Karlsruhe

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł dotyczy miasta w Niemczech. Zobacz też: inne miejsca o tej nazwie.

Karlsruhe


Herb miasta	Mapa

Państwo

Niemcy

Kraj związkowy

Badenia-Wirtembergia

Powierzchnia

173,46 km²

Populacja (31 XII 2005)
- liczba ludności
- gęstość

285 263
1645 osób/km²

Położenie

49°00' N
08°24' E

Tablice rejestracyjne

Strona internetowa miasta

Karlsruhe - miasto w południowo-zachodnich Niemczech (Badenia-Wirtembergia), na Nizinie Górnoreńskiej, nad rzekami Alb i Pfinz (dopływy Renu). Wysokość n.p.m. wynosi: 115 m.

[edytuj] Historia

Nazwa miasta pochodzi od imienia margrabiego Badenii, Karola Wilhelma von Baden-Durlach, który założył je w 1715 w lesie Hardt. W latach 1724-1918 było miastem rezydencjonalnym władców Badenii, którzy wcześniej mieli siedzibę w pobliskim Durlach. Całkowicie sztuczna lokacja miała na początku problemy z przyciągnięciem planowanej liczby osadników, wprowadzono zatem ulgi podatkowe dla nowych mieszkańców. W 1745 Karlsruhe uzyskało prawa miejskie. Do 1952 było stolicą Badenii, zjednoczonej wówczas ostatecznie z Wirtembergią.

Po 1801 nastąpiło pierwsze rozszerzenie miasta na południe i wytyczenie nowego rynku. Ekspansja terytorialna Badenii i podniesienie do rangi wielkiego księstwa na pocz. XIX w., a także powstanie od 1844 węzła kolejowego dały podstawy do szybkiego rozwoju miasta. Zbudowano port rzeczny i pierwszy stały most na Renie. Powstały cztery duże przedmieścia (Miasto Wschodnie, Południowe, Południowo-Zachodnie i Zachodnie), a dwa sąsiednie miasta zostały przyłączone: Mühlburg na zachodzie w 1885 i Durlach na wschodzie w 1939. Po reformie administracyjnej w 1972 wchłonięte zostało także miasto Grötzingen. Silny rozwój zabudowy wymusił w 1913 przebudowę linii kolejowych i przeniesienie dworca o około 2 km na południe.

Już w wieku XIX Karlsruhe było znaczącym w Europie ośrodkiem naukowym, swoje pionierskie badania nad falami elektromagnetycznymi prowadził tu Heinrich Hertz. Znany jest też wynalazca prymitywnego roweru oraz drezyny kolejowej Karl Drais Freiherr von Sauerbronn.

W początku XIX w. w Karlsruhe zebrał się pierwszy współczesny parlament w Niemczech. Wiosna Ludów 1848 i rewolucja 1918 miały w samym mieście stosunkowo łagodny przebieg.

W 1916 w mieście nastąpił pierwszy w historii nalot bombowy na cele wyłacznie cywilne - francuskie samoloty zaatakowały miast w odwecie za wcześniejszy nalot na zakłady w Bar-le-Duc. Głównym celem był m.in. namiot cyrkowy przy jednej z głównych ulic - Ettlinger Straße. W wyniku bombardowania oraz paniki zginęło 85 dzieci i 34 dorosłych, a 169 osób odniosło rany.

Po I wojnie światowej na skutek utraty Alzacji przez Niemcy miasto podupadło gospodarczo. W II wojnie światowej silnie zniszczone przez nocne bombardowania alianckie, ze wglądu na charakterystyczny rzut stanowiło łatwy cel i punkt orientacyjny dla lotnictwa. Szczególnie ucierpiało zabytkowe centrum miasta.

Po wojnie miasto znalazło się w amerykańskiej strefie okupacyjnej. Szybko przystąpiono do odbudowy. Nastąpił znaczny rozwój gospodarczy miasta. Powojenny przyrost liczby mieszkańców wynosi około 100 tys. i jest związany także z napływem uchodźców, głównie ze Śląska. Powstają dzielnice Waldstadt i Oberreut. Do 1990 w mieście znajdował się duży garnizon amerykański z lotniskiem wojskowym. Dawne osiedle amerykańskie przekształcono następnie w dzielnicę Nordstadt. W latach 70. miastem wstrząsnęły akcje terrorystyczne Rote Armee Fraktion. W 1980 w Centrum Kongresowym w Karlsruhe odbył się kongres założycielski partii Die Grünen.

[edytuj] Podział administracyjny

Karlsruhe ma 27 dzielnic (Bezirke), które z kolei dzielą się na kwartały. Niektóre z dzielnic posiadają własne samorządy (Ortschaftsrat).

[edytuj] Gospodarka

Duży ośrodek przemysłowy. Występuje przemysł maszynowy, metalowy, środków transportu (Michelin), precyzyjny (PhysikInstrumente - producent urządzeń pomiarowych), elektrotechniczny i elektroniczny (Siemens, Bosch), chemiczny (L'Oréal) i farmaceutyczny (Pfitzer), poligraficzny, odzieżowy i spożywczy. W ostatnich latach następuje rozwój firm informatycznych (Web.de, Schlund & Partner, Nero). Znajduje się tutaj rafineria ropy naftowej MIRO (rurociągi Genua–Karlsruhe i Ingolstadt–Karlsruhe).
W Karlsruhe siedzibę ma kilkanaście banków i towarzystw ubezpieczeniowych. Miasto posiada centrum kongresowe i tereny targowe.

[edytuj] Transport

[edytuj] Żegluga śródlądowa

Karlsruhe jest ważnym portem śródlądowym, czwartym co do wielkości w Niemczech (przeładunek 10,3 mln t — 1988). Posiada port naftowy z jednym basenem i uniwersalny port drobnicowo-masowy z pięcioma basenami. W okresie letnim po Renie kursuje statek wycieczkowy Karlsruhe.

[edytuj] Transport drogowy

Na południowy wschód od centrum znajduje się trójkąt autostrad A 5 (Frankfurt nad Menem - Bazylea) i A 8 (Karlsruhe - Stuttgart - Monachium). Na południe od centrum miasta przebiega droga szybkiego ruchu, tzw. Południowa styczna (Südtangente), łącząca trójkąt autostrad z zaczynającymi się na zachód od Renu autostradami A 65 do Ludwigshafen oraz A 35 do Straßburga i Paryża. Na Südtangente leży najdalej w górę rzeki położony niemiecki most na Renie.

[edytuj] Transport kolejowy

Karlsruhe to duży węzeł kolejowy z dworcem towarowym, zbiegają się tu linie z Heidelbergu do Bazylei (pierwsza kolej badeńska), linia bezpośrednia z Mannheim i przez Forchheim do Rastatt (tzw. kolej strategiczna), linia do Stuttgartu przez Pforzheim doliną Pfinzu, linia do Heilbronnu przez Bretten i do Landau. Dworzec Główny w Karlsruhe posiada 14 peronowych torów przelotowych i 1 czołowy. Ponadto miasto posiada Dworzec Zachodni i Dworzec Durlach.

[edytuj] Komunikacja miejska

W Karlsruhe ma swoje centrum rozwinięta i pierwsza na świecie sieć dwusystemowego tramwaju regionalnego AVG z liniami m.in. do Pforzheim, Baden-Baden, Freudenstadt i Heilbronn. Tramwaj dwusystemowy posiada 7 linii, ponadto Albtalbahn jest koleją zelektryfikowaną w systemie tramwajowym. Deutsche Bahn obsługuje jedną linię klasycznej szybkiej kolei miejskiej do Heidelberga i Spiry.
Od 1877 w Karlsruhe jeździ tramwaj, od 1901 elektryczny. Po wojnie uniknięto zamykania linii, co praktykowano w wielu niemieckich miastach. Obecnie miasto posiada 7 linii tramwaju miejskiego (1-6 i 8) i jedną podmiejską (S2), obsługiwane przez przedsiębiorstwo komunikacji miejskiej VBK.

Rola autobusów w mieście sprowadza się do dowozów w obrębie dzielnic do linii bardzo rozbudowanej sieci tramwajowej.

Komunikacja miejska w Karlsruhe koordynowana jest przez Karlsruher Verkehrsverbund (KVV, Związek Komunikacyjny Karlsruhe), czyli stowarzyszenie jednostek administracji publicznej zamawiających usługi przewozowe oraz wykonujących je przewoźników.

[edytuj] Polityka i kultura

Karlsruhe około 1900 r.

Karlsruhe stanowi siedzibę niektórych centralnych organów politycznych Niemiec, w tym Sądu Najwyższego i Federalnego Trybunału Konstytucyjnego. Stanowi stolicę jednego z czterech okręgów rządowych Badenii-Wirtembergii. W mieście znajdują się również centrale kilku przedsiębiorstw przemysłowo-handlowych i banków.

Pałac (Zamek) w Karlsruhe

Kościół św. Bernarda w Karlsruhe

Pałac Gottesaue

Ośrodek turystyczny. Znajdują się tutaj muzea, teatry, oraz ogrody: botaniczny i zoologiczny. Biblioteki: miejska i krajowa o rozbudowanym księgozbiorze (m.in. rękopis Pieśni Nibelungów z XIII w. pochodzący z Donaueschingen). Duży zespół parkowo-leśny na północy miasta.

[edytuj] Nauka i oświata

W Karlsruhe mają siedzibę liczne uczelnie:

Universität Karlsruhe (Technische Hochschule) - Uniwersytet (założony w 1825) - najstarsza niemiecka uczelnia o profilu technicznym)
Hochschule Karlsruhe - Wirtschaft und Technik - Wyższa Szkoła Techniczna (założona 1878)
Pädagogische Hochschule Karlsruhe - Akademia Pedagogiczna - wspólny kampus z Wyższą Szkołą Techniczną
Staatliche Akademie der Bildenden Künste Karlsruhe - Akademia Sztuk Pięknych (założona 1854)
Staatliche Hochschule für Gestaltung Karlsruhe - Wyższa Szkoła Projektowania (założona w 1992)
Staatliche Hochschule für Musik Karlsruhe - Akademia Muzyczna w zamku Gottesaue
Berufsakademie für Wirtschaft und Technik Karlsruhe - Wyższa Szkoła Zawodowa Gospodarki i Techniki (założona 1979)

Do lat 90. XX w. w Karlsruhe znajdował się niemiecki ośrodek badań nad energią jądrową. W mieście mają siedzibę liczne placówki naukowo-badawcze (Instytut Frauenhoffera, Federalny Urząd do Spraw Żywności).

[edytuj] Sport

W mieście działają m.in. kluby piłkarskie KSC i KFC oraz klub wioślarski Rheinbrüder.

[edytuj] Architektura

renesansowy zamek Gottesaue - 1558, obecnie Akademia Muzyczna,
zamek Augustenburg w Grötzingen

pozostałe zabytki na terenie Grötzingen - odrębny artykuł

barokowy zamek Karlsburg w Durlach - na zrębie gotyckim, 1701, D. E. Rossi

pozostałe zabytki na terenie Durlach - odrębny artykuł

barokowy pałacyk w bażantarni z dwoma chińskimi pawilonami herbacianymi, obecnie Szkoła Leśnictwa
barokowe założenie parkowo-urbanistyczne z promieniście rozchodzącymi się od pałacu ulicami, których połowa przebiega przez zabudowę miejską, a połowa przez park i bażantarnię, a dalej przez las,
późnobarokowy zamek (pałac) Karlsruhe - 1752-1785, m.in. Balthasar Neumann i Jeremias Müller, zniszczony w 1944, odbudowany na Badeńskie Muzeum Krajowe; wieża zamku stanowi centralny element przestrzenny miasta,
tzw. Mały Kościół - barokowy, ewangelicki, 1773-1776, Jeremias Müller,
klasycystyczne założenie urbanistyczne Rynku i Via Triumphalis z pomnikami i fontannami, w tym piramidą grobową Karola Wilhelma - 1801-1825, Friedrich Weinbrenner,
kościół miejski - ewangelicki, 1807-1816, Friedrich Weinbrenner, zniszczony w 1944, odbudowany przez Horsta Lindego, obecnie kościół biskupi, wieża wysokości 61,70 m,
kościół św. Stefana - katolicki, 1808-1814, Friedrich Weinbrenner,
ratusz - 1821-1825, Friedrich Weinbrenner,
mennica - 1826-1827, Friedrich Weinbrenner,
dawna kaplica cmentarna przy Kapellenstraße,
gmach Wyższej Szkoły Technicznej - 1836, Heinrich Hübsch,
neogotycka kaplica grobowa książąt Badenii - 1896, Franz Baer i Hermann Hemmberger,
neogotycki Kościół Chrystusa Króla - ewangelicki, 1896-1900, Curjel und Moser
neogotycki Kościół św. Bernarda - katolicki, 1896–1901, M. Meckel
secesyjny zespół budynków mieszkalnych przy Baischstraße, Hermann Billing
osiedle Dammerstock - 1927, modernistyczne budynki m.in. Waltera Gropiusa, Ottona Hässlera i innych przedstawicieli Werkbundu,
Schwarzwaldhalle - 1953, Erich Schelling,
eksperymentalna elektrownia Uniwersytetu - 1954, Egon Eiermann,
zespół pawilonów Federalnego Trybunału Konstytucyjnego - 1965-1970, Paul Baumgarten,
postmodernistyczna Badeńska Biblioteka Krajowa (BLB) - 1984, Oswald M. Ungers,
ZKM (Centrum Kultury i Technologii Medialnej) - dawna fabryka amunicji przebudowana 1994-1997 na miejską galerię sztuki z Wyższą Szkołą Projektowania.