Nikol A-2
Z Wikipedii
Nikol A-2 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Polska |
Wytwórnia | Warsztaty parku lotniczego MDL |
Typ | szkolny samolot-amfibia |
Konstrukcja | grzbietopłat o konstrukcji drewnianej, podwozie stałe – pływakowe |
Załoga | 2 (instruktor, uczeń) |
Historia | |
Data oblotu | 4 marca 1939 |
Lata produkcji | 1939 |
Dane techniczne | |
Napęd | De Havilland Gipsy Major |
Moc | 130 KM (96 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 12,6 m |
Długość | 7,70 m |
Wysokość | 3,10 m |
Powierzchnia nośna | 21,50 m² |
Masa | |
Własna | 630 kg |
Użyteczna | 320 kg |
Startowa | 950 kg |
Zapas paliwa | 235 l |
Osiągi | |
Prędkość max. | 147 km/h |
Prędkość przelotowa | 120 km/h |
Prędkość wznoszenia | 2,4 m/s |
Pułap | 3800 m |
Zasięg | 600 km |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Polska, Niemcy |
Nikol A-2 – polski prototypowy samolot – amfibia szkolny wybudowany w 1939 roku
[edytuj] Historia
W 1929 roku inż. Jerzy Nikol rozpoczął projektowanie samolotu – amfibii, był to jego osobisty projekt. W 1934 roku dokonano badań w tunelu aerodynamicznym w Warszawie modelu tego samolotu. Następnie własnym staraniem konstruktora projekt i obliczenia udało mu się zatwierdzić w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa w Warszawie. Konstruktor nadał mu wtedy nazwę Nikol A-2.
Nowym samolotem w 1935 roku zainteresowało się Kierownictwo Marynarki Wojennej, które zamierzało zastosować samolot-amfibię Nikol A-2 jako samolot pokładowy stawiacza min ORP „Gryf”. Także Morski Dywizjon Lotniczy chciał go używać jako samolot szkolny i patrolowy.
Do budowy prototypu samolotu Nikol A-2 przystąpiono w warsztatach parku lotniczego MDL w Pucku. Budowa prototypu trwał długo, ze względu na miejsce jego budowy i zakończona została dopiero w marcu 1939 roku.
Pierwszy lot samolotu Nikol A-2 odbył się 4 marca 1939 roku, a próby w locie trwały do końca sierpnia 1939 roku.
Po wybuchu II wojny światowej samolot-amfibia Nikol A-2 1 września 1939 roku został ewakuowany do portu wojennego na Helu. Tam został kilkakrotnie ostrzelany i uszkodzony w czasie bombardowań portu przez lotnictwo niemieckie.
Po zajęciu Helu przez Niemców, samolotem Nikol A-2 zainteresowało się lotnictwo niemieckiej marynarki wojennej i wywiozło go do Niemiec. Tam został wyremontowany i służył jako eksponat w jednej z baz morskich. Najprawdopodobniej został zniszczony w wyniku działań wojennych.
[edytuj] Konstrukcja
Samolot Nikol A-2 był dwumiejscowym szkolnym samolot-amfibia. Grzbietopłatem o konstrukcji drewnianej. Podwozie pływakowe – stałe, kołowe podnoszone za pomocą korby. Napęd: 1 silnik rzędowy chłodzony powietrzem 4-cylindrowy De Havilland Gipsy Major, śmigło pchające, trójłopatowe drewniane.
Kadłub o spodniej części łodziowej miał konstrukcję półskorupową, drewnianą i był kryty sklejką. Podzielona go na kilka grodzi wodoszczelnych. Z przodu w górnej części kadłuba znajdowała się zakryta kabina załogi z dwoma miejscami obok siebie, wyposażona w dwie sterownice i niezbędne przyrządy pokładowe. Osłona kabina była otwierana ze stałym wiatrochronem, istniała możliwość jej odrzucenia w przypadku awarii. Za kabiną umieszczono bagażnik, a za nim główny zbiornik paliwa o pojemności 200 l. Za skrzydłami wykonano na grzbiecie kadłuba hermetyczny właz do bagażnika, głównego zbiornika paliwa i pompy. Na końcu kadłuba zamocowano usterzenie klasyczne z dwoma usterzeniami pionowymi. Stateczniki kryte były sklejką, stery płótnem.
Do środkowej części kadłuba przytwierdzono płat o konstrukcji drewnianej i kształcie trapezowym, wolnonośny, dwudźwigarowy, do tylnego dźwigara kryte był sklejką, a dalej płótnem. W środkowej części płata usytuowano zbiornika paliwa o pojemności 35 l.
Nad płatem w środkowej części zamontowano na łożu w kształcie piramidki z rurek stalowych i duralowych silnik rzędowy ze śmigłem pchającym
Pływaki podskrzydłowe drewniane z przegrodami wodnoszczelnymi były kryte sklejką i mocowane do skrzydeł za pomocą rurek stalowych. Podwozie kołowe główne, z kołami wyposażonymi w hamulce, było podnoszone do góry za pomocą korby i opuszczane pod własnym ciężarem. Pod skrzydłami umieszczono boczne pływaki stabilizujące.
Polskie samoloty wojskowe z 1939 roku | ||
Samoloty myśliwskie | Samoloty bombowe | |
---|---|---|
PZL P.7 | PZL P.11 | PZL.23 Karaś | PZL.37 Łoś | PZL.43 Karaś | |
Samoloty rozpoznawcze | Samoloty lotnictwa morskiego | |
Lublin R.XIII | RWD-14 Czapla | LWS-3 Mewa | Lublin R.VIII | Lublin R.XIII | CANT Z.506 | |
Samoloty łącznikowe | ||
PWS-26 | RWD-8 | RWD-13 | RWD-17 | ||
Samoloty szkolne i transportowe | ||
Fokker F.VII | Potez 25 | PWS-26 | RWD-8 | LWS-4 Żubr | PWS-10 | PWS-16 | ||
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne | ||
PWS-33 Wyżeł | PZL.38 Wilk | PZL.42 | PZL.46 Sum | PZL.50 Jastrząb | Nikol A-2 |