Engleski jezik
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Engleski jezik English |
|
Države govorenja: |
SAD, Ujedinjeno Kraljevstvo, Kanada, Australija i druge |
Regije govorenja: |
Uglavnom Zapadna Evropa, Sjeverna Amerika i Australazija |
Broj govornika: | maternji jezik: oko 340 miliona strani jezik: oko 600 miliona |
Rang: | 3. |
Jezična porodica: | indoevropski germanski |
Službeni status | |
Služben u: | Ujedinjeno Kraljevstvo, Kanada, Australija, Novi Zeland, većina ostalih zemalja Commonwealtha, mnoge države SAD-a i druge |
Regulatori: | nema oficijelne regulacije |
Jezični kôd | |
ISO 639-1: | en |
ISO 639-2: | eng |
SIL | ENG |
Vidi također: Jezik | Popis jezika |
Engleski jezik spada u grupu Zapadno-germanskih jezika koji je potekao u Engleskoj od Staroengleskog jezika (Anglo Saksonskog jezika) koji se opet razvio od jezika koje su donijeli naseljenici iz dijelova današnje Njemačke i Danske. Drugi je jezik po broju korisnika u svijetu a maternji je jezik za oko 340 miliona stanovnika širom svijeta. Engleski je jezik je i oficijelni jezik u mnogim državama širom svijeta što je ostvareno kroz vojni, ekonomski i kulturni uticaj Velike Britanije tokom 18. i 19. vijeka i uticaj SAD-a tokom 20. vijeka.
Sadržaj |
Historija jezika
Engleski jezik je nastao iz jezika germanskih plemena koja su se u kasnom starom vijeku naselila na jugoistoku otoka Velike Britanije. S razvojem kolonijalnog carstva Engleske, u područjima koja je kolonizirala njen je jezik postajao dominantan, a često i službeni. U Sjedinjenim Američkim Državama na saveznoj razini ne postoji službeni jezik, ali de facto službeni jezik je engleski. U Kanadi se, osim u Quebecu gdje je dominantniji francuski, također govori engleski. Jezici indijanskih plemena koja su živjela u Sjevernoj Americi su skoro izumrli, kako su dotična plemena raseljena u rezervate i pri tome bitno reducirana, a praktično svi njihovi pripadnici asimilirani u današnju civilizaciju.
Sličan proces zbivao se za vrijeme kolonizacije Južnoafričke Republike, Australije te Novog Zelanda, s istim posljedicama.
Gramatika
Za razliku od bosanskog i većine slavenskih jezika engleski je tokom historijskog razvoja gotovo izgubio deklinaciju imenica i pridjeva:
- množina pravilnih imenica tvori se dodavanjem nastavka s ili es,
- praktično postoje dva padeža, nominativ i tzv. saksonski genitiv
Izgovor
Engleski za većinu riječi ima tzv. historijski pravopis koji je uglavnom fiksiran u vrijeme izuma tiskarstva pa je zbog jezičnih promjena teško predvidjeti izgovor riječi na temelju zapisanog oblika. Također, u engleskom postoje neki glasovi kojih nema u našem jeziku, primjerice suglasnik /ð/ u riječi the i veći broj samoglasnika i dvoglasa.
Vanjski linkovi
- Online rječnik ((en))
- Cambridge rječnik ((en))
- Engeski online riječnici ((en))
- Online alati za učenje engleskog jezika
- Engleska Wikipedija ((en))
Službeni jezici Evropske unije | ||
---|---|---|
bugarski | češki | danski | engleski | estonski | finski | francuski | grčki | irski italijanski | letonski | litvanski | mađarski | malteški | njemački | poljski portugalski | rumunski | slovački | slovenski | holandski | španski | švedski |
||
Izvor: Službena stranica EU |