczne – stałe, o szerokim rozstawie kół (2,97 m) starannie oprofilowane. Napęd: 1 silnik gwiazdowy, śmigło metalowe trójłopatowe.
Uzbrojenie:
- 2 karabiny maszynowe Browning kal. 7,69 mm – stałe w owiewkach kół podwozia
- 2 sprzeżone karabiny maszynowe Lewis kal. 7,69 mm – ruchome w tylnej kabinie
- 16 bomb po 10 kg każda na 2 wysięgnikach przytwierdzonych do goleni podwozia albo 3 bomby o łącznej masie 226 kg na zaczepach pod kadłubem
Samoloty wojskowe Brytyjskiej Wspólnoty Narodów z okresu II wojny światowej | ||
---|---|---|
Samoloty myśliwskie | ||
Firebrand | Roc | Defiant | Beaufighter | Blenheim | Mosquito | Firefly | Fulmar | Meteor | Gladiator | Hurricane | Tempest | Typhoon | Spitfire | Whirlwind | Boomerang | ||
Samoloty bombowe i torpedowe | ||
Battle | Blenheim | Beaufort | Hampden | Whitley | Wellington | Henley | Stirling | Halifax | Lancaster | Skua | Barracuda | Albacore | Swordfish | ||
Samoloty transportowe i szybowce desantowe | Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
Bombay | Albemarle | York | Hotspur | Hamilcar | Sunderland | Lerwick | Walrus | Anson | Botha | Warwick Lysander | Auster | Vincent | Proctor |
|
Samoloty szkolno - treningowe | Samoloty doświadczalne i prototypy | |
Tutor | Magister | Tiger Moth | Oxford | E.28/39 | Vampire |