Iesus
E Vicipaedia
Iesus (-u, m.) (Graece: Ιησοῦς Iēsûs ; Hebraice yĕhošūa‘), etiam appellatus Iesus Nazarenus et Iesus Christus (Graece: Χριστός 'Unctus'), est praecipuissimus Christianismi, et ut Messias et, plurimis Christianis, ut deus humana specie indutus. Fontes praecipui de vita Iesu sunt quattuor evangelia canonica Bibliorum Sacrorum, quae eum ut magister (Hebraice: rabbinum) et Galileanum, qui cum ducibus religiosis Iudaicis dissidebat et qui extra Hierosolymam, regnante procuratore Pontio Pilato, cruci suffixus est, describunt.
Plurimi Christiani unum Deum, qui ex trinitate cuius Iesum unum est constat, et Iesum esse messiam sive christum praedictum in Vetere Testamento, credunt. Christiani etiam Iesum in cruce mortuum esse—ideo crux est signum religiosum primum Christianismi—et eum postea revivixisse et eum hominem curare, credunt. Musulmani Iesum in numero esse fatidicorum antiquissimorum dilectissimorumque Dei et quoque messiam credunt etsi huic significationem dissimilem cui Christianorum attribuunt, quoniam non etiam divinitatem Iesu credunt. Plurimae religiones aliae interpretationem animi ullam praecipuam Iesu non attribuunt.
[recensere] Vita evangeliis
Iesus in Bethlehem natus esse a Virgine Maria dicitur. Vixit circa 33 annos, et evangelia de ultimis tribus annis ante mortem suum scripta sunt. Evangelia referunt Iesum esse filium Dei salvatoremque hominum bonae voluntatis. Referunt Deum homines amare, et hominem Deum amare debere quia est pater in caelo. Iesus discipulos suos docebat et, ut dicitur, multos homines aegrotos curabat. Multi ad Deum ducebat. Cum Hierosolymam visitavit, multitudo eum regem salutaverat, sed traditur a Iudas Iscarioth, uno e suorum, et pharisaei eum cum Romanis ceperunt et ad mortem condamnerunt. Christiani vere testificant eum post triduum resurrexisse, et in coelos ascendisse.
[recensere] Vide etiam
- INRI (significans Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum)
- Evangelia (Haec sunt scripta religiosa de vita Iesu)
[recensere] Nexus externi
Vide Iesus in Victionario. |