Henryk Pietraszkiewicz

Z Wikipedii

Henryk Pietraszkiewicz kontradmirał
ur. 3 I 1923 w Kolonii Woronowo
Kariera:
zastępca dowódcy Marynarki Wojennej ds. liniowych
Sztab Główny Marynarki Wojennej
9 Flotylla Obrony Wybrzeża
1. Brygada Okrętów Podwodnych
ORP "Sęp"
ORP "Sprawny"
Działania wojenne:
II wojna światowa (front wschodni):
•  bitwa o Warszawę  •  walki na Wale Pomorskim i o Kołobrzeg  •  forsowanie Odry  •  bitwa o Berlin i starcia nad Łabą
Odznaczenia:

Henryk Pietraszkiewicz, właśc. Hieronim Henryk Pietraszkiewicz (ur. 3 stycznia 1923 roku) - polski kontradmirał, inżynier techniki nawigacji i magister historii. Jest oficerem politycznym piechoty oraz morskim dyplomowanym oficerem pokładowym okrętów podwodnych i torpedowych. W latach 1944-1946 przebył szlak bojowy z Warszawy do Berlina w składzie 1. Armii Wojska Polskiego. Po II wojnie światowej, do 1984 roku służył w Marynarce Wojennej, dowodząc OORP "Sprawny" i "Sęp", 1. Brygadą Okrętów Podwodnych oraz 9 Flotyllą Obrony Wybrzeża. Karierę zakończył na stanowisku zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej ds. liniowych.

[edytuj] Wykształcenie

Henryk Pietraszkiewicz urodził się 3 stycznia 1923 roku w Kolonii Woronowo na Wileńszczyźnie. W 1939 roku ukończył Gimnazjum im. Ks. Grzegorza Piramowicza w Dziśnie. Po wcieleniu w 1944 od Armii Czerwonej, a następnie do Ludowego Wojska Polskiego odbył frontowe kursy - podoficerski i oficerski - w batalionie szkolnym 4. Dywizji Piechoty im. Płka Jana Kilińskiego.

W okresie od 1946 do 1949 roku ukończył jako prymus Wydział Pokładowy Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni. Jest również absolwentem Wyższego Kursu Akademickiego w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR im. Marsz. Klimenta Woroszyłowa w Leningradzie (lata 1955-1956). W 1966 roku uzyskał kolejno tytuł magistra historii na Wydziale Humanistycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku oraz tytuł inżyniera nawigatora statku morskiego na Wydziale Pokładowym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni.

[edytuj] 1. Armia Wojska Polskiego

Służbę liniową rozpoczął na froncie wschodnim w 1945 roku. Został zastępcą dowódcy baterii moździerzy ds. polityczno-wychowawczych w 10 Pułku Piechoty 4. Dywizji Piechoty. Z tą jednostką brał udział w bitwie o Warszawę, w przełamywaniu Wału Pomorskiego, w bitwie o Kołobrzeg, w forsowaniu Odry, w bitwie o Berlin oraz w walkach nad Łabą. Po zakończeniu działań wojennych był do 1946 roku instruktorem propagandy w 10 Pułku Piechoty.

[edytuj] Marynarka Wojenna

Pierwsze stanowisko służbowe w Marynarce Wojennej objął w 1949 roku na ścigaczu okrętów podwodnych ORP "Sprawny" z dywizjonu ścigaczy w Gdyni, na którym został dowódcą okrętu. Jeszcze w tym samym roku wyznaczono go na zastępcę dowódcy okrętu podwodnego ORP "Sęp" w dywizjonie okrętów podwodnych w Gdyni. Od 1951 do 1954 roku dowodził ORP "Sęp", po czym zajmował posadę szefa sztabu dywizjonu okrętów podwodnych. W 1956 roku został dowódcą 1. Brygady Okrętów Podwodnych w Gdyni. W latach 1966-1969 dowodził 9 Flotyllą Obrony Wybrzeża w Helu, a w 1969 roku przez krótki czas był komendantem Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej. Następnie pełnił służbę w Dowództwie Marynarki Wojennej w Gdyni, początkowo jako szef Sztabu Głównego Marynarki Wojennej - I zastępca dowódcy Marynarki Wojennej, a od 1979 roku zastępca dowódcy Marynarki Wojennej ds. liniowych. W 1984 roku przeszedł w stan spoczynku.

Awansował kolejno na stopnie oficerskie:

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Nautologicznego oraz Ligi Morskiej i Rzecznej. W okresie od 1982 do 1986 roku sprawował funkcję prezesa Zarządu Głównego Ligi Morskiej i Rzecznej. Działa w Bractwie Okrętów Podwodnych i Stowarzyszeniu Oficerów Marynarki Wojennej Rzeczypospolitej Polskiej oraz Stowarzyszeniu Miłośników Okrętu Muzeum "Błyskawica". W 2001 roku otrzymał doktorat honoris causa Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni.

[edytuj] Odznaczenia

• Krzyż Komandorski, Krzyż Oficerski i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta)
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi
• Złoty, Srebrny i Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Złoty, Srebrny i Brązowy Medal Za zasługi dla obronności kraju
• Medal za Warszawę 1939-1945
• Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Medal Za udział w walkach o Berlin
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Order Czerwonego Sztandaru (radziecki)
• Medal Za zdobycie Berlina (radziecki)
• Medal za wyzwolenie Warszawy (radziecki)
• Medal za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 (radziecki)
• Medal Eugeniusza Kwiatkowskiego (przyznawany przez Instytut Morski w Gdańsku)
• Złoty Kompas (nagroda czasopisma Bandera)
• Pierścień Hallera

[edytuj] Bibliografia

• Strona internetowa Marynarki Wojennej Rzeczypospolitej Polskiej

Poprzednik kmdr Tadeusz Mandat

Dowódca 9 Flotylli Obrony Wybrzeża 1966 - 1969

Następca kmdr Mieczysław Lechowski

Marynarka Wojenna Rzeczypospolitej Polskiej (MW RP)

Historia | Jednostki organizacyjne | Admirałowie Klasy okrętów | Rangi okrętów | Stopnie wojskowe | Mundury | Skrót "ORP" | Bandera wojenna Dowództwo | Centrum Operacji Morskich 3 Flotylla Okrętów | 8 Flotylla Obrony Wybrzeża | Brygada Lotnictwa | 1 Morski Pułk Strzelców | 11 Pułk Łączności | 6 Ośrodek Radioelektroniczny | Akademia | Szkoła Podoficerska | Centrum Szkolenia | Ośrodek Szkolenia Nurków i Płetwonurków Wojska Polskiego | Ośrodek Szkolenia Żeglarskiego | Biuro Hydrograficzne | Zespół Informatyki | Centralna Składnica | Stocznia | Archiwum | Klub | Muzeum | Orkiestra Reprezentacyjna