زبان انگلیسی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
زبان انگلیسی یکی از زبان‌های هندواروپایی از شاخه ژرمنی است. از دیگر زبان‌های شاخه ژرمنی می‌توان از آلمانی، هلندی، دانمارکی، سوئدی و نروژی نام برد. از آنجا که زبان فارسی نیز زبانی هندواروپایی (از شاخه آریایی) است، زبان فارسی با زبان‌های ژرمنی از جمله با انگلیسی خویشاوند است. خود شاخه ژرمنی به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می‌شود که انگلیسی به ژرمنی غربی تعلق دارد. امروزه حدود نیمی از مجموعه واژگان زبان انگلیسی و دستور آن زبان از همان ریشه ژرمنی است ولی نیم دیگر را وامواژه‌ها تشکیل می‌دهند. بیشتر این وامواژه‌ها از زبان‌های لاتین و فرانسوی و بخشی دیگر از یونانی و دیگر زبانها به انگلیسی وارد شده‌اند.
زبان انگلیسی به عنوان زبان مادری در کشورهای انگلستان، آمریکا، کانادا، استرالیا، ایرلند، نیوزلند، افریقای جنوبی و بسیاری کشورهای دیگر تکلم می‌شود. انگلیسی امروزه ار نظر تعداد گویشوَر، پس از چینی، اسپانیایی و هندی، چهارمین زبان جهانست. تعداد کسانی که زبان مادری‌شان انگلیسی است امروزه 380 میلیون نفر است. انگلیسی در بسیاری از کشورها زبان میانجی است و مهم‌ترین زبان دنیا در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، نظامی، صنعتی، فرهنگی و علمی در روابط بین‌الملل بشمار میآید.
[ویرایش] منابع
- Albert C. Baugh & Thomas Cable, A History of the English Language, Fourth Edition, (Prentice Hall, 1993).
[ویرایش] پیوند به بیرون
- آموزش زبان انگلیسی از راه دور
- واژه‌های فارسی در زبان انگلیسی
- واژگان فارسی در انگلیسی: تبادل فرهنگها و زبانها، مولف: احمد میرفضائلیان، فرهنگ معاصر، 1385.
 |
زبان‌های رسمی اتحادیه اروپا |  |
|---|---|---|
| آلمانی | اسپانیایی | استونیایی | اسلونیایی | اسلوواک | انگلیسی | ایتالیایی ایرلندی | بلغاری | پرتغالی | چکی | دانمارکی | رومانیایی | سوئدی | فرانسوی فنلاندی | لاتویایی | لهستانی | لیتوانیایی | مالتی | مجاری | هلندی | یونانی |
||
| منبع: European Union website | ||
