Równanie różniczkowe
Z Wikipedii
Równanie różniczkowe jest to równanie, które wyznacza zależność między nieznaną funkcją a jej pochodnymi.
Rozwiązanie równania różniczkowego polega na znalezieniu funkcji y, której pochodne spełniają to równanie. Na przykład równanie różniczkowe y'' + y = 0 ma ogólne rozwiązanie w postaci y = Acosx + Bsinx, gdzie A i B są stałymi wyznaczonymi z warunków brzegowych.
Równania różniczkowe można podzielić na:
- równania różniczkowe zwyczajne — w których szukamy funkcji jednej zmiennej
- równania różniczkowe cząstkowe — w których szukamy funkcji wielu zmiennych
Żeby rozwiązać równanie różniczkowe należy sprowadzić je do jednej ze standardowych form, a następnie użyć odpowiadającego tej formie przekształcenia.
Spis treści |
[edytuj] Równania postaci
W najprostszym przypadku występuje tylko raz, a y i inne pochodne nie występują wcale. Rozwiązać taki problem możemy całkując obie strony równania:
Nie należy przy tym zapominać o czynniku stałym z prawej strony.
Przykład:
Przykład 2:
- — musimy najpierw sprowadzić do standardowej postaci
- — i scałkować prawą stronę
[edytuj] Równania o zmiennych rozdzielonych
Powyższą metodę można uogólnić na szerszą klasę równań:
W ich przypadku całkuje się obie strony:
Po lewej uzyska się jakieś wyrażenie zawierające y(x), po prawej zaś wyrażenie zawierające tylko samo x. Odpowiednio przekształcając to (już nie różniczkowe) równanie można uzyskać zamkniętą postać y(x).
Przykład:
[edytuj] Równania postaci
Czyli tzw. liniowe równania różniczkowe jednorodne.
Rozwiązaniem takiego równania jest (w tym c = 0):
Żeby to udowodnić podstawmy y(x) do równania różniczkowego:
- — możemy z obu stron pozbyć się stałej c
- — ze wzoru na pochodną funkcji złożonej
- — a pochodna całki po funkcji jest równa danej funkcji
Przykład:
[edytuj] Równania postaci
Czyli tzw. liniowe równania różniczkowe niejednorodne.
Rozwiązaniem takich równań jest:
Co możemy przedstawić prościej jako:
Przykład:
- P(x) = lnx + c
- — gdzie nie da się przedstawić w prostszej postaci.
Dowód: Podstawmy rozwiązanie do równania różniczkowego:
Co też należało pokazać.
[edytuj] Równania Bernoulliego
Równania Bernoulliego to równania postaci:
- , dla dowolnej liczby rzeczywistej α (oprócz trywialnych przypadków 0 i 1, które redukują się bez podstawiania do równań liniowych)
Rozwiązujemy je sprowadzając je do równań liniowych przez podstawienie:
- v(x) = (y(x))1 − α
Wtedy możemy rozwiązać równanie liniowe z v(x):
A następnie wyprowadzamy y(x) z v(x).
Podstawienie to jest poprawne, ponieważ:
Przykład:
- v(x) = (y(x)) − 2
- — co już potrafimy rozwiązać
[edytuj] Równania postaci
Równania takie rozwiązuje się podstawiając .
- y(x) = xv(x)
Czyli po podstawieniu otrzymujemy:
Co powinno być znacznie łatwiejsze do rozwiązania.
Przykład:
- – możemy uprościć postać czynnika stałego
[edytuj] Czynnik stały
Często w trakcie rozwiązywania równania pojawia się czynnik stały, a potem wyrażenia z tym czynnikiem coraz bardziej się komplikują. Możemy chcieć je uprościć, wprowadzając na miejsce czynnika stałego jakiś inny, np.:
Wolno nam też robić rzeczy, których w innych sytuacjach nie powinniśmy, np.:
- ex + c = ecex = c1ex
Na pierwszy rzut oka nie wygląda to na poprawne przekształcenie – co jeśli ktoś przyjmie za c1 liczbę ujemną ? Równania różniczkowe jednak, nawet jeśli interesują nas tylko wyniki rzeczywiste, robimy tak naprawdę na liczbach zespolonych – dla rzeczywistych c, ec generuje nam wszystkie liczby dodatnie, ec + iπ zaś wygeneruje nam zaś wszystkie liczby ujemne (a inne ec + ix dadzą nam wyniki zespolone, których być może nie chcemy).