Kostaryka
Z Wikipedii
República de Costa Rica | |||||
|
|||||
Dewiza: (hiszp.) ¡Pura vida! (To jest życie) |
|||||
![]() |
|||||
Język urzędowy | hiszpański | ||||
Stolica | San José | ||||
Ustrój polityczny | republika | ||||
Głowa państwa | prezydent Oscar Arias Sanchez | ||||
Szef rządu | prezydent Oscar Arias Sanchez | ||||
Powierzchnia • całkowita • wody śródlądowe |
125. na świecie 51 100 km² 0,7% |
||||
Liczba ludności • całkowita (2006) • gęstość zaludnienia |
123. na świecie 4 325 000 85 osób/km² |
||||
Niepodległość | od Hiszpanii 15 września 1821 |
||||
Jednostka monetarna | colón (CRC) | ||||
Strefa czasowa | UTC -6 | ||||
Hymn państwowy | Noble patria, tu hermosa bandera (Twa piękna flaga, Ojczyzno) |
||||
Kod ISO 3166 | CR | ||||
Domena internetowa | cr | ||||
Kod samochodowy | CR | ||||
Kod telefoniczny | +506 | ||||
![]() |
Kostaryka (Costa Rica, Republika Kostaryki - República de Costa Rica) – państwo w Ameryce Środkowej nad Morzem Karaibskim i Oceanem Spokojnym. Graniczy od północy z Nikaraguą na odcinku 309 km i od południa z Panamą - 330 km. Łączna długość wybrzeża karaibskiego i pacyficznego wynosi 1290 km.
Spis treści |
[edytuj] Geografia
Kostaryka to kraj wyżynno - górzysty, położony w strefie aktywności sejsmicznej. Znajdują się tu także liczne wulkany, niektóre aktywne. Niziny występują jedynie na wybrzeżach oraz w dolinach większych rzek: San Juan, Tempsique i Cañas. Przez środek kraju bięgną trzy główne pasma górskie: Cordillera de Guanacaste (wulkan Miravalles, 2021 m n.p.m.), Cordillera Central (wulkany Irazú, 3432 m n.p.m. i Turrialba, 3421 m n.p.m.) oraz Cordillera de Talamanca z najwyższym szczytem Kostaryki Chirripó Grande (3820 m n.p.m.). Między pasmami Cordillerą Central a de Talamanca znajduje się niewielka wyżyna Cartago, położona na wysokości 1400 m n.p.m. U podnóży Cordillera Central rozciąga się zajmująca ok. 900 km² śródgórska kotlina Valle Central. Tutaj ulokowała się stolica kraju San José i inne ważne miasta Kostaryki (Cartago, Alajuela, Heredia). W sumie mieszka tu ponad połowa mieszkańców kraju.
Wybrzeże karaibskie ma charakter niskiego wybrzeża lagunowego. Za to wybrzeże pacyficzne ma dobrze rozwiniętą linię brzegową z licznymi zatokami (Dulce, Coronado, Nicoya, Papagayo). Rzeki Kostaryki są krótkie i bystre. Do największych rzeka należą: San Juan (graniczna), Reventazón i Chirripó. Brak większych jezior, poza sztucznym zbiornikiem wodnym Arenal.
Klimat Kostaryki to klimat podrównikowy. Na wybrzeżu karaibskim wiatry pasatowe przynoszą obfite opady przez cały rok (2000-6000 mm rocznie). Natomiast po stronie pacyficznej opady są mniejsze (1000-2000 mm) i występują w okresie od maja do grudnia. W pozostałych miesiącach panuje susza. Średnie roczne temperatury wynoszą ok. 26°C na wybrzeżu i 18-20°C w głębi kraju, na wyższych wysokościach.
[edytuj] Historia
W okresie przedkolumbijskim, między 750 a 1500, na obszarze dzisiejszej Kostaryki rozwijały się kultury indiańskie. W 1502 do wybrzeża Kostaryki dotarł Krzysztof Kolumb, który spodziewał się tu odkryć legendarną krainę złota; nazwał to wybrzeże Costa Rica, czyli "bogate wybrzeże". Obszar ten podbił w imieniu Hiszpanii Juan Vasquez de Coronado w latach 1561-1565. Założył on pierwszą stolicę Kostaryki Cartago. Już w czasie podboju de Coronado miejscowi Indianie występowali zbrojnie przeciwko Hiszpanom. Kolejne bunty w latach 1673 i 1709 spotkały się z ostrą reakcją kolonizatorów i doprowadziły do ich nieomal całkowitego wyniszczenia.
Kostaryka proklamowała niepodległość w 1821 i wraz z sąsiednimi republikami weszła w skład Stanów Zjednoczonych Ameryki Środkowej. Od 1839 jest niezależną republiką. W 1871 przyjęta została konstytucja Kostaryki, która była później kilkakrotnie poprawiana. W 1948 roku wybuchła wojna domowa, a prezydent Teodor Picado Michalski udał się na emigrację. W 1949 nowy prezydent José Figueres Ferrer rozwiązał armię i od tej pory Kostaryka utrzymuje jedynie paramilitarną policję.
[edytuj] Ustrój polityczny
Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
[edytuj] Podział administracyjny
-
Zobacz więcej w osobnym artykule: Podział administracyjny Kostaryki.
Kostaryka dzieli się na 7 prowincji:
prowincja | stolica | powierzchnia w km² |
ludność (2000) | |
---|---|---|---|---|
Alajuela | Alajuela | 9 754 | 716 286 | |
Cartago | Cartago | 3 125 | 432 395 | |
Guanacaste | Liberia | 10 141 | 264 238 | |
Heredia | Heredia | 2 657 | 354 732 | |
Limón | Limón | 9 189 | 1339 295 | |
Puntarenas | Puntarenas | 11 226 | 357 483 | |
San José | San José | 4 960 | 1 345 750 |
[edytuj] Społeczeństwo
Pod względem struktury etnicznej, Kostaryka to kraj wyjątkowy jak na Amerykę Środkową. Około 84% ludności stanowi ludność biała. Pozostała część społeczeństwa to Metysi (10%), Murzyni i Mulaci (5%) oraz Indianie (1%). Dominującym wyznaniem jest katolicyzm (81%). Językiem urzędowym jest język hiszpański. Jest on w powszechnym użyciu. Jedynie Murzyni i Mulaci, zamieszkujący głównie prowincję Limón posługują się głównie językiem angielskim.
[edytuj] Gospodarka
Podstawowe informacje o ekonomii Kostaryki w CIA Factbook
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Strona internetowa o Kostaryce.
- CIA Factbook (en).
- Kostaryka in English (en)
- Costa Rica Travel Guide
- (en) (es) [http://www.cambiodeldolar.com CambioDelDolar.com - Kostaryki Colon (CRC) <=> Dolar amerykański
- Photos and more...
(USD)]
Antigua i Barbuda • Bahamy • Barbados • Belize • Dominika • Dominikana • Grenada • Gwatemala • Haiti • Honduras • Jamajka • Kanada • Kostaryka • Kuba • Meksyk • Nikaragua • Panama • Saint Kitts i Nevis • Saint Lucia • Saint Vincent i Grenadyny • Salwador • Stany Zjednoczone • Trynidad i Tobago
Terytoria autonomiczne i zależne: Anguilla • Antyle Holenderskie[1] • Aruba • Bermudy • Brytyjskie Wyspy Dziewicze • Grenlandia • Gwadelupa • Kajmany • Martynika • Montserrat • Navassa • Portoryko • Saint-Barthélemy • Saint-Martin • Saint-Pierre i Miquelon • Turks i Caicos • Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych
- ↑ 15 grudnia 2008 Antyle Holenderskie przestaną istnieć, a w ich miejsce utworzonych zostanie 5 osobnych terytoriów zależnych Holandii: Bonaire, Curaçao, Saba, Sint Eustatius i Sint Maarten
Język francuski:
Francja • Haiti • Monako • Senegal • Wybrzeże Kości Słoniowej
Język hiszpański:
Argentyna • Dominikana • Ekwador • Filipiny • Gwatemala • Hiszpania • Honduras • Kolumbia • Kostaryka • Kuba • Meksyk • Nikaragua • Panama • Paragwaj • Peru • Urugwaj • Wenezuela
Język portugalski:
Angola • Brazylia • Gwinea Bissau • Mozambik • Portugalia • Republika Zielonego Przylądka • Timor Wschodni • Wyspy Świętego Tomasza i Książęca