Richterskaal
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Die Richterskaal sterkte is 'n wiskundige tegniek wat gebruik word om die groote van 'n aardbewing te meet.
Dit was ontwikkel in 1935 deur Charles Richter in samewerking met Beno Gutenberg, beide van die California Institute of Technology. Die Richterskaal ken 'n enkele nommer toe aan die sterkte van die aardbewing. Die mees korrekte naam is die ML Skaal (vir local magnitude).